Psalmet 130

1 Nga vënde të thella unë të këllthas ty, o Zot.

Iz dubine vièem k tebi, Gospode!

2 O Zot, dëgjo klithmën time; veshët e tu dëgjofshin me vëmendje zërin e lutjeve të mia.

Gospode! èuj glas moj. Neka paze uši tvoje na glas moljenja mojega.

3 Në rast se ti do të merrje parasysh fajet, o Zot, kush mund të rezistonte, o Zot?

Ako æeš na bezakonje gledati, Gospode: Gospode, ko æe ostati?

4 Por te ti ka falje, me qëllim që të kenë frikë prej teje.

Ali je u tebe praštanje, da bi te se bojali.

5 Unë pres Zotin, shpirti im e pret; unë kam shpresë në fjalën e tij.

Èekam Gospoda; èeka duša moja; uzdam se u rijeè njegovu.

6 Shpirti im pret Zotin, më tepër se rojet mëngjesin; po, më tepër se rojet mëngjesin.

Duša moja èeka Gospoda veæma nego straže jutrnje, koje straže jutrom.

7 O Izrael, mbaj shpresa tek Zoti, sepse pranë tij ka dhemshuri dhe shpëtim të plotë.

Neka èeka Izrailj Gospoda; jer je u Gospoda milost, i velik je u njega otkup.

8 Ai do ta çlirojë Izraelin nga të gjitha paudhësitë e tij.

I on æe otkupiti Izrailja od svijeh bezakonja njegovijeh.