Psalmet 130

1 Nga vënde të thella unë të këllthas ty, o Zot.

Cântico dos degraus: Das profundezas clamo a ti, SENHOR.

2 O Zot, dëgjo klithmën time; veshët e tu dëgjofshin me vëmendje zërin e lutjeve të mia.

Ouve, Senhor, a minha voz; sejam teus ouvidos atentos à voz de minhas súplicas.

3 Në rast se ti do të merrje parasysh fajet, o Zot, kush mund të rezistonte, o Zot?

Se tu, SENHOR, considerares todas as perversidades, quem resistirá, Senhor?

4 Por te ti ka falje, me qëllim që të kenë frikë prej teje.

Mas contigo está o perdão, para que tu sejas temido.

5 Unë pres Zotin, shpirti im e pret; unë kam shpresë në fjalën e tij.

Mantenho esperança no SENHOR, a minha alma espera; e persisto em sua palavra.

6 Shpirti im pret Zotin, më tepër se rojet mëngjesin; po, më tepër se rojet mëngjesin.

Minha alma [espera ansiosamente] pelo Senhor, mais que os guardas [esperam] pela manhã, [mais] que os vigilantes pelo alvorecer.

7 O Izrael, mbaj shpresa tek Zoti, sepse pranë tij ka dhemshuri dhe shpëtim të plotë.

Espere, Israel, pelo SENHOR; porque com o SENHOR há bondade, e com ele muito resgate.

8 Ai do ta çlirojë Izraelin nga të gjitha paudhësitë e tij.

E ele resgatará Israel de todas as suas perversidades.