Psalmet 130

1 Nga vënde të thella unë të këllthas ty, o Zot.

Cantique des degrés. Des profondeurs de l’abîme, je t’invoque, ô Eternel!

2 O Zot, dëgjo klithmën time; veshët e tu dëgjofshin me vëmendje zërin e lutjeve të mia.

Seigneur, écouté ma voix, que tes oreilles soient attentives aux accents de mes supplications.

3 Në rast se ti do të merrje parasysh fajet, o Zot, kush mund të rezistonte, o Zot?

Si tu tenais compte de nos fautes, Seigneur, qui pourrait subsister devant toi?

4 Por te ti ka falje, me qëllim që të kenë frikë prej teje.

Mais chez toi l’emporte le pardon, de telle sorte qu’on te révère.

5 Unë pres Zotin, shpirti im e pret; unë kam shpresë në fjalën e tij.

J’Espère en l’Eternel, mon âme est pleine d’espoir, et j’ai toute confiance en sa parole.

6 Shpirti im pret Zotin, më tepër se rojet mëngjesin; po, më tepër se rojet mëngjesin.

Mon âme attend le Seigneur plus ardemment que les guetteurs le matin, oui, que les guetteurs n’attendent le matin.

7 O Izrael, mbaj shpresa tek Zoti, sepse pranë tij ka dhemshuri dhe shpëtim të plotë.

Qu’Israël mette son attente en l’Eternel, car chez l’Eternel domine la grâce et abonde le salut.

8 Ai do ta çlirojë Izraelin nga të gjitha paudhësitë e tij.

C’Est lui qui affranchit Israël de toutes ses fautes.