Psalmet 130

1 Nga vënde të thella unë të këllthas ty, o Zot.

Sang til Festrejserne. Fra det dybe raaber jeg til dig, HERRE,

2 O Zot, dëgjo klithmën time; veshët e tu dëgjofshin me vëmendje zërin e lutjeve të mia.

o Herre, hør min Røst! Lad dine Ører lytte til min tryglende Røst!

3 Në rast se ti do të merrje parasysh fajet, o Zot, kush mund të rezistonte, o Zot?

Tog du Vare, HERRE, paa Misgerninger, Herre, hvo kunde da bestaa?

4 Por te ti ka falje, me qëllim që të kenë frikë prej teje.

Men hos dig er der Syndsforladelse, at du maa frygtes.

5 Unë pres Zotin, shpirti im e pret; unë kam shpresë në fjalën e tij.

Jeg haaber paa HERREN, min Sjæl haaber paa hans Ord,

6 Shpirti im pret Zotin, më tepër se rojet mëngjesin; po, më tepër se rojet mëngjesin.

paa Herren bier min Sjæl mer end Vægter paa Morgen, Vægter paa Morgen.

7 O Izrael, mbaj shpresa tek Zoti, sepse pranë tij ka dhemshuri dhe shpëtim të plotë.

Israel, bi paa HERREN! Thi hos HERREN er Miskundhed, hos ham er Forløsning i Overflod.

8 Ai do ta çlirojë Izraelin nga të gjitha paudhësitë e tij.

Og han vil forløse Israel fra alle dets Misgerninger.