Psalmet 130

1 Nga vënde të thella unë të këllthas ty, o Zot.

Píseň stupňů. Z hlubokosti volám k tobě, Hospodine.

2 O Zot, dëgjo klithmën time; veshët e tu dëgjofshin me vëmendje zërin e lutjeve të mia.

Pane, vyslyš hlas můj, nakloň uší svých k hlasu pokorných proseb mých.

3 Në rast se ti do të merrje parasysh fajet, o Zot, kush mund të rezistonte, o Zot?

Budeš-li nepravosti šetřiti, Hospodine Pane, kdo ostojí?

4 Por te ti ka falje, me qëllim që të kenë frikë prej teje.

Ale u tebe jest odpuštění, tak aby uctivost k tobě zachována byla.

5 Unë pres Zotin, shpirti im e pret; unë kam shpresë në fjalën e tij.

Očekávám na Hospodina, očekává duše má, a ještě očekává na slovo jeho.

6 Shpirti im pret Zotin, më tepër se rojet mëngjesin; po, më tepër se rojet mëngjesin.

Duše má čeká Pána, víc než ponocní svitání, kteříž ponocují až do jitra.

7 O Izrael, mbaj shpresa tek Zoti, sepse pranë tij ka dhemshuri dhe shpëtim të plotë.

Očekávejž, Izraeli, na Hospodina; nebo u Hospodina jest milosrdenství, a hojné u něho vykoupení.

8 Ai do ta çlirojë Izraelin nga të gjitha paudhësitë e tij.

Onť zajisté vykoupí Izraele ze všech nepravostí jeho.