Psalmet 129

1 Shumë më kanë shtypur që në rininë time, le ta thotë Izraeli:

Svētku dziesma. Tie mani daudzkārt apbēdinājuši no manas jaunības, tā lai Israēls saka;

2 “Shumë më kanë shtypur qysh prej rinisë sime, por nuk kanë mundur të më mposhtin.

Tie mani daudzkārt apbēdinājuši no manas jaunības, bet tie mani nav pārvarējuši.

3 Lëruesit kanë lëruar mbi kurrizin tim dhe kanë bërë aty brazda të gjata”.

Arāji ir aruši uz manas muguras, tie savas vagas garas dzinuši.

4 Zoti është i drejtë; ai i preu litarët e të pabesëve.

Tas Kungs ir taisns, Viņš sacirtis bezdievīgo valgus.

5 U turpërofshin të gjithë dhe kthefshin krahët ata që urrejnë Sionin!

Lai top kaunā un atpakaļ dzīti visi kas Ciānu ienīst.

6 U bëfshin si bari i çative, që thahet para se të rritet;

Lai tie top kā zāle uz jumtiem, kas nokalst, pirms tā top plūkta,

7 nuk ia mbush dorën korrësit, as krahët atyre që lidhin duajt;

Ar ko pļāvējs nepilda savu roku, nedz kopiņu sējējs savu klēpi.

8 dhe kalimtarët mos thënçin: “Bekimi i Zotit qoftë mbi ju; ne ju bekojmë në emër të Zotit”.

Un tie, kas garām iet, lai nesaka: Tā Kunga svētība lai nāk pār jums, mēs jūs svētījam Tā Kunga Vārdā.