Psalmet 129

1 Shumë më kanë shtypur që në rininë time, le ta thotë Izraeli:

Se yon chante pou yo chante lè y'ap moute lavil Jerizalèm. Nou menm, pèp Izrayèl se pou nou rekonèt sa: Yo te fè nou pase kont mizè nou depi nou te jenn.

2 “Shumë më kanë shtypur qysh prej rinisë sime, por nuk kanë mundur të më mposhtin.

Wi, depi nou te jenn, yo te fè nou pase kont mizè nou, men yo pa t' janm rive mete pye sou kou nou.

3 Lëruesit kanë lëruar mbi kurrizin tim dhe kanë bërë aty brazda të gjata”.

Yo tonbe sou do nou, ou ta di moun k'ap bat tè pou plante.

4 Zoti është i drejtë; ai i preu litarët e të pabesëve.

Men, Seyè a pa nan patipri, li koupe kòd mechan yo te pase nan kou nou.

5 U turpërofshin të gjithë dhe kthefshin krahët ata që urrejnë Sionin!

Moun ki pa vle wè moun Siyon yo, se pou yo wont, se pou yo fè bak.

6 U bëfshin si bari i çative, që thahet para se të rritet;

Se pou yo tankou plant k'ap pouse arebò glasi: y'ap cheche anvan menm yo donnen.

7 nuk ia mbush dorën korrësit, as krahët atyre që lidhin duajt;

Moun k'ap ranmase rekòt p'ap okipe yo menm, moun k'ap antre rekòt la p'ap mete yo nan pakèt li.

8 dhe kalimtarët mos thënçin: “Bekimi i Zotit qoftë mbi ju; ne ju bekojmë në emër të Zotit”.

Moun k'ap pase bò la yo p'ap di: -Se pou Seyè a beni nou! N'ap beni ou nan non Seyè a!