< Psalmet 129 >

1 Shumë më kanë shtypur që në rininë time, le ta thotë Izraeli:
Veisu korkeimmassa Kuorissa. He ovat usein minua ahdistaneet, hamasta nuoruudestani, sanokaan nyt Israel;
2 “Shumë më kanë shtypur qysh prej rinisë sime, por nuk kanë mundur të më mposhtin.
He ovat usein minua ahdistaneet, hamasta nuoruudestani; mutta ei he minua voittaneet.
3 Lëruesit kanë lëruar mbi kurrizin tim dhe kanë bërë aty brazda të gjata”.
Kyntäjät ovat minun selkäni päällä kyntäneet, ja vakonsa pitkäksi vetäneet.
4 Zoti është i drejtë; ai i preu litarët e të pabesëve.
Herra, joka vanhurskas on, on jumalattomain köydet katkonut.
5 U turpërofshin të gjithë dhe kthefshin krahët ata që urrejnë Sionin!
Tulkoon häpiään ja kääntyköön takaperin kaikki, jotka Zionia vihaavat.
6 U bëfshin si bari i çative, që thahet para se të rritet;
Olkoon niinkuin ruoho kattojen päällä, joka kuivettuu ennen kuin se reväistään ylös,
7 nuk ia mbush dorën korrësit, as krahët atyre që lidhin duajt;
Joista niittäjä ei kättänsä täytä, eikä lyhteensitoja syliänsä;
8 dhe kalimtarët mos thënçin: “Bekimi i Zotit qoftë mbi ju; ne ju bekojmë në emër të Zotit”.
Eikä yksikään ohitsekäypä sano: olkoon Herran siunaus teidän päällänne: me siunaamme teitä Herran nimeen.

< Psalmet 129 >