< Psalmet 128 >

1 Lum kushdo që ka frikë nga Zoti dhe që ecën në rrugët tij.
Ein song til høgtidsferderne. Sæl er kvar den som ottast Herren, som ferdast på hans vegar!
2 Atëherë ti do të hash me mundin e duarve të tua, do të jesh i lumtur dhe do të gëzosh begatinë.
Det dine hender avlar, skal du njota, sæl er du, og det gjeng deg vel.
3 Gruaja jote do të jetë si një hardhi prodhimtare në intimitetin e shtëpisë sate, bijtë e tu si drurë ulliri rreth tryezës sate!
Kona di er som eit fruktrikt vintre inne i ditt hus; borni dine er som oljekvister kringum bordet ditt.
4 Ja, kështu do të bekohet njeriu që ka frikë nga Zoti.
Sjå, soleis vert den mann velsigna, som ottast Herren.
5 Zoti të bekoftë nga Sioni dhe ti pafsh begatinë e Jeruzalemit tërë ditët e jetës sate.
Herren signe deg frå Sion! sjå med lyst på Jerusalems lukka alle dine livedagar!
6 Po, pafsh bijtë e bijve të tu. Paqja qoftë mbi Izraelin.
Og måtte du sjå born av dine born! Fred vere yver Israel!

< Psalmet 128 >