Psalmet 126

1 Kur Zoti i bëri robërit e Sionit të kthehen, na u duk si ëndërr.

Pesem preizvrstna. Ko je peljal Gospod množico vjetnikov Sijonskih nazaj, bili smo kakor katerim se sanja.

2 Atëherë goja jonë u mbush me qeshje dhe gjuha jonë me këngë gëzimi, atëherë thuhej midis kombeve: “Zoti ka bërë gjëra të mëdha për ta”.

Tedaj so se smeha napolnila usta naša, in jezik naš s petjem; tedaj se je reklo med narodi: Veličastne reči dela Gospod z njimi!

3 Zoti ka bërë gjëra të mëdha për ne, dhe jemi tërë gëzim.

Veličastne reči dela Gospod z nami, veseli smo.

4 Bëj të rikthehen robërit tanë, o Zot, ashtu si përrenjtë në jug.

Pelji nazaj, Gospod, množico vjetnikov naših, kakor presilne vode v suho deželo.

5 Ata që mbjellin me lotë, do të korrin me këngë gëzimi.

Kateri so sejali sè solzami, žanjejo naj s petjem.

6 Vërtetë ecën duke qarë ai që mban farën që do të mbillet, por ai do të kthehet më këngë gëzimi duke sjellë duajt e tij.

Kateri je pridobljeno seme noseč hodil neprestano jokaje, vrne se naj s petjem domóv noseč snope svoje.