Psalmet 126

1 Kur Zoti i bëri robërit e Sionit të kthehen, na u duk si ëndërr.

Svētku dziesma. Kad Tas Kungs atkal atveda Ciānas cietumniekus, tad mēs bijām tā kā kas sapņus redz;

2 Atëherë goja jonë u mbush me qeshje dhe gjuha jonë me këngë gëzimi, atëherë thuhej midis kombeve: “Zoti ka bërë gjëra të mëdha për ta”.

Tad mūsu mute bija pilna smiešanās un mūsu mēle pilna gavilēšanas; tad sacīja starp pagāniem: Tas Kungs lielas lietas pie šiem ir darījis.

3 Zoti ka bërë gjëra të mëdha për ne, dhe jemi tërë gëzim.

Tas Kungs lielas lietas pie mums ir darījis, par to priecājamies.

4 Bëj të rikthehen robërit tanë, o Zot, ashtu si përrenjtë në jug.

Ak Kungs, atved atpakaļ mūsu cietumniekus, kā upes dienvidu zemē!

5 Ata që mbjellin me lotë, do të korrin me këngë gëzimi.

Kas ar asarām sēj, ar gavilēšanu pļaus;

6 Vërtetë ecën duke qarë ai që mban farën që do të mbillet, por ai do të kthehet më këngë gëzimi duke sjellë duajt e tij.

Tie aiziet un raud, dārgu sēklu nesdami, bet tiešām ar prieku tie atkal nāks un nesīs savus kūlīšus.