Psalmet 126

1 Kur Zoti i bëri robërit e Sionit të kthehen, na u duk si ëndërr.

Zarándoklás éneke. Midőn visszahozta az Örökkévaló Czión foglyait, úgy voltunk, mint a kik álmodnak.

2 Atëherë goja jonë u mbush me qeshje dhe gjuha jonë me këngë gëzimi, atëherë thuhej midis kombeve: “Zoti ka bërë gjëra të mëdha për ta”.

Akkor megtelt szájunk nevetéssel és nyelvünk újjongással; akkor szóltak a nemzetek közt: nagyokat mívelt az Örökkévaló ezekkel!

3 Zoti ka bërë gjëra të mëdha për ne, dhe jemi tërë gëzim.

Nagyokat mívelt az Örökkévaló velünk; vidámak voltunk.

4 Bëj të rikthehen robërit tanë, o Zot, ashtu si përrenjtë në jug.

Hozd vissza, Örökkévaló, foglyainkat, mint folyammedreket a délvidéken.

5 Ata që mbjellin me lotë, do të korrin me këngë gëzimi.

Akik könnyel vetettek, újjongással aratnak:

6 Vërtetë ecën duke qarë ai që mban farën që do të mbillet, por ai do të kthehet më këngë gëzimi duke sjellë duajt e tij.

menve mén és sír, aki viszi a vetőmag szóratját; jöttön jő, újjongással, aki viszi kévéit.