Psalmet 124

1 Në qoftë se Zoti nuk do të kishte mbajtur anën tonë, le të thotë Izraeli:

Canto dei pellegrinaggi. Di Davide. Se non fosse stato l’Eterno che fu per noi, lo dica pure ora Israele,

2 “Në qoftë se Zoti nuk do të kishte mbajtur anën tonë, kur njerëzit u ngritën kundër nesh,

se non fosse stato l’Eterno che fu per noi, quando gli uomini si levarono contro noi,

3 ata do të na kishin përpirë të gjallë, aq shumë shpërtheu zëmërimi i tyre kundër nesh;

allora ci avrebbero inghiottiti tutti vivi, quando l’ira loro ardeva contro noi;

4 atëherë ujërat do të na kishin mbuluar dhe përroi do të kishte kaluar mbi ne,

allora le acque ci avrebbero sommerso, il torrente sarebbe passato sull’anima nostra;

5 atëherë ujërat e fryra do të kishin kaluar mbi ne”.

allora le acque orgogliose sarebbero passate sull’anima nostra.

6 Bekuar qoftë Zoti, që nuk na la si pre të dhëmbëve të tyre.

Benedetto sia l’Eterno che non ci ha dato in preda ai loro denti!

7 Shpirti ynë shpëtoi si zogu nga laku i gjuetarit; laku u këput dhe ne shpëtuam.

L’anima nostra è scampata, come un uccello dal laccio degli uccellatori; il laccio è stato rotto, e noi siamo scampati.

8 Ndihma jonë është te emri i Zotit, që ka krijuar qiejtë dhe tokën.

Il nostro aiuto è nel nome dell’Eterno, che ha fatto il cielo e la terra.