Psalmet 124

1 Në qoftë se Zoti nuk do të kishte mbajtur anën tonë, le të thotë Izraeli:

Yon Sòm pou monte vè tanp lan. Yon Sòm David. Si se pa t SENYÈ a ki te pou nou, kite Israël di koulye a,

2 “Në qoftë se Zoti nuk do të kishte mbajtur anën tonë, kur njerëzit u ngritën kundër nesh,

Si se pa t SENYÈ a ki te pou nou, lè lezòm te leve kont nou yo,

3 ata do të na kishin përpirë të gjallë, aq shumë shpërtheu zëmërimi i tyre kundër nesh;

Alò, yo t ap gen tan fin vale nou tou vivan, lè kòlè yo te limen kont nou an.

4 atëherë ujërat do të na kishin mbuluar dhe përroi do të kishte kaluar mbi ne,

Nan lè sa a, dlo yo t ap fin anglouti nou nèt. Kouran dlo yo ta fin pase sou nanm nou.

5 atëherë ujërat e fryra do të kishin kaluar mbi ne”.

Nan lè sa a, dlo anraje yo t ap fin pase sou nanm nou.

6 Bekuar qoftë Zoti, që nuk na la si pre të dhëmbëve të tyre.

Beni se SENYÈ a, ki pa t livre nou pou chire nan dan yo.

7 Shpirti ynë shpëtoi si zogu nga laku i gjuetarit; laku u këput dhe ne shpëtuam.

Nanm nou gen tan fin chape tankou yon zwazo ki sòti nan pèlen a moun k ap fè lachas yo. Pèlen an fin kase e nou chape.

8 Ndihma jonë është te emri i Zotit, që ka krijuar qiejtë dhe tokën.

Sekou nou se nan non SENYÈ a, ki te fè syèl la ak tè a.