Psalmet 122

1 U gëzova kur më thanë: “Shkojmë në shtëpinë e Zotit”.

Canto dei pellegrinaggi. Di Davide. Io mi sono rallegrato quando m’han detto: Andiamo alla casa dell’Eterno.

2 Këmbët tona u ndalën brenda portave të tua, o Jeruzalem.

I nostri passi si son fermati entro le tue porte, o Gerusalemme;

3 Jeruzalemi është ndërtuar si një qytet i bashkuar mirë,

Gerusalemme, che sei edificata, come una città ben compatta,

4 ku ngjiten fiset, fiset e Zotit, për të kremtuar emrin e Zotit.

dove salgono le tribù, le tribù dell’Eterno, secondo l’ingiunzione fattane ad Israele, per celebrare il nome dell’Eterno.

5 Sepse aty janë vënë fronet për gjykimin, fronet e shtëpisë së Davidit.

Perché quivi sono posti i troni per il giudizio, i troni della casa di Davide.

6 Lutuni për paqen e Jeruzalemit, le të begatohen ata që të duan.

Pregate per la pace di Gerusalemme! Prosperino quelli che t’amano!

7 Pastë paqe brenda mureve të tua dhe begati në pallatet e tua.

Pace sia entro i tuoi bastioni, e tranquillità nei tuoi palazzi!

8 Për hir të vëllezërve të mi dhe të miqve të mi tani do të them: “Paqja qoftë te ti”.

Per amore dei miei fratelli e dei miei amici, io dirò adesso: Sia pace in te!

9 Për hir të shtëpisë së Zotit, Perëndisë tonë, unë do të kërkoj të mirën tënde.

Per amore della casa dell’Eterno, dell’Iddio nostro, io procaccerò il tuo bene.