Psalmet 122

1 U gëzova kur më thanë: “Shkojmë në shtëpinë e Zotit”.

Yon Sòm pou monte vè tanp lan. Yon Sòm David. Mwen te kontan lè yo te di mwen, “Annou ale lakay SENYÈ a.”

2 Këmbët tona u ndalën brenda portave të tua, o Jeruzalem.

Pye nou kanpe anndan pòtay ou yo, O Jérusalem!

3 Jeruzalemi është ndërtuar si një qytet i bashkuar mirë,

Jérusalem, ki bati kon yon vil ki kole dyanm ansanm,

4 ku ngjiten fiset, fiset e Zotit, për të kremtuar emrin e Zotit.

sou (sila) tribi yo konn monte, menm tribi a SENYÈ yo, yon òdonans pou Israël, pou bay remèsiman a non SENYÈ a.

5 Sepse aty janë vënë fronet për gjykimin, fronet e shtëpisë së Davidit.

Paske la, twòn yo te plase pou jijman, twòn lakay David yo.

6 Lutuni për paqen e Jeruzalemit, le të begatohen ata që të duan.

Priye pou lapè Jérusalem. (Sila) ki renmen ou yo va pwospere.

7 Pastë paqe brenda mureve të tua dhe begati në pallatet e tua.

Ke lapè kapab anndan miray ou yo, e pwosperite nan palè ou yo.

8 Për hir të vëllezërve të mi dhe të miqve të mi tani do të them: “Paqja qoftë te ti”.

Pou koz a frè m yo ak zanmi mwen yo, m ap di koulye a, “Ke lapè anndan ou”.

9 Për hir të shtëpisë së Zotit, Perëndisë tonë, unë do të kërkoj të mirën tënde.

Pou koz a kay SENYÈ a, Bondye nou an, mwen va chache byen ou.