Psalmet 12

1 Na shpëto, o Zot, sepse njerëz të devotshëm ka më pak, dhe ata që thonë të vërtetën janë zhdukur në mes të bijve të njerëzve.

В конец, о осмей, псалом Давиду. Спси мя, Господи, яко оскуде преподобный: яко умалишася истины от сынов человеческих.

2 Secili gënjen të afërmin e tij dhe flet me buzë lajkatare dhe me zemër të zhdyzuar.

Суетная глагола кийждо ко искреннему своему: устне льстивыя в сердцы, и в сердцы глаголаша злая.

3 Zoti i preftë të gjitha buzët lajkatare dhe gjuhën që flet me krenari,

Потребит Господь вся устны льстивыя, язык велеречивый,

4 të atyre që thonë: “Me gjuhën tonë do të sundojmë; buzët tona na përkasin neve; kush është zot mbi ne?”.

рекшыя: язык наш возвеличим, устны наша при нас суть: кто нам господь есть?

5 “Për shkak të shtypjes së të mjerëve dhe të britmës së nevojtarëve, tani do të çohem”, thotë Zoti, “dhe do t’i shpëtoj nga ata që u zënë pusi”.

Страсти ради нищих и воздыхания убогих ныне воскресну, глаголет Господь: положуся во спасение, не обинюся о нем.

6 Fjalët e Zotit janë fjalë të pastra, si argjend i rafinuar në një furrë prej dheu, i pastruar shtatë herë.

Словеса Господня словеса чиста, сребро разжжено, искушено земли, очищено седмерицею.

7 Ti, o Zot, do t’i mbrosh dhe do t’i ruash, duke filluar nga ky brez përjetë.

Ты, Господи, сохраниши ны и соблюдеши ны от рода сего и во век.

8 Të pabesët sillen pa u ndëshkuar kudo, kur midis bijve të njerëzve lavdërohet e keqja.

Окрест нечестивии ходят: по высоте твоей умножил еси сыны человеческия.