Psalmet 12

1 Na shpëto, o Zot, sepse njerëz të devotshëm ka më pak, dhe ata që thonë të vërtetën janë zhdukur në mes të bijve të njerëzve.

Помагај, Господе; јер неста светих, јер је мало верних међу синовима човечијим

2 Secili gënjen të afërmin e tij dhe flet me buzë lajkatare dhe me zemër të zhdyzuar.

Лаж говоре један другом, уснама лажљивим говоре из срца дволичног.

3 Zoti i preftë të gjitha buzët lajkatare dhe gjuhën që flet me krenari,

Истребиће Господ сва уста лажљива, језик величави,

4 të atyre që thonë: “Me gjuhën tonë do të sundojmë; buzët tona na përkasin neve; kush është zot mbi ne?”.

Људе, који говоре: Језиком смо јаки, уста су наша у нас, ко је господар над нама?

5 “Për shkak të shtypjes së të mjerëve dhe të britmës së nevojtarëve, tani do të çohem”, thotë Zoti, “dhe do t’i shpëtoj nga ata që u zënë pusi”.

Видећи страдање невољних и уздисање ништих, сад ћу устати, вели Господ, и избавити оног коме злобе

6 Fjalët e Zotit janë fjalë të pastra, si argjend i rafinuar në një furrë prej dheu, i pastruar shtatë herë.

Речи су Господње речи чисте, сребро у ватри очишћено од земље, седам пута претопљено.

7 Ti, o Zot, do t’i mbrosh dhe do t’i ruash, duke filluar nga ky brez përjetë.

Ти ћеш нас, Господе, одбранити, и сачувати нас од рода овог довека.

8 Të pabesët sillen pa u ndëshkuar kudo, kur midis bijve të njerëzve lavdërohet e keqja.

Безбожници иду наоколо; кад се они подижу, срамоте се синови човечији.