< Psalmet 119 >

1 Lum ata që kanë një rrugë pa njollë dhe që ecin me ligjin e Zotit.
Salige äro de som utan vank lefva, de som i Herrans lag vandra.
2 Lum ata që respektojnë mësimet e tij, që e kërkojnë me gjithë zemër
Salige äro de som hans vittnesbörd hålla; de som af allo hjerta söka honom.
3 dhe nuk kryejnë të keqen, por ecin në rrugët e tij.
Ty de som på hans vägom vandra, de göra intet ondt.
4 Ti na ke urdhëruar të respektojmë urdhërimet e tua me kujdes.
Du hafver budit, att hålla dina befallningar fliteliga.
5 Oh, rrugët e mia qofshin të qëndrueshme në respektimin e statuteve të tua.
O! att mitt lif hölle dina rätter med fullt allvar.
6 Atëherë nuk do të turpërohem, kur të kem parasysh të gjitha urdhërimet e tua.
När jag skådar uppå all din bud, så kommer jag icke på skam.
7 Do të të kremtoj me zemër të drejtë ndërsa mësoj dekretet e tua të drejta.
Jag tackar dig af rätt hjerta, att du lärer mig dina rättfärdighets rätter.
8 Do të respektoj statutet e tua, mos më braktis plotësisht.
Dina rätter vill jag hålla; öfvergif mig dock aldrig.
9 Si mundet një i ri të bëjë rrugën e tij të pastër? Duke e ruajtur me fjalën tënde.
Huru skall en yngling sin väg ostraffeliga gå? När han håller sig efter din ord.
10 Të kam kërkuar me gjithë zemër; mos më lër të devijoj nga urdhërimet e tua.
Jag söker dig af allo hjerta; Låt mig icke fela om din bud.
11 E kam ruajtur fjalën tënde në zemrën time, që të mos mëkatoj kundër teje.
Jag behåller din ord i mitt hjerta, på det jag icke skall synda emot dig.
12 Ti je i bekuar, o Zot, më mëso statutet e tua.
Lofvad vare du, Herre; lär mig dina rätter.
13 Me buzët e mia kam numëruar të gjitha dekretet e gojës sate.
Jag vill med mina läppar förtälja alla dins muns rätter.
14 Gëzohem duke ndjekur porositë e tua, ashtu sikur të zotëroja tërë pasuritë.
Jag fröjdar mig af dins vittnesbörds väg, såsom af allahanda rikedomar.
15 Do të mendoj thellë mbi urdhërimet e tua dhe do të marrë në konsideratë shtigjet e tua.
Jag talar det du befallt hafver, och ser på dina vägar.
16 Do të kënaqem me statutet e tua dhe nuk do ta harroj fjalën tënde.
Jag hafver lust till dina rätter, och förgäter icke din ord.
17 Bëji të mirë shërbëtorit tënd, dhe unë do të jetoj dhe do të respektoj fjalën tënde.
Gör väl med din tjenare, att jag må lefva och hålla din ord.
18 Hapi sytë e mi dhe unë do të sodit mrekullitë e ligjit tënd.
Öppna mig ögonen, att jag må se under i din lag.
19 Unë jam i huaji mbi dhe; mos m’i fshih urdhërimet e tua.
Jag är en gäst på jordene; fördölj icke din bud för mig.
20 Shpirti im tretet nga dëshira e dekreteve të tua në çdo kohë.
Min själ är all sönderkrossad för trängtans skull, efter dina rätter alltid.
21 Ti i qorton kryelartët, që janë të mallkuar, sepse largohen nga urdhërimet e tua.
Du näpser de stolta; förbannade äro de som vika ifrå din bud.
22 Hiq prej meje turpin dhe përbuzjen, sepse unë i kam respektuar porositë e tua.
Vänd ifrå mig försmädelse och föraktelse; ty jag håller din vittnesbörd.
23 Edhe sikur princat të ulen dhe të flasin kundër teje, shërbëtori yt do të mendohet thellë mbi ligjet e tua.
Sitta ock Förstarna och tala emot mig; men din tjenare talar om dina rätter.
24 Porositë e tua janë gëzimi im dhe këshilltarët e mi.
Jag hafver lust till din vittnesbörd; de äro mine rådgifvare.
25 Unë bie përmbys në pluhur; më ringjall sipas fjalës sate.
Min själ ligger i stoft; vederqvick mig efter ditt ord.
26 Të kam treguar rrugët e mia, dhe ti më je përgjigjur; më mëso statutet e tua.
Jag förtäljer mina vägar, och du bönhörer mig; lär mig dina rätter.
27 Më bëj që të kuptoj rrugën e urdhërimeve të tua, dhe unë do të mendohem thellë mbi mrekullitë e tua.
Undervisa mig dina befallningars väg, så vill jag tala om din under.
28 Jeta ime tretet në dhimbje; më jep forcë sipas fjalës sate.
Jag grämer mig så att hjertat mig försmäktas; styrk mig efter ditt ord.
29 Mbamë larg nga gënjeshtra dhe, në hirin tënd, bëmë të njohur ligjin tënd.
Vänd ifrå mig den falska vägen, och unna mig din lag.
30 Kam zgjedhur rrugën e besnikërisë; i kam vënë dekretet e tua para vetes.
Jag hafver utvalt sanningenes väg; dina rätter hafver jag mig föresatt.
31 Jam i lidhur me porositë e tua; o Zot, mos lejo që unë të hutohem.
Jag håller mig intill din vittnesbörd; Herre, låt mig icke på skam komma.
32 Do të veproj në rrugën e urdhërimeve të tua, sepse ti do të më zgjerosh zemrën.
När du mitt hjerta tröstar, så löper jag dins buds väg.
33 Më mëso, o Zot, rrugën e statuteve të tu dhe unë do ta ndjek deri në fund.
Lär mig, Herre, dina rätters väg, att jag må bevara dem intill ändan.
34 Më jep mënçuri dhe unë do ta ruaj ligjin tënd; po, do ta respektoj me gjithë zemër.
Undervisa mig, att jag må bevara din lag, och hålla dem af allo hjerta.
35 Më bëj të ec në rrugën e urdhërimeve të tua, sepse në to gjej kënaqësinë time.
För mig in på din buds stig, ty jag hafver der lust till.
36 Përkule zemrën time parimeve të tua dhe jo lakmisë.
Böj mitt hjerta till din vittnesbörd, och icke till girighet.
37 Largoji sytë e mi nga gjërat e kota dhe gjallëromë në rrugët e tua.
Vänd bort min ögon, att de icke se efter onyttig läro; utan vederqvick mig på dinom väg.
38 Mbaje fjalën tënde shërbëtorit tënd, që ka frikë nga ty.
Låt din tjenare hålla din bud stadeliga för din ord, att jag må frukta dig.
39 Largo nga unë fyerjet e rënda, që më trëmbin, sepse dekretet e tua janë të mira.
Vänd ifrå mig den försmädelse, som jag fruktar; ty dine rätter äro lustige.
40 Ja, unë dëshiroj me zjarr urdhërimet e tua; gjallëromë në drejtësinë tënde.
Si, jag begärar dina befallningar; vederqvick mig med dine rättfärdighet.
41 Le të më arrijë shpirtmadhësia jote, o Zot, dhe shpëtimi yt sipas fjalës sate.
Herre, låt mig vederfaras dina nåd; dina hjelp efter ditt ord;
42 Kështu do të mund t’i përgjigjem atij që më fyen, sepse kam besim te fjala jote.
Att jag mina lastare svara må; ty jag förlåter mig uppå ditt ord.
43 Mos hiq plotësisht nga goja ime fjalën e së vërtetës, sepse unë kam shpresë te dekretet e tua.
Och tag ju icke ifrå minom mun sanningenes ord; ty jag hoppas uppå dina rätter.
44 Kështu do të respektoj ligjin tënd vazhdimisht, përjetë.
Jag vill hålla din lag allstädes, alltid och evinnerliga.
45 Do të ec në liri, sepse kërkoj urdhërimet e tua.
Och jag vandrar i glädje; ty jag söker dina befallningar.
46 Do të flas për porositë e tua para mbretërve dhe nuk do të turpërohem.
Jag talar om din vittnesbörd inför Konungar, och blyges intet;
47 Do të kënaqem me urdhërimet e tua, sepse i dua.
Och hafver lust till din bud, och de äro mig käre;
48 Do të ngre duart e mia drejt urdhërimeve të tua, sepse i dua, dhe do të mendohem thellë mbi statutet e tua.
Och lyfter mina händer upp till din bud, de mig kär äro; och talar om dina rätter.
49 Mbaje mend fjalën që i ke dhënë shërbëtorit tënd, me të cilën me kë bërë të kem shpresa.
Tänk dinom tjenare uppå ditt ord, på hvilket du låter mig hoppas.
50 Ky është përdëllimi im në pikëllim, që fjala jote më ka dhënë jetë.
Det är min tröst i mitt elände; ty ditt ord vederqvicker mig.
51 Kryelartët më mbulojnë me tallje, por unë nuk largohem nga ligji yt.
De stolte hafva deras gabberi af mig; likväl viker jag icke ifrå din lag.
52 Mbaj mend dekretet e tua të lashta, o Zot, dhe kjo më ngushëllon.
Herre, när jag tänker, huru du af verldenes begynnelse dömt hafver, så varder jag tröstad.
53 Një indinjatë e madhe më pushton për shkak të të pabesëve që braktisin ligjin tënd.
Jag brinner innan, för de ogudaktiges skull, som din lag öfvergifva.
54 Statutet e tua kanë qenë kantikët e mi në shtëpinë e shtegëtimit tim.
Dine rätter äro min visa i mino huse.
55 O Zot, unë kujtoj emrin tënd natën dhe respektoj ligjin tënd.
Herre, jag tänker om nattena på ditt Namn, och håller din lag.
56 Kjo ndodh sepse respektoj urdhërimet e tua.
Det är min skatt, att jag dina befallningar håller.
57 Ti je pjesa ime, o Zot, kam premtuar të respektoj fjalët e tua.
Jag hafver sagt, Herre: Det skall mitt arf vara, att jag dina vägar håller.
58 Të jam lutur shumë, me gjihë zemër; ki mëshirë për mua sipas fjalës sate.
Jag beder inför ditt ansigte af allo hjerta; var mig nådelig efter ditt ord.
59 Kam shqyrtuar rrugët e mia dhe i kam kthyer hapat e mia ndaj urdhërave të tua.
Jag betraktar mina vägar, och vänder mina fötter till din vittnesbörd.
60 Pa asnjë mëdyshje nxitova të respektoj urdhërimet e tua.
Jag skyndar mig, och dröjer intet, till att hålla din bud.
61 Litarët e të pabesëve më kanë mbështjellë, por unë nuk e kam harruar ligjin tënd.
De ogudaktigas rote beröfvar mig; men jag förgäter intet din lag.
62 Në mes të natës ngrihem që të të kremtoj, për shkak të dekreteve të tua të drejta.
Om midnatt står jag upp, till att tacka dig för dina rättfärdighets rätter.
63 Unë jam shok i gjithë atyre që kanë frikë prej teje dhe i atyre që respektojnë urdhërimet e tua.
Jag håller mig till alla dem som frukta dig, och dina befallningar hålla.
64 O Zot, toka është e mbushur me mirësinë tënde; më mëso statutet e tua.
Herre, jorden är full af dine godhet; lär mig dina rätter.
65 Ti i ke bërë të mira shërbëtorit tënd, o Zot, sipas fjalës sate.
Du gör dinom tjenare godt, Herre, efter ditt ord.
66 Më mëso të gjykoj drejt dhe të kem njohje, sepse u besoj urdhërimeve të tua.
Lär mig goda seder och förståndighet; ty jag tror dinom budom.
67 Para se të pikëllohem endesha sa andej e këndej, por tani ndjek fjalën tënde.
Förr än jag späkt vardt, for jag vill; men nu håller jag ditt ord.
68 Ti je i mirë dhe bën të mira; më mëso statutet e tua.
Du äst mild och god; lär mig dina rätter.
69 Kryelartët kanë trilluar kundër meje, por unë do të respektoj urdhërimet e tua me gjithë zemër.
De stolte dikta lögn öfver mig; men jag håller dina befallningar af allt hjerta.
70 Zemra e tyre është e pandjeshme si dhjami; por unë kënaqem me ligjin tënd.
Deras hjerta är fett vordet, såsom flott; men jag hafver lust till din lag.
71 Ka qenë një e mirë për mua të jem pikëlluar, që kështu të mësoja statutet e tua.
Det är mig ljuft att du hafver späkt mig, att jag må lära dina rätter.
72 Ligji i gojës sate për mua është më i çmuar se mijëra monedha ari dhe argjendi.
Dins muns lag är mig täckare, än mång tusend stycke guld och silfver.
73 Duart e tua më kanë bërë dhe më kanë dhënë trajtë; më jep zgjuarësi që të mund të mësoj urdhërimet e tua.
Din hand hafver gjort och beredt mig; undervisa mig, att jag må lära din bud.
74 Ata që kanë frikë prej teje do të më shohin dhe do të kënaqen, sepse pata shpresë në fjalën tënde.
De som dig frukta, de se mig, och glädja sig; ty jag hoppas uppå din ord.
75 Unë e di, o Zot, që dekretet e tua janë të drejta, dhe që ti më ke hidhëruar në besnikërinë tënde.
Herre, jag vet att dina domar äro rätte, och du hafver troliga späkt mig.
76 Mirësia jote qoftë përdëllimi im, sipas fjalës që i ke dhënë shërbëtorit tënd.
Din nåd vare min tröst, såsom du dinom tjenare lofvat hafver.
77 Ardhshin tek unë dhemshuritë e tua të mëdha dhe kështu paça mundësi të jetoj, sepse ligji yt është kënaqësia ime.
Låt mig vederfaras dina barmhertighet, att jag må lefva; ty jag hafver lust till din lag.
78 U ngatërrofshin mëndjemëdhenjtë, sepse më trajtojnë në mënyrë të padrejtë dhe pa arsye; por unë mendohem shumë mbi urdhërimet e tua.
Ack! att de stolte måtte komma på skam, som mig med lögn nedertrycka; men jag talar om dina befallningar.
79 Le të drejtohen tek unë ata që kanë frikë nga ti dhe ata që njohin urdhërat e tua.
Ack! att de måtte hålla sig till mig, som dig frukta, och känna din vittnesbörd.
80 Le të jetë zemra ime e paqortueshme lidhur me statutet e tua, me qëllim që unë të mos ngatërrohem.
Mitt hjerta blifve rättsinnigt i dinom rättom, att jag icke på skam kommer.
81 Shpirti im shkrihet nga dëshira e zjarrtë e shpëtimit tënd; unë kam shpresë në fjalën tënde.
Min själ trängtar efter dina salighet; jag hoppas uppå ditt ord.
82 Sytë e mi dobësohen duke pritur të shkojë në vend fjala jote, ndërsa them: “Kur do të më ngushëllosh?”.
Min ögon trängta efter ditt ord, och säga: När vill du trösta mig?
83 Ndonëse jam bërë si një calik i ekspozuar në tym, nuk i kam harruar statutet e tua.
Ty jag är såsom en lägel i rök; dina rätter förgäter jag icke.
84 Sa janë ditët e shërbëtorit tënd? Kur do t’u vish hakut atyre që më ndjekin?
Huru länge skall din tjenare bida? När vill du dom hålla öfver mina förföljare?
85 Mëndjemëdhenjtë kanë hapur gropa për mua; ata nuk veprojnë sipas ligjit tënd.
De stolte grafva mig gropar, hvilka intet äro efter din lag.
86 Tërë urdhërimet e tua meritojnë besim; më përndjekin pa të drejtë; ndihmomë.
Dine bud äro alltsamman sanning; de förfölja mig med lögn, hjelp mig.
87 Më kanë eliminuar gati gati nga toka, por unë nuk i kam braktisur urdhërimet e tua.
De hade fulltnär förgjort mig på jordene; men jag öfvergifver icke dina befallningar.
88 Gjallëromë sipas mirësisë sate, dhe unë do të respektoj porositë e gojës sate.
Vederqvick mig genom dina nåd, att jag må hålla dins muns vittnesbörd.
89 Gjithnjë, o Zot, fjala jote është e qëndrueshme në qiejtë.
Herre, ditt ord blifver evinnerliga, så vidt som himmelen är.
90 Besnikëria jote vazhdon brez pas brezi; ti e ke vendosur tokën dhe ajo ekziston.
Din sanning varar i evighet; du hafver tillredt jordena, och hon blifver ståndandes.
91 Qielli dhe toka ekzistojnë deri në ditën e sotme, sepse çdo gjë është në shërbimin tënd.
Det blifver dagliga efter ditt ord; ty all ting måste tjena dig.
92 Në qoftë se ligji yt nuk do të kishte qenë kënaqësia ime, do të isha zhdukur në pikëllimin tim.
Om din lag icke hade min tröst varit, så vore jag förgången i mitt elände.
93 Nuk do t’i harroj kurrë urdhërimet e tua, sepse me anë të tyre ti më ke dhënë jetën.
Jag vill aldrig förgäta dina befallningar; ty du vederqvicker mig med dem.
94 Unë jam yti; shpëtomë, sepse kam kërkuar urdhërimet e tua.
Jag är din, hjelp mig; ty jag söker dina befallningar.
95 Të pabesët më zënë pusi që unë të vdes, por unë do të mbështetem në parimet e tua.
De ogudaktige vakta uppå mig, att de måga förgöra mig; men jag aktar uppå din vittnesbörd,
96 Pashë caqet e çdo gjëje të përsour, por urdhërimi yt nuk ka asnjë cak.
Jag hafver på all ting en ända sett; men ditt bud är varaktigt.
97 Oh, sa shumë e dua ligjin tënd! Ai është përsiatja ime gjithë ditën.
Huru hafver jag din lag så kär; dageliga talar jag derom.
98 Urdhërimet e tua më bëjnë më të urtë se armiqtë e mi, sepse janë gjithnjë me mua.
Du gör mig med ditt bud visare, än mina fiender äro; ty det är evinnerliga min skatt.
99 Kuptoj më shumë se të gjithë mësuesit e mi, sepse urdhërimet e tua janë përsiatja ime.
Jag är lärdare, än alle mine lärare; ty din vittnesbörd äro mitt tal.
100 Kam më tepër zgjuarësi se pleqtë, sepse respektoj urdhërimet e tua.
Jag är förståndigare, än de gamle; ty jag håller dina befallningar.
101 Kam përmbajtur hapat e mia nga çdo shteg i keq, për të respektuar fjalën tënde.
Jag förtager minom fotom alla onda vägar, att jag må hålla din ord.
102 Nuk jam larguar nga dekretet e tua, sepse ti vetë më ke mësuar.
Jag viker icke ifrå dina rätter; ty du lärer mig.
103 Sa të ëmbla janë fjalët e tua në gojën time! Janë më të ëmbla se mjalti në gojën time.
Din ord äro minom mun sötare än hannog.
104 Me anë të urdhërimeve të tua unë përfitoj zgjuarësinë; prandaj urrej çdo shteg falsiteti.
Ditt ord gör mig förståndigan; derföre hatar jag alla falska vägar.
105 Fjala jote është një llambë në këmbën time dhe një dritë në shtegun tim.
Ditt ord är mina fötters lykta, och ett ljus på minom vägom.
106 Unë jam betuar dhe do ta mbaj betimin që të respektoj dekretet e tua të drejta.
Jag svär, och vill hållat, att jag dina rättfärdighets rätter hålla vill.
107 Unë jam shumë i pikëlluar, gjallëromë, o Zot, sipas fjalës sate.
Jag är svårliga plågad; Herre, vederqvick mig efter ditt ord.
108 O Zot, prano ofertat spontane të gojës sime dhe mësomë dekretet e tua.
Låt dig behaga, Herre, mins muns välviljoga offer, och lär mig dina rätter.
109 Ndonëse e kam gjithnjë shpirtin në pëllëmbë të dorës, nuk e harroj ligjin tënd.
Jag bär mina själ i mina händer alltid, och jag förgäter icke din lag.
110 Të pabesët më kanë ngritur kurthe, por unë nuk jam larguar nga udhërimet e tua.
De ogudaktige sätta mig snaror; men jag far icke vill ifrå dina befallningar.
111 Porositë e tua janë trashëgimia ime përjetë; ato janë gëzimi i zemrës sime.
Din vittnesbörd äro mitt eviga arf; ty de äro mins hjertas fröjd.
112 Jam zotuar me gjithë zemër për t’i zbatuar në praktikë statutet e tua përjetë, deri në fund.
Jag böjer mitt hjerta till att göra efter dina rätter alltid och evinnerliga.
113 Unë i urrej njerëzit që gënjejnë, por e dua ligjin tënd.
Jag hatar de ostadiga andar, och älskar din lag.
114 Ti je streha ime dhe mburoja ime; unë shpresoj në fjalën tënde.
Du äst mitt beskärm och sköld; jag hoppas uppå ditt ord.
115 Largohuni, o njerëz të këqij, sepse unë dua të respektoj urdhërimet e Perëndisë tim.
Viker ifrå mig, I onde; jag vill hålla min Guds bud.
116 Më ndihmo sipas fjalës sate, që unë të jetoj, dhe të mos lejoj të ketë hutim në shpresën time.
Uppehåll mig igenom ditt ord, att jag må lefva; och låt mig icke på skam komma med mitt hopp.
117 Përforcomë dhe unë do të shpëtoj, dhe do t’i kem gjithnjë statutet e tua përpara syve të mi.
Stärk mig, att jag må blifva salig; så vill jag alltid lust hafva till dina rätter.
118 Ti i hedh poshtë të gjithë ata që largohen nga statutet e tua, sepse mashtrimi i tyre është gënjeshtër.
Du förtrampar alla dem som villa gå om dina rätter; ty deras bedrägeri är alltsammans lögn.
119 Ti zhduk si fundërrina tërë të pabesët e tokës; prandaj unë i dua porositë e tua.
Du bortkastar alla ogudaktiga på jordene som slagg; derföre älskar jag din vittnesbörd.
120 Mishi im dridhet i tëri nga frika jote, dhe unë kam frikë nga dekretet e tua.
Jag fruktar mig för dig, så att mitt kött skälfver; och förskräcker mig for dina rätter.
121 Unë kam bërë atë që është e ndershme dhe e drejtë; mos më braktis në duart e shtypësve të mi.
Jag aktar uppå rätt och rättfärdighet; öfvergif mig icke dem som mig öfvervåld göra vilja.
122 Jepi siguri dhe mbarësi shërbëtorit tënd, dhe mos lejo që mëndjemëdhenjtë të më shtypin.
Beskärma du din tjenare, och tröst honom, att de stolte icke göra mig öfvervåld.
123 Sytë e mi dobësohen duke kërkuar shpëtimin tënd dhe fjalën e drejtësisë sate.
Mina ögon trängta efter dina salighet, och efter dine rättfärdighets ord.
124 Kujdesu për shërbëtorin tënd sipas mirësisë sate dhe mësomë statutet e tua.
Handla med dinom tjenare efter dina nåd; och lär mig dina rätter.
125 Unë jam shërbëtori yt; më jep mendje, që të mund të njoh porositë e tua.
Jag är din tjenare; undervisa mig, att jag må känna din vittnesbörd.
126 Éshtë koha, o Zot, që të veprosh; ata kanë anuluar ligjin tënd.
Det är tid, att Herren gör der något till; de hafva omintetgjort din lag.
127 Për këtë arësye unë i dua urdhërimet e tua më tepër se ari; po, më tepër se ari i kulluar.
Derföre älskar jag din bud, öfver guld och öfver fint guld.
128 Për këtë arësye i konsideroj të drejta urdhërimet e tua dhe urrej çdo shteg të gënjeshtrës.
Derföre håller jag rätt fram i alla dina befallningar; jag hatar allan falskan väg.
129 Porositë e tua janë të mrekullueshme, prandaj shpirti im i respekton.
Underliga äro din vittnesbörd, derföre håller dem min själ.
130 Zbulimi i fjalëve të tua ndriçon dhe u jep mendje njerëzve të thjeshtë.
När ditt ord uppenbaradt varder, så fröjdar det, och gör de enfaldiga visa.
131 Unë hap gojën time dhe psherëtij, nga dëshira e madhe e porosive të tua.
Jag öppnar min mun, och begärar din bud; ty mig längtar efter dem.
132 Kthehu nga unë dhe ki mëshirë për mua, ashtu si bën me ata që e duan emrin tënd.
Vänd dig till mig, och var mig nådelig, såsom du plägar göra dem som ditt Namn älska.
133 Stabilizoi hapat e mia sipas fjalëve të tua dhe mos lejo që asnjë paudhësi të më sundojë.
Låt min gång viss vara i dino orde, och låt ingen orätt öfver mig råda.
134 Më çliro nga shtypja e njerëzve dhe unë do të respektoj urdhërimet e tua.
Förlös mig ifrå menniskors orätt; så vill jag hålla dina befallningar.
135 Bëj që të shkëlqejë fytyra jote mbi shërbëtorin tënd dhe më mëso statutet e tua.
Låt ditt ansigte lysa öfver din tjenare, och lär mig dina rätter.
136 Rrëke lotësh zbresin nga sytë e mi, sepse nuk respektohet ligji yt.
Mine ögon flyta med vatten, att man icke håller din lag.
137 Ti je i drejtë, o Zot, dhe dekretet e tua janë të drejta.
Herre, du äst rättfärdig, och rätt är ditt ord.
138 Ti i ke përcaktuar porositë e tua me drejtësi dhe me besnikëri të madhe.
Du hafver dina rättfärdighets vittnesbörd, och sanningena hårdeliga budit.
139 Zelli im të tret, sepse armiqtë e mi kanë harruar fjalët e tua.
Jag hafver när harmats till döds, att mine ovänner hafva din ord förgätit.
140 Fjala jote është e pastër nga çdo zgjyrë; prandaj shërbëtori yt e do.
Ditt ord är väl bepröfvadt, och din tjenare hafver det kärt.
141 Jam i vogël dhe i përbuzur, por nuk i harroi udhërimet e tua.
Jag är ringa och föraktad; men jag förgäter icke dina befallningar.
142 Drejtësia jote është një drejtësi e përjetshme dhe ligji yt është i vërtetë.
Din rättfärdighet är en evig rättfärdighet, och din lag är sanning.
143 Ankthi dhe shqetësimi më kanë pushtuar, por urdhërimet e tua janë gëzimi im.
Ångest och nöd hafva drabbat uppå mig; men jag hafver lust till din bud.
144 Porositë e tua janë të drejta përjetë; më jep mendje dhe unë do të jetoj.
Dins vittnesbörds rättfärdighet är evig; undervisa mig, så lefver jag.
145 Unë bërtas me gjithë zemër; përgjigjmu, o Zot, dhe unë do të respektoj statutet e tua.
Jag ropar af allo hjerta, bönhör mig, Herre, att jag må hålla dina rätter.
146 Unë të kërkoj; shpëtomë, dhe do të respektoj porositë e tua.
Jag ropar till dig, hjelp mig, att jag må hålla din vittnesbörd.
147 Unë zgjohem para agimit dhe bërtas; unë kam shpresë te fjala jote.
Jag kommer bittida, och ropar; uppå ditt ord hoppas jag.
148 Sytë e mi paraprijnë natën për të menduar thellë fjalën tënde.
Jag vakar bittida upp, att jag må handla om din ord.
149 Dëgjo zërin tim sipas mirësisë sate; o Zot, gjallëromë sipas dekretit tënd të drejtë.
Hör mina röst efter dina nåde: Herre, vederqvick mig efter dina rätter.
150 Kam afër vetes ata që ndjekin të keqen, por ata janë larg ligjit tënd.
Mine arge förföljare vilja till mig, och äro långt ifrå din lag.
151 Ti je afër, o Zot, dhe të gjitha urdhërimet e tua janë të vërteta.
Herre, du äst hardt när, och din bud äro alltsamman sanning.
152 Prej shumë kohe kam mësuar urdhërimet e tua, të cilat i ke vendosur përjetë.
Men jag vet det långt tillförene, att du din vittnesbörd evinnerliga grundat hafver.
153 Merr parasysh pikëllimin tim dhe më çliro, sepse nuk e kam harruar ligjin tënd.
Se uppå mitt elände, och fräls mig; hjelp mig ut; förty jag förgäter icke din lag.
154 Mbro çështjen time dhe më shpengo; më gjallëro sipas fjalës sate.
Uträtta min sak, och förlossa mig; vederqvick mig igenom ditt ord.
155 Shpëtimi është larg nga të pabesët, sepse ata nuk kërkojnë statutet e tua.
Saligheten är långt ifrå de ogudaktiga; ty de akta intet dina rätter.
156 Dhemshuritë e tua janë të mëdha, o Zot; më gjallëro sipas dekreteve të tua të drejta.
Herre, din barmhertighet är stor; vederqvick mig efter dina rätter.
157 Persekutuesit e mi dhe armiqtë e mi janë të shumtë; por unë nuk largohem nga porositë e tua.
Mine förföljare och ovänner äro månge; men jag viker icke ifrå din vittnesbörd.
158 I pashë të pabesët dhe i urrej, sepse nuk respektojnë fjalën tënde.
Jag ser de föraktare, och det gör mig ondt, att de icke hålla din ord.
159 Ki parasysh sa i dua urdhërimet e tua! O Zot, gjallëromë sipas mirësisë sate.
Si, jag älskar dina befallningar; Herre, vederqvick mig efter din nåd.
160 Shuma e fjalës sate është e vërteta; dhe të gjitha dekretet e tua të drejta qëndrojnë përjetë.
Ditt ord hafver af begynnelsen varit sanning; alle dine rättfärdighets rätter vara evinnerliga.
161 Princat më përndjekin pa arësye, por zemra ime ka shumë frikë nga fjala jote.
Förstarna förfölja mig utan sak, och mitt hjerta fruktar sig för din ord.
162 Unë ndjej një gëzim të madh në fjalën tënde, ashtu si ai që gjen një plaçkë të madhe.
Jag gläder mig öfver din ord, såsom en den stort byte får.
163 Urrej dhe s’e shoh dot me sy gënjeshtrën, por e dua ligjin tënd.
Lögnene är jag hätsk, och stygges dervid, men din lag hafver jag kär.
164 Të lëvdoj shtatë herë në ditë për dekretet e tua të drejta.
Jag lofvar dig sju resor om dagen, för dine rättfärdighets rätters skull.
165 Paqe të madhe kanë ata që e duan ligjin tënd, dhe nuk ka asgjë që mund t’i rrëzojë.
Stor frid hafva de som din lag älska, och de skola icke stappla.
166 O Zot, unë shpresoj në shpëtimin tënd dhe i zbatoj në praktikë urdhërimet e tua.
Herre, jag väntar efter din salighet, och gör efter din bud.
167 Unë kam respektuar porositë e tua dhe i dua me të madhe.
Min själ håller din vittnesbörd, och hafver dem mycket kär.
168 Kam respektuar urdhërimet e tua dhe porositë e tua, sepse të gjitha rrugët janë para teje.
Jag håller dina befallningar, och dina vittnesbörder; ty alle mine vägar äro för dig.
169 Le të arrijë deri te ti britma ime, o Zot; me jep mendja sipas fjalës sate.
Herre, låt min klagan för dig komma; undervisa mig efter ditt ord.
170 Le të arrijë deri te ti lutja ime, çliromë sipas fjalës sate.
Låt mina bön komma för dig; fräls mig efter ditt ord.
171 Buzët e mia do të përhapin lavde, me qëllim që ti të më mësosh statutet e tua.
Mine läppar skola lofva, när du lärer mig dina rätter.
172 Gjuha ime do të shpallë fjalën tënde, sepse tërë urdhërimet e tua janë të drejta.
Min tunga skall tala om ditt ord; ty all din bud äro rätt.
173 Dora jote më ndihmoftë, sepse unë kam zgjedhur urdhërimet e tua.
Låt dina hand vara mig biståndiga; ty jag hafver utkorat dina befallningar.
174 Unë dëshiroj me zjarr shpëtimin tënd, o Zot, dhe ligji yt është gëzimi im.
Herre, jag längtar efter din salighet, och hafver lust till din lag.
175 Le të kem mundësi të jetoj që të të lëvdoj, dhe le të më ndihmojnë dekretet e tua.
Låt mina själ lefva, att hon må lofva dig, och dine rätter hjelpa mig.
176 Unë po endem si një dele e humbur. Kërko shërbëtorin tënd, sepse unë nuk i harroi urdhërimet e tua.
Jag är såsom ett villfarande och borttappadt får; sök din tjenare, ty jag förgäter icke din bud.

< Psalmet 119 >