Psalmet 119
1 Lum ata që kanë një rrugë pa njollë dhe që ecin me ligjin e Zotit.
Sæle er dei som gjeng ein ulastande veg, dei som ferdast i Herrens lov!
2 Lum ata që respektojnë mësimet e tij, që e kërkojnë me gjithë zemër
Sæle er dei som tek vare på hans vitnemål, som søkjer honom av alt sitt hjarta,
3 dhe nuk kryejnë të keqen, por ecin në rrugët e tij.
dei som ikkje gjer urett, men vandrar på hans vegar.
4 Ti na ke urdhëruar të respektojmë urdhërimet e tua me kujdes.
Du hev gjeve dine fyresegner, at ein skal halda deim vel.
5 Oh, rrugët e mia qofshin të qëndrueshme në respektimin e statuteve të tua.
Å, kunde vegarne mine verta faste, so eg heldt dine fyreskrifter!
6 Atëherë nuk do të turpërohem, kur të kem parasysh të gjitha urdhërimet e tua.
Då skal eg ikkje verta til skammar når eg gjev gaum etter alle dine bodord.
7 Do të të kremtoj me zemër të drejtë ndërsa mësoj dekretet e tua të drejta.
Eg vil takka deg av eit ærlegt hjarta når eg lærer dine rettferdsdomar.
8 Do të respektoj statutet e tua, mos më braktis plotësisht.
Dine fyreskrifter vil eg halda, du må ikkje reint forlata meg.
9 Si mundet një i ri të bëjë rrugën e tij të pastër? Duke e ruajtur me fjalën tënde.
Korleis skal ein ungdom halda stigen sin rein? Når han held seg etter ditt ord.
10 Të kam kërkuar me gjithë zemër; mos më lër të devijoj nga urdhërimet e tua.
Av alt mitt hjarta hev eg søkt deg, lat meg ikkje villast burt frå dine bodord!
11 E kam ruajtur fjalën tënde në zemrën time, që të mos mëkatoj kundër teje.
I hjarta mitt hev eg gøymt ditt ord, so eg ikkje skal synda imot deg.
12 Ti je i bekuar, o Zot, më mëso statutet e tua.
Lova vere du, Herre! Lær meg dine fyreskrifter!
13 Me buzët e mia kam numëruar të gjitha dekretet e gojës sate.
Med lipporne mine hev eg forkynt alle rettar frå din munn.
14 Gëzohem duke ndjekur porositë e tua, ashtu sikur të zotëroja tërë pasuritë.
Eg er glad i vegen etter dine vitnemål som i all rikdom.
15 Do të mendoj thellë mbi urdhërimet e tua dhe do të marrë në konsideratë shtigjet e tua.
På dine fyresegner vil eg grunda og skoda på dine stigar.
16 Do të kënaqem me statutet e tua dhe nuk do ta harroj fjalën tënde.
I dine fyreskrifter vil eg hava hugnad, og ikkje vil eg gløyma ditt ord.
17 Bëji të mirë shërbëtorit tënd, dhe unë do të jetoj dhe do të respektoj fjalën tënde.
Gjer vel imot din tenar, at eg må liva! so vil eg halda ditt ord.
18 Hapi sytë e mi dhe unë do të sodit mrekullitë e ligjit tënd.
Lat upp augo mine, at eg kann skoda underlege ting i di lov!
19 Unë jam i huaji mbi dhe; mos m’i fshih urdhërimet e tua.
Ein gjest er eg på jordi, løyn ikkje dine bodord for meg!
20 Shpirti im tretet nga dëshira e dekreteve të tua në çdo kohë.
Mi sjæl er sunderknasa av lengting etter dine rettar all tid.
21 Ti i qorton kryelartët, që janë të mallkuar, sepse largohen nga urdhërimet e tua.
Du hev truga dei stormodige, dei forbanna, som fer vilt frå dine bodord.
22 Hiq prej meje turpin dhe përbuzjen, sepse unë i kam respektuar porositë e tua.
Tak burt frå meg skam og vanvyrdnad! for dine vitnemål hev eg teke vare på.
23 Edhe sikur princat të ulen dhe të flasin kundër teje, shërbëtori yt do të mendohet thellë mbi ligjet e tua.
Jamvel hovdingar hev sete i samrøda mot meg; din tenar grundar på dine fyreskrifter.
24 Porositë e tua janë gëzimi im dhe këshilltarët e mi.
Dine vitnemål er og min hugnad, dei er mine rådgjevarar.
25 Unë bie përmbys në pluhur; më ringjall sipas fjalës sate.
Mi sjæl ligg nedi dusti, haldt meg i live etter ditt ord!
26 Të kam treguar rrugët e mia, dhe ti më je përgjigjur; më mëso statutet e tua.
Eg fortalde um mine vegar, og du svara meg; lær meg dine fyreskrifter!
27 Më bëj që të kuptoj rrugën e urdhërimeve të tua, dhe unë do të mendohem thellë mbi mrekullitë e tua.
Lat meg få skyna vegen etter dine fyresegner! So vil eg grunda på dine under.
28 Jeta ime tretet në dhimbje; më jep forcë sipas fjalës sate.
Mi sjæl græt av sorg; reis meg upp etter ditt ord!
29 Mbamë larg nga gënjeshtra dhe, në hirin tënd, bëmë të njohur ligjin tënd.
Snu lygnevegen burt frå meg, og unn meg di lov!
30 Kam zgjedhur rrugën e besnikërisë; i kam vënë dekretet e tua para vetes.
Truskaps veg hev eg valt, dine rettar hev eg sett framfyre meg.
31 Jam i lidhur me porositë e tua; o Zot, mos lejo që unë të hutohem.
Eg heng fast ved dine vitnemål, Herre, lat meg ikkje verta til skammar!
32 Do të veproj në rrugën e urdhërimeve të tua, sepse ti do të më zgjerosh zemrën.
Vegen etter dine bodord vil eg springa, for du trøystar mitt hjarta.
33 Më mëso, o Zot, rrugën e statuteve të tu dhe unë do ta ndjek deri në fund.
Herre, vis meg vegen etter dine fyreskrifter! so vil eg fara honom alt til endes.
34 Më jep mënçuri dhe unë do ta ruaj ligjin tënd; po, do ta respektoj me gjithë zemër.
Gjev meg skyn, so vil eg taka vare på di lov og halda henne av alt mitt hjarta.
35 Më bëj të ec në rrugën e urdhërimeve të tua, sepse në to gjej kënaqësinë time.
Leid meg på dine bodords stig, for han er til hugnad for meg.
36 Përkule zemrën time parimeve të tua dhe jo lakmisë.
Bøyg mitt hjarta til dine vitnemål og ikkje til urett vinning!
37 Largoji sytë e mi nga gjërat e kota dhe gjallëromë në rrugët e tua.
Vend augo mine burt, so dei ikkje ser etter fåfengd, haldt meg i live på din veg!
38 Mbaje fjalën tënde shërbëtorit tënd, që ka frikë nga ty.
Uppfyll for din tenar ordet ditt, som gjer at ein ottast deg!
39 Largo nga unë fyerjet e rënda, që më trëmbin, sepse dekretet e tua janë të mira.
Tak burt ifrå meg mi skjemsla som eg er rædd, for dine rettar er gode.
40 Ja, unë dëshiroj me zjarr urdhërimet e tua; gjallëromë në drejtësinë tënde.
Sjå, eg lengtar etter dine fyresegner, haldt meg i live ved di rettferd.
41 Le të më arrijë shpirtmadhësia jote, o Zot, dhe shpëtimi yt sipas fjalës sate.
Lat di miskunn, Herre, koma yver meg, di frelsa etter ditt ord!
42 Kështu do të mund t’i përgjigjem atij që më fyen, sepse kam besim te fjala jote.
Eg vil gjeva svar til honom som spottar meg; for eg lit på ditt ord.
43 Mos hiq plotësisht nga goja ime fjalën e së vërtetës, sepse unë kam shpresë te dekretet e tua.
Riv ikkje sannings ord so reint or munnen min, for på dine domar ventar eg.
44 Kështu do të respektoj ligjin tënd vazhdimisht, përjetë.
Stødt vil eg halda di lov, æveleg og alltid.
45 Do të ec në liri, sepse kërkoj urdhërimet e tua.
Lat meg ferdast i det frie, for eg spør etter dine fyresegner!
46 Do të flas për porositë e tua para mbretërve dhe nuk do të turpërohem.
Eg vil tala um dine vitnemål for kongar, og eg skal ikkje verta til skammar.
47 Do të kënaqem me urdhërimet e tua, sepse i dua.
Eg vil frygda meg ved dine bodord, som eg elskar.
48 Do të ngre duart e mia drejt urdhërimeve të tua, sepse i dua, dhe do të mendohem thellë mbi statutet e tua.
Eg vil lyfta mine hender til dine bodord som eg elskar, og eg vil grunda på dine fyreskrifter.
49 Mbaje mend fjalën që i ke dhënë shërbëtorit tënd, me të cilën me kë bërë të kem shpresa.
Kom i hug ditt ord til din tenar, med di du hev gjeve meg von!
50 Ky është përdëllimi im në pikëllim, që fjala jote më ka dhënë jetë.
Det er mi trøyst i min vesaldom, at ditt ord hev halde meg i live.
51 Kryelartët më mbulojnë me tallje, por unë nuk largohem nga ligji yt.
Ovmodige hev spotta meg mykje, frå di lov hev eg ikkje vike.
52 Mbaj mend dekretet e tua të lashta, o Zot, dhe kjo më ngushëllon.
Eg kom i hug, Herre, dine domar frå gamle dagar, og eg vart trøysta.
53 Një indinjatë e madhe më pushton për shkak të të pabesëve që braktisin ligjin tënd.
Brennande harm hev eg vorte på dei ugudlege som forlet di lov.
54 Statutet e tua kanë qenë kantikët e mi në shtëpinë e shtegëtimit tim.
Dine fyreskrifter hev vorte mine lovsongar i det hus der eg bur som framand.
55 O Zot, unë kujtoj emrin tënd natën dhe respektoj ligjin tënd.
Um natti kom eg ditt namn i hug, Herre, og eg heldt di lov.
56 Kjo ndodh sepse respektoj urdhërimet e tua.
Dette timdest meg, at eg fekk taka vare på dine fyreskrifter.
57 Ti je pjesa ime, o Zot, kam premtuar të respektoj fjalët e tua.
Herren er min lut, sagde eg, med di eg heldt dine ord.
58 Të jam lutur shumë, me gjihë zemër; ki mëshirë për mua sipas fjalës sate.
Eg naudbad deg av alt mitt hjarta: «Ver miskunnsam imot meg etter ditt ord!»
59 Kam shqyrtuar rrugët e mia dhe i kam kthyer hapat e mia ndaj urdhërave të tua.
Eg tenkte på mine vegar og vende mine føter til dine vitnemål.
60 Pa asnjë mëdyshje nxitova të respektoj urdhërimet e tua.
Eg skunda meg og tøvra ikkje med å halda dine bodord.
61 Litarët e të pabesëve më kanë mbështjellë, por unë nuk e kam harruar ligjin tënd.
Bandi til dei ugudlege hev snørt meg inn, di lov hev eg ikkje gløymt.
62 Në mes të natës ngrihem që të të kremtoj, për shkak të dekreteve të tua të drejta.
Midt på natti stend eg upp og vil takka deg for dine rettferdslover.
63 Unë jam shok i gjithë atyre që kanë frikë prej teje dhe i atyre që respektojnë urdhërimet e tua.
Eg held meg til alle deim som ottast deg, og som held dine fyresegner.
64 O Zot, toka është e mbushur me mirësinë tënde; më mëso statutet e tua.
Av di miskunn, Herre, er jordi full; lær meg dine fyreskrifter!
65 Ti i ke bërë të mira shërbëtorit tënd, o Zot, sipas fjalës sate.
Tenaren din hev du gjort vel imot, Herre, etter ditt ord.
66 Më mëso të gjykoj drejt dhe të kem njohje, sepse u besoj urdhërimeve të tua.
Lær meg god skynsemd og kunnskap! for eg trur på dine bodord.
67 Para se të pikëllohem endesha sa andej e këndej, por tani ndjek fjalën tënde.
Fyrr eg vart nedbøygd, for eg vilt, men no held eg ditt ord.
68 Ti je i mirë dhe bën të mira; më mëso statutet e tua.
Du er god og gjer godt, lær meg dine fyreskrifter!
69 Kryelartët kanë trilluar kundër meje, por unë do të respektoj urdhërimet e tua me gjithë zemër.
Dei ovmodige hev spunne i hop lygn imot meg, av alt mitt hjarta held eg dine fyresegner.
70 Zemra e tyre është e pandjeshme si dhjami; por unë kënaqem me ligjin tënd.
Deira hjarta er feitt som talg; eg fegnast ved di lov.
71 Ka qenë një e mirë për mua të jem pikëlluar, që kështu të mësoja statutet e tua.
Det var godt for meg at eg vart nedbøygd, so eg kunde læra dine fyreskrifter.
72 Ligji i gojës sate për mua është më i çmuar se mijëra monedha ari dhe argjendi.
Lovi frå din munn er betre for meg enn tusund stykke gull og sylv.
73 Duart e tua më kanë bërë dhe më kanë dhënë trajtë; më jep zgjuarësi që të mund të mësoj urdhërimet e tua.
Dine hender hev gjort meg og laga meg til, gjev meg skyn, so eg kann læra dine bodord!
74 Ata që kanë frikë prej teje do të më shohin dhe do të kënaqen, sepse pata shpresë në fjalën tënde.
Dei som ottast deg, skal sjå meg og gleda seg, for på ditt ord ventar eg.
75 Unë e di, o Zot, që dekretet e tua janë të drejta, dhe që ti më ke hidhëruar në besnikërinë tënde.
Eg veit, Herre, at dine domar er rettferd, og at du i truskap hev bøygt meg ned.
76 Mirësia jote qoftë përdëllimi im, sipas fjalës që i ke dhënë shërbëtorit tënd.
Lat di miskunn vera til trøyst for meg, etter det du hev sagt til din tenar!
77 Ardhshin tek unë dhemshuritë e tua të mëdha dhe kështu paça mundësi të jetoj, sepse ligji yt është kënaqësia ime.
Lat di miskunn koma yver meg so eg kann liva! for di lov er mi lyst.
78 U ngatërrofshin mëndjemëdhenjtë, sepse më trajtojnë në mënyrë të padrejtë dhe pa arsye; por unë mendohem shumë mbi urdhërimet e tua.
Lat dei ovmodige verta skjemde! for dei hev trykt meg utan årsak. Eg grundar på dine fyresegner.
79 Le të drejtohen tek unë ata që kanë frikë nga ti dhe ata që njohin urdhërat e tua.
Lat deim snu seg til meg, dei som ottast deg, og kjenner dine vitnemål!
80 Le të jetë zemra ime e paqortueshme lidhur me statutet e tua, me qëllim që unë të mos ngatërrohem.
Lat mitt hjarta vera fullkome i dine fyreskrifter, so eg ikkje skal verta til skammar!
81 Shpirti im shkrihet nga dëshira e zjarrtë e shpëtimit tënd; unë kam shpresë në fjalën tënde.
Mi sjæl naudstundar etter di frelsa, eg ventar på ditt ord.
82 Sytë e mi dobësohen duke pritur të shkojë në vend fjala jote, ndërsa them: “Kur do të më ngushëllosh?”.
Mine augo naudstundar etter ditt ord, og eg segjer: «Når vil du trøysta meg?»
83 Ndonëse jam bërë si një calik i ekspozuar në tym, nuk i kam harruar statutet e tua.
For eg er som ei lerflaska i røyk; dine fyreskrifter gløymer eg ikkje.
84 Sa janë ditët e shërbëtorit tënd? Kur do t’u vish hakut atyre që më ndjekin?
Kor mange er vel dagarne for din tenar? Når vil du halda dom yver deim som forfylgjer meg?
85 Mëndjemëdhenjtë kanë hapur gropa për mua; ata nuk veprojnë sipas ligjit tënd.
Dei ovmodige hev grave graver for meg, dei som ikkje liver etter di lov.
86 Tërë urdhërimet e tua meritojnë besim; më përndjekin pa të drejtë; ndihmomë.
Alle dine bodord er trufaste; med lygn forfylgjer dei meg; hjelp meg!
87 Më kanë eliminuar gati gati nga toka, por unë nuk i kam braktisur urdhërimet e tua.
Dei hadde so nær tynt meg i landet, men eg hev ikkje forlate dine fyresegner.
88 Gjallëromë sipas mirësisë sate, dhe unë do të respektoj porositë e gojës sate.
Haldt meg i live etter di miskunn! So vil eg taka vare på vitnemålet frå din munn.
89 Gjithnjë, o Zot, fjala jote është e qëndrueshme në qiejtë.
Til æveleg tid, Herre, stend ditt ord fast i himmelen.
90 Besnikëria jote vazhdon brez pas brezi; ti e ke vendosur tokën dhe ajo ekziston.
Frå ætt til ætt varer din truskap, du hev grunnfest jordi, og ho stend.
91 Qielli dhe toka ekzistojnë deri në ditën e sotme, sepse çdo gjë është në shërbimin tënd.
Til å setja dine domar i verk stend dei der i dag; for alle ting er dine tenarar.
92 Në qoftë se ligji yt nuk do të kishte qenë kënaqësia ime, do të isha zhdukur në pikëllimin tim.
Dersom ikkje di lov hadde vore mi lyst, so hadde eg forgjengest i mi djupe naud.
93 Nuk do t’i harroj kurrë urdhërimet e tua, sepse me anë të tyre ti më ke dhënë jetën.
I all æva skal eg ikkje gløyma dine fyresegner, for ved deim hev du halde meg i live.
94 Unë jam yti; shpëtomë, sepse kam kërkuar urdhërimet e tua.
Din er eg, frels meg! for dine fyresegner hev eg spurt etter.
95 Të pabesët më zënë pusi që unë të vdes, por unë do të mbështetem në parimet e tua.
På meg hev dei ugudlege venta og vil tyna meg; på dine vitnemål agtar eg.
96 Pashë caqet e çdo gjëje të përsour, por urdhërimi yt nuk ka asnjë cak.
På alt det fullkomne hev eg set ein ende; men dine bodord rekk ovleg vidt.
97 Oh, sa shumë e dua ligjin tënd! Ai është përsiatja ime gjithë ditën.
Kor eg hev lovi di kjær! Heile dagen er ho i min tanke.
98 Urdhërimet e tua më bëjnë më të urtë se armiqtë e mi, sepse janë gjithnjë me mua.
Dine bodord gjer meg visare enn mine fiendar, for æveleg eig eg deim.
99 Kuptoj më shumë se të gjithë mësuesit e mi, sepse urdhërimet e tua janë përsiatja ime.
Eg hev vorte klokare enn alle mine lærarar, for eg grundar på dine vitnemål.
100 Kam më tepër zgjuarësi se pleqtë, sepse respektoj urdhërimet e tua.
Eg er vitugare enn dei gamle, for dine fyresegner hev eg teke vare på.
101 Kam përmbajtur hapat e mia nga çdo shteg i keq, për të respektuar fjalën tënde.
Frå kvar vond stig hev eg halde mine føter burte, so eg kunde halda ditt ord.
102 Nuk jam larguar nga dekretet e tua, sepse ti vetë më ke mësuar.
Frå dine lover hev eg ikkje vike, for du hev lært meg upp.
103 Sa të ëmbla janë fjalët e tua në gojën time! Janë më të ëmbla se mjalti në gojën time.
Kor søt din tale er for gomen min, betre enn honning for munnen min.
104 Me anë të urdhërimeve të tua unë përfitoj zgjuarësinë; prandaj urrej çdo shteg falsiteti.
Av dine fyresegner fær eg vit, difor hatar eg kvar lygnestig.
105 Fjala jote është një llambë në këmbën time dhe një dritë në shtegun tim.
Ditt ord er ei lykt for min fot og eit ljos for min stig.
106 Unë jam betuar dhe do ta mbaj betimin që të respektoj dekretet e tua të drejta.
Eg hev svore og hev halde det, å taka vare på dine rettferdslover.
107 Unë jam shumë i pikëlluar, gjallëromë, o Zot, sipas fjalës sate.
Eg er ovleg nedbøygd; Herre, haldt meg i live etter ditt ord!
108 O Zot, prano ofertat spontane të gojës sime dhe mësomë dekretet e tua.
Lat min munns offer tekkjast deg, Herre, og lær meg dine rettar!
109 Ndonëse e kam gjithnjë shpirtin në pëllëmbë të dorës, nuk e harroj ligjin tënd.
Eg gjeng alltid med livet i neven, men di lov hev eg ikkje gløymt.
110 Të pabesët më kanë ngritur kurthe, por unë nuk jam larguar nga udhërimet e tua.
Dei ugudlege hev lagt snara for meg; men frå dine fyresegner hev eg ikkje villa meg burt.
111 Porositë e tua janë trashëgimia ime përjetë; ato janë gëzimi i zemrës sime.
Til æveleg eiga hev eg fenge dine vitnemål, for dei er mi hjartans gleda.
112 Jam zotuar me gjithë zemër për t’i zbatuar në praktikë statutet e tua përjetë, deri në fund.
Eg hev bøygt mitt hjarta til å gjera etter dine fyreskrifter, æveleg og til endes.
113 Unë i urrej njerëzit që gënjejnë, por e dua ligjin tënd.
Dei tvihuga hatar eg, men di lov elskar eg.
114 Ti je streha ime dhe mburoja ime; unë shpresoj në fjalën tënde.
Du er mi livd og min skjold, og på ditt ord ventar eg.
115 Largohuni, o njerëz të këqij, sepse unë dua të respektoj urdhërimet e Perëndisë tim.
Vik frå meg, de som gjer vondt, at eg kann halda min Guds bodord!
116 Më ndihmo sipas fjalës sate, që unë të jetoj, dhe të mos lejoj të ketë hutim në shpresën time.
Haldt meg uppe etter ditt ord, so eg kann liva, og lat meg ikkje verta til skammar med mi von!
117 Përforcomë dhe unë do të shpëtoj, dhe do t’i kem gjithnjë statutet e tua përpara syve të mi.
Haldt meg uppe, so eg kann verta frelst! So vil eg alltid sjå med lyst på dine fyreskrifter.
118 Ti i hedh poshtë të gjithë ata që largohen nga statutet e tua, sepse mashtrimi i tyre është gënjeshtër.
Du agtar for inkje alle deim som fer vilt frå dine fyreskrifter; for deira svik er fåfengd.
119 Ti zhduk si fundërrina tërë të pabesët e tokës; prandaj unë i dua porositë e tua.
Som slagg kastar du burt alle ugudlege på jordi; difor elskar eg dine vitnemål.
120 Mishi im dridhet i tëri nga frika jote, dhe unë kam frikë nga dekretet e tua.
Eg rys i holdet av rædsla for deg, og for dine domar ottast eg.
121 Unë kam bërë atë që është e ndershme dhe e drejtë; mos më braktis në duart e shtypësve të mi.
Eg hev gjort rett og rettferd, du vil ikkje gjeva meg yver til deim som trykkjer meg.
122 Jepi siguri dhe mbarësi shërbëtorit tënd, dhe mos lejo që mëndjemëdhenjtë të më shtypin.
Gakk i borg for tenaren din, so det må ganga honom vel! lat ikkje dei ovmodige trykkja meg!
123 Sytë e mi dobësohen duke kërkuar shpëtimin tënd dhe fjalën e drejtësisë sate.
Augo mine naudstundar etter di frelsa og etter ditt rettferdsord.
124 Kujdesu për shërbëtorin tënd sipas mirësisë sate dhe mësomë statutet e tua.
Gjer med din tenar etter di miskunn og lær meg dine fyreskrifter!
125 Unë jam shërbëtori yt; më jep mendje, që të mund të njoh porositë e tua.
Eg er din tenar; gjev meg vit, so eg kann kjenna dine vitnemål!
126 Éshtë koha, o Zot, që të veprosh; ata kanë anuluar ligjin tënd.
Det er tid for Herren til å gripa inn, dei hev brote di lov.
127 Për këtë arësye unë i dua urdhërimet e tua më tepër se ari; po, më tepër se ari i kulluar.
Difor elskar eg dine bodord meir enn gull, ja, meir enn fint gull.
128 Për këtë arësye i konsideroj të drejta urdhërimet e tua dhe urrej çdo shteg të gënjeshtrës.
Difor held eg alle fyresegner um alle ting for rette; eg hatar kvar lygnestig.
129 Porositë e tua janë të mrekullueshme, prandaj shpirti im i respekton.
Underfulle er dine vitnemål, difor tek mi sjæl vare på deim.
130 Zbulimi i fjalëve të tua ndriçon dhe u jep mendje njerëzve të thjeshtë.
Når ordi dine opnar seg, gjev dei ljos, og dei gjer dei einfalde kloke.
131 Unë hap gojën time dhe psherëtij, nga dëshira e madhe e porosive të tua.
Eg let munnen upp og sukka av lengting; for etter dine bodord stunda eg.
132 Kthehu nga unë dhe ki mëshirë për mua, ashtu si bën me ata që e duan emrin tënd.
Vend deg til meg og ver meg nådig, som rett er mot deim som elskar ditt namn!
133 Stabilizoi hapat e mia sipas fjalëve të tua dhe mos lejo që asnjë paudhësi të më sundojë.
Gjer mine stig faste ved ditt ord, og lat ingen urett råda yver meg!
134 Më çliro nga shtypja e njerëzve dhe unë do të respektoj urdhërimet e tua.
Løys du meg ut or menneskjevald! So vil eg halda dine fyresegner.
135 Bëj që të shkëlqejë fytyra jote mbi shërbëtorin tënd dhe më mëso statutet e tua.
Lat di åsyn lysa på din tenar, og lær meg dine fyreskrifter!
136 Rrëke lotësh zbresin nga sytë e mi, sepse nuk respektohet ligji yt.
Vatsbekkjer renn or augo mine, av di folk ikkje held di lov.
137 Ti je i drejtë, o Zot, dhe dekretet e tua janë të drejta.
Rettferdig er du, Herre, og rette er dine domar.
138 Ti i ke përcaktuar porositë e tua me drejtësi dhe me besnikëri të madhe.
Du hev fyreskrive dine vitnemål i rettferd og i stor truskap.
139 Zelli im të tret, sepse armiqtë e mi kanë harruar fjalët e tua.
Min brennhug hev tært meg upp, av di mine motstandarar hev gløymt dine ord.
140 Fjala jote është e pastër nga çdo zgjyrë; prandaj shërbëtori yt e do.
Ditt ord er vel reinsa, og din tenar elskar det.
141 Jam i vogël dhe i përbuzur, por nuk i harroi udhërimet e tua.
Liten er eg og vanvyrd; dine fyresegner hev eg ikkje gløymt.
142 Drejtësia jote është një drejtësi e përjetshme dhe ligji yt është i vërtetë.
Di rettferd er ei æveleg rettferd, og di lov er sanning.
143 Ankthi dhe shqetësimi më kanë pushtuar, por urdhërimet e tua janë gëzimi im.
Naud og trengsla fann meg; dine bodord er mi lyst.
144 Porositë e tua janë të drejta përjetë; më jep mendje dhe unë do të jetoj.
Rettferdige er dine vitnemål til æveleg tid; gjev meg skyn, so eg kann liva!
145 Unë bërtas me gjithë zemër; përgjigjmu, o Zot, dhe unë do të respektoj statutet e tua.
Eg ropar av alt mitt hjarta, svara meg, Herre! Dine fyreskrifter vil eg taka vare på.
146 Unë të kërkoj; shpëtomë, dhe do të respektoj porositë e tua.
Eg ropar til deg, frels meg! so vil eg halda dine vitnemål.
147 Unë zgjohem para agimit dhe bërtas; unë kam shpresë te fjala jote.
Tidleg i dagningi var eg uppe og ropa um hjelp; eg venta på ditt ord.
148 Sytë e mi paraprijnë natën për të menduar thellë fjalën tënde.
Mine augo var uppe fyre nattevakterne, so eg kunde grunda på ditt ord.
149 Dëgjo zërin tim sipas mirësisë sate; o Zot, gjallëromë sipas dekretit tënd të drejtë.
Høyr mi røyst etter di miskunn, Herre, haldt meg i live etter dine domar!
150 Kam afër vetes ata që ndjekin të keqen, por ata janë larg ligjit tënd.
Dei er nær som renner etter ugjerning; frå di lov er dei langt burte.
151 Ti je afër, o Zot, dhe të gjitha urdhërimet e tua janë të vërteta.
Du er nær, Herre, og alle dine bodord er sanning.
152 Prej shumë kohe kam mësuar urdhërimet e tua, të cilat i ke vendosur përjetë.
Longe sidan veit eg av dine vitnemål, at du hev grunnfest deim i all æva.
153 Merr parasysh pikëllimin tim dhe më çliro, sepse nuk e kam harruar ligjin tënd.
Sjå til mi djupe naud og fria meg ut! For di lov hev eg ikkje gløymt.
154 Mbro çështjen time dhe më shpengo; më gjallëro sipas fjalës sate.
Før mi sak, og løys meg ut, haldt meg i live etter ditt ord!
155 Shpëtimi është larg nga të pabesët, sepse ata nuk kërkojnë statutet e tua.
Frelsa er langt frå dei ugudlege, for dine fyreskrifter spør dei ikkje etter.
156 Dhemshuritë e tua janë të mëdha, o Zot; më gjallëro sipas dekreteve të tua të drejta.
Di miskunn er stor, Herre; haldt meg i live etter dine domar!
157 Persekutuesit e mi dhe armiqtë e mi janë të shumtë; por unë nuk largohem nga porositë e tua.
Mange er dei som forfylgjer meg og stend meg imot; frå dine vitnemål hev eg ikkje vike.
158 I pashë të pabesët dhe i urrej, sepse nuk respektojnë fjalën tënde.
Eg såg dei utrue og fekk uhug, av di dei ikkje heldt ditt ord.
159 Ki parasysh sa i dua urdhërimet e tua! O Zot, gjallëromë sipas mirësisë sate.
Sjå at eg hev elska dine fyresegner! Herre, haldt meg i live etter di miskunn!
160 Shuma e fjalës sate është e vërteta; dhe të gjitha dekretet e tua të drejta qëndrojnë përjetë.
Summen av ditt ord er sanning, og æveleg stend all di rettferds lov.
161 Princat më përndjekin pa arësye, por zemra ime ka shumë frikë nga fjala jote.
Hovdingar forfylgde meg utan orsak, men mitt hjarta ottast dine ord.
162 Unë ndjej një gëzim të madh në fjalën tënde, ashtu si ai që gjen një plaçkë të madhe.
Eg gled meg yver ditt ord, som når ein finn mykje herfang.
163 Urrej dhe s’e shoh dot me sy gënjeshtrën, por e dua ligjin tënd.
Lygn hev eg hata og havt stygg til; di lov hev eg elska.
164 Të lëvdoj shtatë herë në ditë për dekretet e tua të drejta.
Sju gonger um dagen hev eg lova deg for dine rettferdige domar.
165 Paqe të madhe kanë ata që e duan ligjin tënd, dhe nuk ka asgjë që mund t’i rrëzojë.
Mykje fred hev dei som elskar di lov, og ingen støyt fær deim til fall.
166 O Zot, unë shpresoj në shpëtimin tënd dhe i zbatoj në praktikë urdhërimet e tua.
Eg hev venta på di frelsa, Herre, og dine bodord hev eg halde.
167 Unë kam respektuar porositë e tua dhe i dua me të madhe.
Mi sjæl hev halde dine vitnemål, og eg elska deim mykje.
168 Kam respektuar urdhërimet e tua dhe porositë e tua, sepse të gjitha rrugët janë para teje.
Eg hev halde dine fyresegner og dine vitnemål, for alle mine vegar er for di åsyn.
169 Le të arrijë deri te ti britma ime, o Zot; me jep mendja sipas fjalës sate.
Lat mitt klagerop koma fram for di åsyn, Herre! Gjev meg skyn etter ditt ord.
170 Le të arrijë deri te ti lutja ime, çliromë sipas fjalës sate.
Lat mi bøn koma for di åsyn! Frels meg etter ditt ord!
171 Buzët e mia do të përhapin lavde, me qëllim që ti të më mësosh statutet e tua.
Mine lippor skal fløda yver av lovsong, for du lærer meg dine fyreskrifter;
172 Gjuha ime do të shpallë fjalën tënde, sepse tërë urdhërimet e tua janë të drejta.
Mi tunga skal syngja um ditt ord; for alle dine bodord er rettferd.
173 Dora jote më ndihmoftë, sepse unë kam zgjedhur urdhërimet e tua.
Lat di hand vera meg til hjelp! for dine fyresegner hev eg valt ut.
174 Unë dëshiroj me zjarr shpëtimin tënd, o Zot, dhe ligji yt është gëzimi im.
Eg lengtar etter di frelsa, Herre, og di lov er mi lyst.
175 Le të kem mundësi të jetoj që të të lëvdoj, dhe le të më ndihmojnë dekretet e tua.
Lat mi sjæl leva og lova deg, og lat dine domar hjelpa meg!
176 Unë po endem si një dele e humbur. Kërko shërbëtorin tënd, sepse unë nuk i harroi urdhërimet e tua.
Eg hev fare vilt; leita upp din tenar som ein burtkomen sau! for dine bodord hev eg ikkje gløymt.
