< Psalmet 119 >

1 Lum ata që kanë një rrugë pa njollë dhe që ecin me ligjin e Zotit.
Salige de, hvis Vandel er fulde, som vandrer i HERRENs Lov.
2 Lum ata që respektojnë mësimet e tij, që e kërkojnë me gjithë zemër
Salige de, der agter på hans Vidnesbyrd, søger ham af hele deres Hjerte.
3 dhe nuk kryejnë të keqen, por ecin në rrugët e tij.
de, som ikke gør Uret, men vandrer på hans Veje.
4 Ti na ke urdhëruar të respektojmë urdhërimet e tua me kujdes.
Du har givet dine Befalinger, for at de nøje skal holdes.
5 Oh, rrugët e mia qofshin të qëndrueshme në respektimin e statuteve të tua.
O, måtte jeg vandre med faste Skridt, så jeg holder dine Vedtægter!
6 Atëherë nuk do të turpërohem, kur të kem parasysh të gjitha urdhërimet e tua.
Da skulde jeg ikke blive til - Skamme, thi jeg så hen til alle dine Bud.
7 Do të të kremtoj me zemër të drejtë ndërsa mësoj dekretet e tua të drejta.
Jeg vil takke dig af oprigtigt Hjerte, når jeg lærer din Retfærds Lovbud.
8 Do të respektoj statutet e tua, mos më braktis plotësisht.
Jeg vil holde dine Vedtægter, svigt mig dog ikke helt!
9 Si mundet një i ri të bëjë rrugën e tij të pastër? Duke e ruajtur me fjalën tënde.
Hvorledes holder en ung sin Vej ren? Ved at bolde sig efter dit Ord.
10 Të kam kërkuar me gjithë zemër; mos më lër të devijoj nga urdhërimet e tua.
Af hele mit Hjerte søger jeg dig, lad mig ikke fare vild fra dine Bud!
11 E kam ruajtur fjalën tënde në zemrën time, që të mos mëkatoj kundër teje.
Jeg gemmer dit Ord i mit Hjerte for ikke at synde imod dig.
12 Ti je i bekuar, o Zot, më mëso statutet e tua.
Lovet være du, HERRE, lær mig dine Vedtægter!
13 Me buzët e mia kam numëruar të gjitha dekretet e gojës sate.
Jeg kundgør med mine Læber alle din Munds Lovbud.
14 Gëzohem duke ndjekur porositë e tua, ashtu sikur të zotëroja tërë pasuritë.
Jeg glæder mig over dine Vidnesbyrds Vej, som var det al Verdens Rigdom.
15 Do të mendoj thellë mbi urdhërimet e tua dhe do të marrë në konsideratë shtigjet e tua.
Jeg vil grunde på dine Befalinger og se til dine Stier.
16 Do të kënaqem me statutet e tua dhe nuk do ta harroj fjalën tënde.
I dine Vedtægter har jeg min Lyst, jeg glemmer ikke dit Ord.
17 Bëji të mirë shërbëtorit tënd, dhe unë do të jetoj dhe do të respektoj fjalën tënde.
Und din Tjener at leve, at jeg kan holde dit Ord.
18 Hapi sytë e mi dhe unë do të sodit mrekullitë e ligjit tënd.
Oplad mine Øjne, at jeg må skue de underfulde Ting i din Lov.
19 Unë jam i huaji mbi dhe; mos m’i fshih urdhërimet e tua.
Fremmed er jeg på Jorden, skjul ikke dine Bud for mig!
20 Shpirti im tretet nga dëshira e dekreteve të tua në çdo kohë.
Altid hentæres min Sjæl af Længsel efter dine Lovbud.
21 Ti i qorton kryelartët, që janë të mallkuar, sepse largohen nga urdhërimet e tua.
Du truer de frække; forbandede er de, der viger fra dine Bud.
22 Hiq prej meje turpin dhe përbuzjen, sepse unë i kam respektuar porositë e tua.
Vælt Hån og Ringeagt fra mig, thi jeg agter på dine Vidnesbyrd.
23 Edhe sikur princat të ulen dhe të flasin kundër teje, shërbëtori yt do të mendohet thellë mbi ligjet e tua.
Om Fyrster oplægger Råd imod mig, grunder din Tjener på dine Vedtægter.
24 Porositë e tua janë gëzimi im dhe këshilltarët e mi.
Ja, dine Vidnesbyrd er min Lyst, det er dem, der giver mig Råd.
25 Unë bie përmbys në pluhur; më ringjall sipas fjalës sate.
I Støvet ligger min Sjæl, hold mig i Live efter dit Ord!
26 Të kam treguar rrugët e mia, dhe ti më je përgjigjur; më mëso statutet e tua.
Mine Veje lagde jeg frem, og du bønhørte mig, dine Vedtægter lære du mig.
27 Më bëj që të kuptoj rrugën e urdhërimeve të tua, dhe unë do të mendohem thellë mbi mrekullitë e tua.
Lad mig fatte dine Befalingers Vej og grunde på dine Undere.
28 Jeta ime tretet në dhimbje; më jep forcë sipas fjalës sate.
Af Kummer græder. min Sjæl, oprejs mig efter dit Ord!
29 Mbamë larg nga gënjeshtra dhe, në hirin tënd, bëmë të njohur ligjin tënd.
Lad Løgnens Vej være langt fra mig og skænk mig i Nåde din Lov!
30 Kam zgjedhur rrugën e besnikërisë; i kam vënë dekretet e tua para vetes.
Troskabs Vej har jeg valgt, dine Lovbud attrår jeg.
31 Jam i lidhur me porositë e tua; o Zot, mos lejo që unë të hutohem.
Jeg hænger ved dine Vidnesbyrd, lad mig ikke beskæmmes, HERRE!
32 Do të veproj në rrugën e urdhërimeve të tua, sepse ti do të më zgjerosh zemrën.
Jeg vil løbe dine Buds Vej, thi du giver mit Hjerte at ånde frit.
33 Më mëso, o Zot, rrugën e statuteve të tu dhe unë do ta ndjek deri në fund.
Lær mig, HERRE, dine Vedtægters Vej, så jeg agter derpå til Enden.
34 Më jep mënçuri dhe unë do ta ruaj ligjin tënd; po, do ta respektoj me gjithë zemër.
Giv mig Kløgt, så jeg agter på din Lov og holder den af hele mit Hjerte.
35 Më bëj të ec në rrugën e urdhërimeve të tua, sepse në to gjej kënaqësinë time.
Før mig ad dine Buds Sti, thi jeg har Lyst til dem.
36 Përkule zemrën time parimeve të tua dhe jo lakmisë.
Bøj mit Hjerte til dine Vidnesbyrd og ej til uredelig Vinding.
37 Largoji sytë e mi nga gjërat e kota dhe gjallëromë në rrugët e tua.
Vend mine Øjne bort fra Tant, hold mig i Live ved dit Ord!
38 Mbaje fjalën tënde shërbëtorit tënd, që ka frikë nga ty.
Stadfæst for din Tjener dit Ord, så jeg lærer at frygte dig.
39 Largo nga unë fyerjet e rënda, që më trëmbin, sepse dekretet e tua janë të mira.
Hold borte fra mig den Skændsel, jeg frygter, thi dine Lovbud er gode.
40 Ja, unë dëshiroj me zjarr urdhërimet e tua; gjallëromë në drejtësinë tënde.
Se, dine Befalinger længes jeg efter, hold mig i Live ved din Retfærd!
41 Le të më arrijë shpirtmadhësia jote, o Zot, dhe shpëtimi yt sipas fjalës sate.
Lad din Miskundhed komme over mig, HERRE, din Frelse efter dit Ord,
42 Kështu do të mund t’i përgjigjem atij që më fyen, sepse kam besim te fjala jote.
så jeg har Svar til dem, der spotter mig, thi jeg stoler på dit Ord.
43 Mos hiq plotësisht nga goja ime fjalën e së vërtetës, sepse unë kam shpresë te dekretet e tua.
Tag ikke ganske Sandheds Ord fra min Mund, thi jeg bier på dine Lovbud.
44 Kështu do të respektoj ligjin tënd vazhdimisht, përjetë.
Jeg vil stadig holde din Lov, ja evigt og altid;
45 Do të ec në liri, sepse kërkoj urdhërimet e tua.
jeg vil vandre i åbent Land, thi dine Befalinger ligger mig på Sinde.
46 Do të flas për porositë e tua para mbretërve dhe nuk do të turpërohem.
Jeg vil tale om dine Vidnesbyrd for Konger uden at blues;
47 Do të kënaqem me urdhërimet e tua, sepse i dua.
jeg vil fryde mig over dine Bud, som jeg højlige elsker;
48 Do të ngre duart e mia drejt urdhërimeve të tua, sepse i dua, dhe do të mendohem thellë mbi statutet e tua.
jeg vil udrække Hænderne mod dine Bud og grunde på dine Vedtægter.
49 Mbaje mend fjalën që i ke dhënë shërbëtorit tënd, me të cilën me kë bërë të kem shpresa.
Kom Ordet til din Tjener i Hu, fordi du har ladet mig håbe.
50 Ky është përdëllimi im në pikëllim, që fjala jote më ka dhënë jetë.
Det er min Trøst i Nød, at dit Ord har holdt mig i Live.
51 Kryelartët më mbulojnë me tallje, por unë nuk largohem nga ligji yt.
De frække hånede mig såre, dog veg jeg ej fra din Lov.
52 Mbaj mend dekretet e tua të lashta, o Zot, dhe kjo më ngushëllon.
Dine Lovbud fra fordum, HERRE, kom jeg i Hu og fandt Trøst.
53 Një indinjatë e madhe më pushton për shkak të të pabesëve që braktisin ligjin tënd.
Harme greb mig over de gudløse, dem, der slipper din Lov.
54 Statutet e tua kanë qenë kantikët e mi në shtëpinë e shtegëtimit tim.
Dine vedtægter blev mig til Sange i min Udlændigheds Hus.
55 O Zot, unë kujtoj emrin tënd natën dhe respektoj ligjin tënd.
Om Natten kom jeg dit Navn i Hu, HERRE, jeg holdt din Lov.
56 Kjo ndodh sepse respektoj urdhërimet e tua.
Det blev min lykkelige Lod: at agte på dine Befalinger.
57 Ti je pjesa ime, o Zot, kam premtuar të respektoj fjalët e tua.
Min Del er HERREN, jeg satte mig for at holde dine Ord.
58 Të jam lutur shumë, me gjihë zemër; ki mëshirë për mua sipas fjalës sate.
Jeg bønfaldt dig af hele mit Hjerte, vær mig nådig efter dit Ord!
59 Kam shqyrtuar rrugët e mia dhe i kam kthyer hapat e mia ndaj urdhërave të tua.
Jeg overtænkte mine Veje og styred min Fod tilbage til dine Vidnesbyrd.
60 Pa asnjë mëdyshje nxitova të respektoj urdhërimet e tua.
Jeg hasted og tøved ikke med at holde dine Bud.
61 Litarët e të pabesëve më kanë mbështjellë, por unë nuk e kam harruar ligjin tënd.
De gudløses Snarer omgav mig, men jeg glemte ikke din Lov.
62 Në mes të natës ngrihem që të të kremtoj, për shkak të dekreteve të tua të drejta.
Jeg, står op ved Midnat og takker dig for dine retfærdige Lovbud.
63 Unë jam shok i gjithë atyre që kanë frikë prej teje dhe i atyre që respektojnë urdhërimet e tua.
Jeg er Fælle med alle, der frygter dig og holder dine Befalinger.
64 O Zot, toka është e mbushur me mirësinë tënde; më mëso statutet e tua.
Jorden er fuld af din Miskundhed, HERRE, lær mig dine Vedtægter!
65 Ti i ke bërë të mira shërbëtorit tënd, o Zot, sipas fjalës sate.
Du gjorde vel mod din Tjener, HERRE, efter dit Ord.
66 Më mëso të gjykoj drejt dhe të kem njohje, sepse u besoj urdhërimeve të tua.
Giv mig Forstand og indsigt, thi jeg tror på dine Bud.
67 Para se të pikëllohem endesha sa andej e këndej, por tani ndjek fjalën tënde.
For jeg blev ydmyget, for jeg vild, nu holder jeg dit Ord.
68 Ti je i mirë dhe bën të mira; më mëso statutet e tua.
God er du og gør godt, lær mig dine Vedtægter!
69 Kryelartët kanë trilluar kundër meje, por unë do të respektoj urdhërimet e tua me gjithë zemër.
De frække tilsøler mig med Løgn, men på dine Bud tager jeg hjerteligt Vare.
70 Zemra e tyre është e pandjeshme si dhjami; por unë kënaqem me ligjin tënd.
Deres Hjerte er dorskt som Fedt, jeg har min Lyst i din Lov.
71 Ka qenë një e mirë për mua të jem pikëlluar, që kështu të mësoja statutet e tua.
Det var godt, at jeg blev ydmyget, så jeg kunde lære dine Vedtægter.
72 Ligji i gojës sate për mua është më i çmuar se mijëra monedha ari dhe argjendi.
Din Munds Lov er mig mere værd end Guld og Sølv i Dynger.
73 Duart e tua më kanë bërë dhe më kanë dhënë trajtë; më jep zgjuarësi që të mund të mësoj urdhërimet e tua.
Dine Hænder skabte og dannede mig, giv mig Indsigt; så jeg kan lære dine Bud!
74 Ata që kanë frikë prej teje do të më shohin dhe do të kënaqen, sepse pata shpresë në fjalën tënde.
De, der frygter dig, ser mig og glædes, thi jeg bier på dit Ord.
75 Unë e di, o Zot, që dekretet e tua janë të drejta, dhe që ti më ke hidhëruar në besnikërinë tënde.
HERRE, jeg ved, at dine Bud er retfærdige, i Trofasthed har du ydmyget mig.
76 Mirësia jote qoftë përdëllimi im, sipas fjalës që i ke dhënë shërbëtorit tënd.
Lad din Miskundhed være min Trøst efter dit Ord til din Tjener!
77 Ardhshin tek unë dhemshuritë e tua të mëdha dhe kështu paça mundësi të jetoj, sepse ligji yt është kënaqësia ime.
Din Barmhjertighed finde mig, at jeg må leve, thi din Lov er min Lyst.
78 U ngatërrofshin mëndjemëdhenjtë, sepse më trajtojnë në mënyrë të padrejtë dhe pa arsye; por unë mendohem shumë mbi urdhërimet e tua.
Lad de frække beskæmmes, thi de gør mig skammelig Uret, jeg grunder på dine Befalinger.
79 Le të drejtohen tek unë ata që kanë frikë nga ti dhe ata që njohin urdhërat e tua.
Lad dem, der frygter dig, vende sig til mig, de, der kender dine Vidnesbyrd.
80 Le të jetë zemra ime e paqortueshme lidhur me statutet e tua, me qëllim që unë të mos ngatërrohem.
Lad mit Hjerte være fuldkomment i dine Vedtægter, at jeg ikke skal blive til Skamme.
81 Shpirti im shkrihet nga dëshira e zjarrtë e shpëtimit tënd; unë kam shpresë në fjalën tënde.
Efter din Frelse længes min Sjæl, jeg bier på dit Ord.
82 Sytë e mi dobësohen duke pritur të shkojë në vend fjala jote, ndërsa them: “Kur do të më ngushëllosh?”.
Mine Øjne længes efter dit Ord og siger: "Hvornår mon du trøster mig?"
83 Ndonëse jam bërë si një calik i ekspozuar në tym, nuk i kam harruar statutet e tua.
Thi jeg er som en Lædersæk i Røg, men dine Vedtægter glemte jeg ikke.
84 Sa janë ditët e shërbëtorit tënd? Kur do t’u vish hakut atyre që më ndjekin?
Hvor langt er vel din Tjeners Liv? Når vil du dømme dem, der forfølger mig?
85 Mëndjemëdhenjtë kanë hapur gropa për mua; ata nuk veprojnë sipas ligjit tënd.
De frække grov mig Grave, de, som ej følger din Lov.
86 Tërë urdhërimet e tua meritojnë besim; më përndjekin pa të drejtë; ndihmomë.
Alle dine Bud er trofaste, med Løgn forfølger man mig, o hjælp mig!
87 Më kanë eliminuar gati gati nga toka, por unë nuk i kam braktisur urdhërimet e tua.
De har næsten tilintetgjort mig på Jorden, men dine Befalinger slipper jeg ikke.
88 Gjallëromë sipas mirësisë sate, dhe unë do të respektoj porositë e gojës sate.
Hold mig i Live efter din Miskundhed, at jeg kan holde din Munds Vidnesbyrd.
89 Gjithnjë, o Zot, fjala jote është e qëndrueshme në qiejtë.
HERRE, dit Ord er evigt, står fast i Himlen.
90 Besnikëria jote vazhdon brez pas brezi; ti e ke vendosur tokën dhe ajo ekziston.
Din Trofasthed varer fra Slægt til Slægt, du grundfæsted Jorden, og den står fast.
91 Qielli dhe toka ekzistojnë deri në ditën e sotme, sepse çdo gjë është në shërbimin tënd.
Dine Lovbud står fast, de holder dine Tjenere oppe.
92 Në qoftë se ligji yt nuk do të kishte qenë kënaqësia ime, do të isha zhdukur në pikëllimin tim.
Havde din Lov ej været min Lyst, da var jeg omkommet i min Elende.
93 Nuk do t’i harroj kurrë urdhërimet e tua, sepse me anë të tyre ti më ke dhënë jetën.
Aldrig i Evighed glemmer jeg dine Befalinger, thi ved dem holdt du mig i Live.
94 Unë jam yti; shpëtomë, sepse kam kërkuar urdhërimet e tua.
Din er jeg, frels mig, thi dine Befalinger ligger mig på Sinde.
95 Të pabesët më zënë pusi që unë të vdes, por unë do të mbështetem në parimet e tua.
De gudløse lurer på at lægge mig øde, dine Vidnesbyrd mærker jeg mig.
96 Pashë caqet e çdo gjëje të përsour, por urdhërimi yt nuk ka asnjë cak.
For alting så jeg en Grænse, men såre vidt rækker dit Bud.
97 Oh, sa shumë e dua ligjin tënd! Ai është përsiatja ime gjithë ditën.
Hvor elsker jeg dog din Lov! Hele Dagen grunder jeg på den.
98 Urdhërimet e tua më bëjnë më të urtë se armiqtë e mi, sepse janë gjithnjë me mua.
Dit Bud har gjort mig visere end mine Fjender, thi det er for stedse mit.
99 Kuptoj më shumë se të gjithë mësuesit e mi, sepse urdhërimet e tua janë përsiatja ime.
Jeg er klogere end alle mine Lærere, thi jeg grunder på dine Vidnesbyrd.
100 Kam më tepër zgjuarësi se pleqtë, sepse respektoj urdhërimet e tua.
Jeg har mere Forstand end de gamle; jeg agter på dine Bud.
101 Kam përmbajtur hapat e mia nga çdo shteg i keq, për të respektuar fjalën tënde.
Jeg holder min Fod fra hver Vej, som er ond, at jeg kan holde dit Ord.
102 Nuk jam larguar nga dekretet e tua, sepse ti vetë më ke mësuar.
Fra dine Lovbud veg jeg ikke, thi du underviste mig.
103 Sa të ëmbla janë fjalët e tua në gojën time! Janë më të ëmbla se mjalti në gojën time.
Hvor sødt er dit Ord for min Gane, sødere end Honning for min Mund.
104 Me anë të urdhërimeve të tua unë përfitoj zgjuarësinë; prandaj urrej çdo shteg falsiteti.
Ved dine Befalinger fik jeg Forstand, så jeg hader al Løgnens Vej.
105 Fjala jote është një llambë në këmbën time dhe një dritë në shtegun tim.
Dit Ord er en Lygte for min Fod, et Lys på min Sti.
106 Unë jam betuar dhe do ta mbaj betimin që të respektoj dekretet e tua të drejta.
Jeg svor en Ed og holdt den: at følge dine retfærdige Lovbud.
107 Unë jam shumë i pikëlluar, gjallëromë, o Zot, sipas fjalës sate.
Jeg er såre ydmyget, HERRE, hold mig i Live efter dit Ord!
108 O Zot, prano ofertat spontane të gojës sime dhe mësomë dekretet e tua.
Lad min Munds frivillige Ofre behage dig, HERRE, og lær mig dine Lovbud!
109 Ndonëse e kam gjithnjë shpirtin në pëllëmbë të dorës, nuk e harroj ligjin tënd.
Altid går jeg med Livet i Hænderne, men jeg glemte ikke din Lov.
110 Të pabesët më kanë ngritur kurthe, por unë nuk jam larguar nga udhërimet e tua.
De gudløse lægger Snarer for mig, men fra dine Befalinger for jeg ej vild.
111 Porositë e tua janë trashëgimia ime përjetë; ato janë gëzimi i zemrës sime.
Dine Vidnesbyrd fik jeg til evigt Eje, thi de er mit Hjertes Glæde.
112 Jam zotuar me gjithë zemër për t’i zbatuar në praktikë statutet e tua përjetë, deri në fund.
Jeg bøjed mit Hjerte til at holde dine Vedtægter for evigt til Enden.
113 Unë i urrej njerëzit që gënjejnë, por e dua ligjin tënd.
Jeg hader tvesindet Mand, men jeg elsker din Lov.
114 Ti je streha ime dhe mburoja ime; unë shpresoj në fjalën tënde.
Mit Skjul og mit Skjold er du, jeg bier på dit Ord.
115 Largohuni, o njerëz të këqij, sepse unë dua të respektoj urdhërimet e Perëndisë tim.
Vig fra mig, I, som gør ondt, jeg vil holde min Guds Bud.
116 Më ndihmo sipas fjalës sate, që unë të jetoj, dhe të mos lejoj të ketë hutim në shpresën time.
Støt mig efter dit Ord, at jeg må leve, lad mig ikke beskæmmes i mit Håb!
117 Përforcomë dhe unë do të shpëtoj, dhe do t’i kem gjithnjë statutet e tua përpara syve të mi.
Hold mig oppe, at jeg må frelses og altid have min Lyst i dine Vedtægter!
118 Ti i hedh poshtë të gjithë ata që largohen nga statutet e tua, sepse mashtrimi i tyre është gënjeshtër.
Du forkaster alle, der farer vild fra dine Vedtægter, thi de higer efter Løgn.
119 Ti zhduk si fundërrina tërë të pabesët e tokës; prandaj unë i dua porositë e tua.
For Slagger regner du alle Jordens gudløse, derfor elsker jeg dine Vidnesbyrd.
120 Mishi im dridhet i tëri nga frika jote, dhe unë kam frikë nga dekretet e tua.
Af Rædsel for dig gyser mit Kød, og jeg frygter for dine Lovbud.
121 Unë kam bërë atë që është e ndershme dhe e drejtë; mos më braktis në duart e shtypësve të mi.
Ret og Skel har jeg gjort, giv mig ikke hen til dem, der trænger mig!
122 Jepi siguri dhe mbarësi shërbëtorit tënd, dhe mos lejo që mëndjemëdhenjtë të më shtypin.
Gå i Borgen for din Tjener, lad ikke de frække trænge mig!
123 Sytë e mi dobësohen duke kërkuar shpëtimin tënd dhe fjalën e drejtësisë sate.
Mine Øjne vansmægter efter din Frelse og efter dit Retfærds Ord.
124 Kujdesu për shërbëtorin tënd sipas mirësisë sate dhe mësomë statutet e tua.
Gør med din Tjener efter din Miskundhed og lær mig dine Vedtægter!
125 Unë jam shërbëtori yt; më jep mendje, që të mund të njoh porositë e tua.
Jeg er din Tjener, giv mig Indsigt, at jeg må kende dine Vidnesbyrd!
126 Éshtë koha, o Zot, që të veprosh; ata kanë anuluar ligjin tënd.
Det er Tid for HERREN at gribe ind, de har krænket din Lov.
127 Për këtë arësye unë i dua urdhërimet e tua më tepër se ari; po, më tepër se ari i kulluar.
Derfor elsker jeg dine Bud fremfor Guld og Skatte.
128 Për këtë arësye i konsideroj të drejta urdhërimet e tua dhe urrej çdo shteg të gënjeshtrës.
Derfor følger jeg oprigtigt alle dine Befalinger og hader hver Løgnens Sti.
129 Porositë e tua janë të mrekullueshme, prandaj shpirti im i respekton.
Underfulde er dine Vidnesbyrd, derfor agted min Sjæl på dem.
130 Zbulimi i fjalëve të tua ndriçon dhe u jep mendje njerëzve të thjeshtë.
Tydes dine Ord, så bringer de Lys, de giver enfoldige Indsigt.
131 Unë hap gojën time dhe psherëtij, nga dëshira e madhe e porosive të tua.
Jeg åbned begærligt min Mund, thi min Attrå stod til dine Bud.
132 Kthehu nga unë dhe ki mëshirë për mua, ashtu si bën me ata që e duan emrin tënd.
Vend dig til mig og vær mig nådig, som Ret er for dem, der elsker dit Navn!
133 Stabilizoi hapat e mia sipas fjalëve të tua dhe mos lejo që asnjë paudhësi të më sundojë.
Lad ved dit Ord mine Skridt blive faste og ingen Uret få Magten over mig!
134 Më çliro nga shtypja e njerëzve dhe unë do të respektoj urdhërimet e tua.
Udløs mig fra Menneskers Vold, at jeg må holde dine Befalinger!
135 Bëj që të shkëlqejë fytyra jote mbi shërbëtorin tënd dhe më mëso statutet e tua.
Lad dit Ansigt lyse over din Tjener og lær mig dine Vedtægter!
136 Rrëke lotësh zbresin nga sytë e mi, sepse nuk respektohet ligji yt.
Vand i Strømme græder mine Øjne, fordi man ej holder din Lov.
137 Ti je i drejtë, o Zot, dhe dekretet e tua janë të drejta.
Du er retfærdig, HERRE, og retvise er dine Lovbud.
138 Ti i ke përcaktuar porositë e tua me drejtësi dhe me besnikëri të madhe.
Du slog dine Vidnesbyrd fast ved Retfærd og Troskab så såre.
139 Zelli im të tret, sepse armiqtë e mi kanë harruar fjalët e tua.
Min Nidkærhed har fortæret mig, thi mine Fjender har glemt dine Ord.
140 Fjala jote është e pastër nga çdo zgjyrë; prandaj shërbëtori yt e do.
Dit Ord er fuldkommen rent, din Tjener elsker det.
141 Jam i vogël dhe i përbuzur, por nuk i harroi udhërimet e tua.
Ringe og ussel er jeg, men dine Befalinger glemte jeg ikke.
142 Drejtësia jote është një drejtësi e përjetshme dhe ligji yt është i vërtetë.
Din Retfærd er Ret for evigt, din Lov er Sandhed.
143 Ankthi dhe shqetësimi më kanë pushtuar, por urdhërimet e tua janë gëzimi im.
Trængsel og Angst har ramt mig, men dine Bud er min Lyst.
144 Porositë e tua janë të drejta përjetë; më jep mendje dhe unë do të jetoj.
Dine Vidnesbyrd er Ret for evigt, giv mig indsigt, at jeg må leve!
145 Unë bërtas me gjithë zemër; përgjigjmu, o Zot, dhe unë do të respektoj statutet e tua.
Jeg råber af hele mit Hjerte, svar mig, HERRE, jeg agter på dine Vedtægter.
146 Unë të kërkoj; shpëtomë, dhe do të respektoj porositë e tua.
Jeg råber til dig, o frels mig, at jeg kan holde dine Vidnesbyrd!
147 Unë zgjohem para agimit dhe bërtas; unë kam shpresë te fjala jote.
Årle råber jeg til dig om Hjælp, og bier på dine Ord.
148 Sytë e mi paraprijnë natën për të menduar thellë fjalën tënde.
Før Nattevagtstimerne våger mine Øjne for at grunde på dit Ord.
149 Dëgjo zërin tim sipas mirësisë sate; o Zot, gjallëromë sipas dekretit tënd të drejtë.
Hør mig efter din Miskundhed, HERRE, hold mig i Live efter dit Lovbud!
150 Kam afër vetes ata që ndjekin të keqen, por ata janë larg ligjit tënd.
De, der skændigt forfølger mig, er mig nær, men de er langt fra din Lov.
151 Ti je afër, o Zot, dhe të gjitha urdhërimet e tua janë të vërteta.
Nær er du, o HERRE, og alle dine Bud er Sandhed.
152 Prej shumë kohe kam mësuar urdhërimet e tua, të cilat i ke vendosur përjetë.
For længst vandt jeg Indsigt af dine Vidnesbyrd, thi du har grundfæstet dem for evigt.
153 Merr parasysh pikëllimin tim dhe më çliro, sepse nuk e kam harruar ligjin tënd.
Se min Elende og fri mig, thi jeg glemte ikke din Lov.
154 Mbro çështjen time dhe më shpengo; më gjallëro sipas fjalës sate.
Før min Sag og udløs mig, hold mig i Live efter dit Ord!
155 Shpëtimi është larg nga të pabesët, sepse ata nuk kërkojnë statutet e tua.
Frelsen er langt fra de gudløse, thi dine Vedtægter ligger dem ikke, på Sinde.
156 Dhemshuritë e tua janë të mëdha, o Zot; më gjallëro sipas dekreteve të tua të drejta.
Din Barmhjertighed er stor, o HERRE, hold mig i Live efter dine Lovbud!
157 Persekutuesit e mi dhe armiqtë e mi janë të shumtë; por unë nuk largohem nga porositë e tua.
Mange forfølger mig og er mig fjendske, fra dine Vidnesbyrd veg jeg ikke.
158 I pashë të pabesët dhe i urrej, sepse nuk respektojnë fjalën tënde.
Jeg væmmes ved Synet af troløse, der ikke holder dit Ord.
159 Ki parasysh sa i dua urdhërimet e tua! O Zot, gjallëromë sipas mirësisë sate.
Se til mig, thi jeg elsker dine Befalinger, HERRE, hold mig i Live efter din Miskundhed!
160 Shuma e fjalës sate është e vërteta; dhe të gjitha dekretet e tua të drejta qëndrojnë përjetë.
Summen af dit Ord er Sandhed, og alt dit retfærdige Lovbud varer evigt.
161 Princat më përndjekin pa arësye, por zemra ime ka shumë frikë nga fjala jote.
Fyrster forfulgte mig uden Grund, men mit Hjerte frygted dine Ord.
162 Unë ndjej një gëzim të madh në fjalën tënde, ashtu si ai që gjen një plaçkë të madhe.
Jeg glæder mig over dit Ord som en, der har gjort et vældigt Bytte.
163 Urrej dhe s’e shoh dot me sy gënjeshtrën, por e dua ligjin tënd.
Jeg hader og afskyr Løgn, din Lov har jeg derimod kær.
164 Të lëvdoj shtatë herë në ditë për dekretet e tua të drejta.
Jeg priser dig syv Gange daglig for dine retfærdige Lovbud.
165 Paqe të madhe kanë ata që e duan ligjin tënd, dhe nuk ka asgjë që mund t’i rrëzojë.
Megen Fred har de, der elsker din Lov, og intet bliver til Anstød for dem.
166 O Zot, unë shpresoj në shpëtimin tënd dhe i zbatoj në praktikë urdhërimet e tua.
Jeg håber på din Frelse, HERRE, og jeg har holdt dine Bud.
167 Unë kam respektuar porositë e tua dhe i dua me të madhe.
Min Sjæl har holdt dine Vidnesbyrd, jeg har dem såre kære.
168 Kam respektuar urdhërimet e tua dhe porositë e tua, sepse të gjitha rrugët janë para teje.
Jeg holder dine Befalinger og Vidnesbyrd, thi du kender alle mine Veje.
169 Le të arrijë deri te ti britma ime, o Zot; me jep mendja sipas fjalës sate.
Lad min Klage nå frem for dit Åsyn, HERRE, giv mig Indsigt efter dit Ord!
170 Le të arrijë deri te ti lutja ime, çliromë sipas fjalës sate.
Lad min Bøn komme frem for dit Åsyn, frels mig efter dit Ord!
171 Buzët e mia do të përhapin lavde, me qëllim që ti të më mësosh statutet e tua.
Mine Læber skal synge din Pris, thi du lærer mig dine Vedtægter.
172 Gjuha ime do të shpallë fjalën tënde, sepse tërë urdhërimet e tua janë të drejta.
Min Tunge skal synge om dit Ord, thi alle dine Bud er Retfærd.
173 Dora jote më ndihmoftë, sepse unë kam zgjedhur urdhërimet e tua.
Lad din Hånd være mig til Hjælp, thi jeg valgte dine Befalinger.
174 Unë dëshiroj me zjarr shpëtimin tënd, o Zot, dhe ligji yt është gëzimi im.
Jeg længes efter din Frelse, HERRE, og din Lov er min Lyst.
175 Le të kem mundësi të jetoj që të të lëvdoj, dhe le të më ndihmojnë dekretet e tua.
Gid min Sjæl må leve, at den kan prise dig, og lad dine Lovbud være min Hjælp!
176 Unë po endem si një dele e humbur. Kërko shërbëtorin tënd, sepse unë nuk i harroi urdhërimet e tua.
Farer jeg vild som det tabte Får, så opsøg din Tjener, thi jeg glemte ikke dine Bud.

< Psalmet 119 >