Psalmet 119
1 Lum ata që kanë një rrugë pa njollë dhe që ecin me ligjin e Zotit.
Salige ere de fuldkomne i Vandel, de, som vandre i Herrens Lov.
2 Lum ata që respektojnë mësimet e tij, që e kërkojnë me gjithë zemër
Salige ere de, som bevare hans Vidnesbyrd, de, som søge ham af ganske Hjerte;
3 dhe nuk kryejnë të keqen, por ecin në rrugët e tij.
og de, som ikke øve Uretfærdighed, men vandre paa hans Veje.
4 Ti na ke urdhëruar të respektojmë urdhërimet e tua me kujdes.
Du har givet dine Bud, for at de nøje skulle holdes.
5 Oh, rrugët e mia qofshin të qëndrueshme në respektimin e statuteve të tua.
Gid mine Veje maatte stadfæstes, at jeg kan holde dine Skikke;
6 Atëherë nuk do të turpërohem, kur të kem parasysh të gjitha urdhërimet e tua.
da skal jeg ikke beskæmmes, naar jeg ser hen til alle dine Bud.
7 Do të të kremtoj me zemër të drejtë ndërsa mësoj dekretet e tua të drejta.
Jeg vil prise dig af et oprigtigt Hjerte, naar jeg lærer din Retfærdigheds Domme at kende.
8 Do të respektoj statutet e tua, mos më braktis plotësisht.
Jeg vil holde dine Skikke, forlad mig ikke aldeles.
9 Si mundet një i ri të bëjë rrugën e tij të pastër? Duke e ruajtur me fjalën tënde.
Hvormed skal en ung holde sin Sti ren? Derved at han holder sig efter dit Ord.
10 Të kam kërkuar me gjithë zemër; mos më lër të devijoj nga urdhërimet e tua.
Jeg søgte dig af mit ganske Hjerte, lad mig ikke fare vild fra dine Bud!
11 E kam ruajtur fjalën tënde në zemrën time, që të mos mëkatoj kundër teje.
Jeg gemte dit Ord i mit Hjerte, paa det jeg ikke skulde synde imod dig.
12 Ti je i bekuar, o Zot, më mëso statutet e tua.
Lovet være du, Herre! lær mig dine Skikke.
13 Me buzët e mia kam numëruar të gjitha dekretet e gojës sate.
Jeg forkyndte med mine Læber alle din Munds retfærdige Domme.
14 Gëzohem duke ndjekur porositë e tua, ashtu sikur të zotëroja tërë pasuritë.
Jeg glædede mig ved dine Vidnesbyrds Vej som over alle Skatte.
15 Do të mendoj thellë mbi urdhërimet e tua dhe do të marrë në konsideratë shtigjet e tua.
Jeg vil grunde paa dine Befalinger og se til dine Stier.
16 Do të kënaqem me statutet e tua dhe nuk do ta harroj fjalën tënde.
Jeg finder min Lyst i dine Skikke, jeg vir ikke glemme dit Ord.
17 Bëji të mirë shërbëtorit tënd, dhe unë do të jetoj dhe do të respektoj fjalën tënde.
Gør vel imod din Tjener, at jeg maa leve, og jeg vil holde dit Ord.
18 Hapi sytë e mi dhe unë do të sodit mrekullitë e ligjit tënd.
Aabn mine Øjne, at jeg maa se de underfulde Ting i din Lov.
19 Unë jam i huaji mbi dhe; mos m’i fshih urdhërimet e tua.
Jeg er fremmed paa Jorden, skjul ikke dine Bud for mig!
20 Shpirti im tretet nga dëshira e dekreteve të tua në çdo kohë.
Min Sjæl er knust, saa at jeg længes efter dine Domme alle Tider.
21 Ti i qorton kryelartët, që janë të mallkuar, sepse largohen nga urdhërimet e tua.
Du skældte paa de hovmodige, de bleve forbandede, de, som fore vild fra dine Bud.
22 Hiq prej meje turpin dhe përbuzjen, sepse unë i kam respektuar porositë e tua.
Vælt Forhaanelse og Foragt fra mig; thi jeg har bevaret dine Vidnesbyrd.
23 Edhe sikur princat të ulen dhe të flasin kundër teje, shërbëtori yt do të mendohet thellë mbi ligjet e tua.
Endog Fyrster have sat sig ned og holdt Raad imod mig; men din Tjener grunder paa dine Skikke.
24 Porositë e tua janë gëzimi im dhe këshilltarët e mi.
Jeg finder min Lyst i dine Vidnesbyrd, de ere mit Raads Mænd.
25 Unë bie përmbys në pluhur; më ringjall sipas fjalës sate.
Min Sjæl hænger ved Støvet; hold mig i Live efter dit Ord!
26 Të kam treguar rrugët e mia, dhe ti më je përgjigjur; më mëso statutet e tua.
Jeg opregnede mine Veje, og du bønhørte mig; lær mig dine Skikke!
27 Më bëj që të kuptoj rrugën e urdhërimeve të tua, dhe unë do të mendohem thellë mbi mrekullitë e tua.
Lad mig forstaa dine Befalingers Vej, og jeg vil grunde paa dine underfulde Gerninger.
28 Jeta ime tretet në dhimbje; më jep forcë sipas fjalës sate.
Min Sjæl svinder hen af Bedrøvelse; oprejs mig efter dit Ord!
29 Mbamë larg nga gënjeshtra dhe, në hirin tënd, bëmë të njohur ligjin tënd.
Vend Løgnens Vej fra mig, og skænk mig Naade i din Lov!
30 Kam zgjedhur rrugën e besnikërisë; i kam vënë dekretet e tua para vetes.
Jeg udvalgte Trofastheds Vej; jeg satte dine Domme for mig.
31 Jam i lidhur me porositë e tua; o Zot, mos lejo që unë të hutohem.
Jeg hang ved dine Vidnesbyrd; Herre! lad mig ikke beskæmmes.
32 Do të veproj në rrugën e urdhërimeve të tua, sepse ti do të më zgjerosh zemrën.
Jeg vil løbe dine Buds Vej; thi du giver mit Hjerte at aande frit.
33 Më mëso, o Zot, rrugën e statuteve të tu dhe unë do ta ndjek deri në fund.
Lær mig, Herre! dine Skikkes Vej, og jeg vil bevare den indtil Enden.
34 Më jep mënçuri dhe unë do ta ruaj ligjin tënd; po, do ta respektoj me gjithë zemër.
Undervis mig, at jeg maa bevare din Lov og holde den af ganske Hjerte.
35 Më bëj të ec në rrugën e urdhërimeve të tua, sepse në to gjej kënaqësinë time.
Led mig frem ad dine Buds Sti; thi til den har jeg Lyst;
36 Përkule zemrën time parimeve të tua dhe jo lakmisë.
Bøj mit Hjerte til dine Vidnesbyrd og ikke til ulovlig Vinding.
37 Largoji sytë e mi nga gjërat e kota dhe gjallëromë në rrugët e tua.
Bortvend mine Øjne, at de ikke se til Forfængelighed; hold mig i Live paa din Vej!
38 Mbaje fjalën tënde shërbëtorit tënd, që ka frikë nga ty.
Opfyld for din Tjener dit Ord, som er knyttet til Frygt for dig.
39 Largo nga unë fyerjet e rënda, që më trëmbin, sepse dekretet e tua janë të mira.
Bortvend min Forsmædelse, som jeg frygtede for; thi dine Domme ere gode.
40 Ja, unë dëshiroj me zjarr urdhërimet e tua; gjallëromë në drejtësinë tënde.
Se, jeg har Længsel efter dine Befalinger; hold mig i Live ved din Retfærdighed!
41 Le të më arrijë shpirtmadhësia jote, o Zot, dhe shpëtimi yt sipas fjalës sate.
Lad din Miskundhed, o Herre! komme over mig, din Frelse, efter dit Ord.
42 Kështu do të mund t’i përgjigjem atij që më fyen, sepse kam besim te fjala jote.
Og jeg vil svare den, som forhaaner mig, et Ord; thi jeg har sat min Lid til dit Ord.
43 Mos hiq plotësisht nga goja ime fjalën e së vërtetës, sepse unë kam shpresë te dekretet e tua.
Og tag ikke Sandheds Ord aldeles fra min Mund; thi jeg har ventet paa dine Domme.
44 Kështu do të respektoj ligjin tënd vazhdimisht, përjetë.
Og jeg vil stedse holde din Lov, evindelig og altid.
45 Do të ec në liri, sepse kërkoj urdhërimet e tua.
Og lad mig vandre i det fri; thi jeg har søgt dine Befalinger.
46 Do të flas për porositë e tua para mbretërve dhe nuk do të turpërohem.
Og jeg vil tale om dine Vidnesbyrd for Konger og skal ikke beskæmmes.
47 Do të kënaqem me urdhërimet e tua, sepse i dua.
Og jeg vil søge min Lyst i dine Bud, hvilke jeg elsker.
48 Do të ngre duart e mia drejt urdhërimeve të tua, sepse i dua, dhe do të mendohem thellë mbi statutet e tua.
Og jeg vil opløfte mine Hænder til dine Bud, hvilke jeg elsker, og grunde paa dine Skikke.
49 Mbaje mend fjalën që i ke dhënë shërbëtorit tënd, me të cilën me kë bërë të kem shpresa.
Kom Ordet til din Tjener i Hu, efterdi du lod mig haabe.
50 Ky është përdëllimi im në pikëllim, që fjala jote më ka dhënë jetë.
Dette er min Trøst i min Elendighed; thi dit Ord har holdt mig i Live.
51 Kryelartët më mbulojnë me tallje, por unë nuk largohem nga ligji yt.
De hovmodige have spottet mig saa saare, jeg bøjede ikke af fra din Lov.
52 Mbaj mend dekretet e tua të lashta, o Zot, dhe kjo më ngushëllon.
Herre! dine Domme af Evighed kom jeg i Hu og blev trøstet.
53 Një indinjatë e madhe më pushton për shkak të të pabesëve që braktisin ligjin tënd.
Der betog mig en heftig Harme over de ugudelige, som forlade din Lov.
54 Statutet e tua kanë qenë kantikët e mi në shtëpinë e shtegëtimit tim.
Dine Bud have været mine Sange i min Udlændigheds Hus.
55 O Zot, unë kujtoj emrin tënd natën dhe respektoj ligjin tënd.
Om Natten kom jeg dit Navn i Hu, o Herre! og holdt din Lov.
56 Kjo ndodh sepse respektoj urdhërimet e tua.
Dette skete mig; thi dine Befalinger har jeg holdt.
57 Ti je pjesa ime, o Zot, kam premtuar të respektoj fjalët e tua.
Jeg sagde: Herren er min Del, jeg vil holde dine Ord.
58 Të jam lutur shumë, me gjihë zemër; ki mëshirë për mua sipas fjalës sate.
Jeg bad ydmygt for dit Ansigt af ganske Hjerte: Vær mig naadig efter dit Ord!
59 Kam shqyrtuar rrugët e mia dhe i kam kthyer hapat e mia ndaj urdhërave të tua.
Jeg betænkte mine Veje, og jeg vil vende mine Fødder tilbage til dine Vidnesbyrd.
60 Pa asnjë mëdyshje nxitova të respektoj urdhërimet e tua.
Jeg hastede og tøvede ikke med at holde dine Bud.
61 Litarët e të pabesëve më kanë mbështjellë, por unë nuk e kam harruar ligjin tënd.
De ugudeliges Garn omspændte mig; din Lov glemte jeg ikke.
62 Në mes të natës ngrihem që të të kremtoj, për shkak të dekreteve të tua të drejta.
Midt om Natten staar jeg op, at prise dig for din Retfærdigheds Domme.
63 Unë jam shok i gjithë atyre që kanë frikë prej teje dhe i atyre që respektojnë urdhërimet e tua.
Jeg har Samkvem med alle dem, som frygte dig, og med dem, som holde dine Befalinger.
64 O Zot, toka është e mbushur me mirësinë tënde; më mëso statutet e tua.
Jorden er fuld af din Miskundhed, Herre! lær mig dine Skikke.
65 Ti i ke bërë të mira shërbëtorit tënd, o Zot, sipas fjalës sate.
Du gjorde vel imod din Tjener, Herre! efter dit Ord.
66 Më mëso të gjykoj drejt dhe të kem njohje, sepse u besoj urdhërimeve të tua.
Lær mig at faa god Sans og Forstand; thi jeg tror paa dine Bud.
67 Para se të pikëllohem endesha sa andej e këndej, por tani ndjek fjalën tënde.
Før jeg blev ydmyget, for jeg vild, men nu holder jeg dit Ord.
68 Ti je i mirë dhe bën të mira; më mëso statutet e tua.
Du er god og gør godt; lær mig dine Skikke!
69 Kryelartët kanë trilluar kundër meje, por unë do të respektoj urdhërimet e tua me gjithë zemër.
De hovmodige have opspundet Løgn imod mig; men jeg vil holde dine Befalinger af ganske Hjerte.
70 Zemra e tyre është e pandjeshme si dhjami; por unë kënaqem me ligjin tënd.
Deres Hjerte er følesløst som Fedt; men jeg forlyster mig ved din Lov.
71 Ka qenë një e mirë për mua të jem pikëlluar, që kështu të mësoja statutet e tua.
Det var mig godt, at jeg blev ydmyget, at jeg kunde lære dine Skikke.
72 Ligji i gojës sate për mua është më i çmuar se mijëra monedha ari dhe argjendi.
Din Munds Lov er mig bedre end tusinde Stykker Guld og Sølv.
73 Duart e tua më kanë bërë dhe më kanë dhënë trajtë; më jep zgjuarësi që të mund të mësoj urdhërimet e tua.
Dine Hænder have skabt mig og beredt mig; giv mig Forstand, at jeg kan lære at kende dine Bud.
74 Ata që kanë frikë prej teje do të më shohin dhe do të kënaqen, sepse pata shpresë në fjalën tënde.
De, som frygte dig, skulle se mig og glæde sig; thi jeg haaber paa dit Ord.
75 Unë e di, o Zot, që dekretet e tua janë të drejta, dhe që ti më ke hidhëruar në besnikërinë tënde.
Herre! jeg ved, at dine Domme ere Retfærdighed, og at du af Trofasthed ydmygede mig.
76 Mirësia jote qoftë përdëllimi im, sipas fjalës që i ke dhënë shërbëtorit tënd.
Lad dog din Miskundhed være mig til Trøst efter dit Ord til din Tjener.
77 Ardhshin tek unë dhemshuritë e tua të mëdha dhe kështu paça mundësi të jetoj, sepse ligji yt është kënaqësia ime.
Lad din Barmhjertighed komme over mig, at jeg maa leve; thi din Lov er min Lyst.
78 U ngatërrofshin mëndjemëdhenjtë, sepse më trajtojnë në mënyrë të padrejtë dhe pa arsye; por unë mendohem shumë mbi urdhërimet e tua.
Lad de hovmodige beskæmmes, thi uden Skel have de forurettet mig; men jeg vil grunde paa dine Befalinger.
79 Le të drejtohen tek unë ata që kanë frikë nga ti dhe ata që njohin urdhërat e tua.
Lad dem vende tilbage til mig, som frygte dig, og som kende dine Vidnesbyrd.
80 Le të jetë zemra ime e paqortueshme lidhur me statutet e tua, me qëllim që unë të mos ngatërrohem.
Lad mit Hjerte være fuldkomment efter dine Skikke, at jeg ikke skal beskæmmes.
81 Shpirti im shkrihet nga dëshira e zjarrtë e shpëtimit tënd; unë kam shpresë në fjalën tënde.
Min Sjæl forsmægter af Længsel efter din Frelse; jeg haaber paa dit Ord.
82 Sytë e mi dobësohen duke pritur të shkojë në vend fjala jote, ndërsa them: “Kur do të më ngushëllosh?”.
Mine Øjne forsmægtede af Længsel efter dit Ord, idet jeg sagde: Naar vil du trøste mig?
83 Ndonëse jam bërë si një calik i ekspozuar në tym, nuk i kam harruar statutet e tua.
Thi jeg var ligesom en Læderflaske i Røg; dine Skikke glemte jeg ikke.
84 Sa janë ditët e shërbëtorit tënd? Kur do t’u vish hakut atyre që më ndjekin?
Hvor mange ere vel din Tjeners Dage? naar vil du holde Dom over dem, som forfølge mig?
85 Mëndjemëdhenjtë kanë hapur gropa për mua; ata nuk veprojnë sipas ligjit tënd.
De hovmodige grove Grave for mig, og de skikke sig ikke efter din Lov.
86 Tërë urdhërimet e tua meritojnë besim; më përndjekin pa të drejtë; ndihmomë.
Alle dine Bud ere Trofasthed; uden Grund forfølger man mig; hjælp mig!
87 Më kanë eliminuar gati gati nga toka, por unë nuk i kam braktisur urdhërimet e tua.
De havde paa et lidet nær ødelagt mig i Landet; men jeg forlod ikke dine Befalinger.
88 Gjallëromë sipas mirësisë sate, dhe unë do të respektoj porositë e gojës sate.
Hold mig i Live efter din Miskundhed, saa vil jeg bevare din Munds Vidnesbyrd.
89 Gjithnjë, o Zot, fjala jote është e qëndrueshme në qiejtë.
Herre! dit Ord bestaar evindelig i Himlene.
90 Besnikëria jote vazhdon brez pas brezi; ti e ke vendosur tokën dhe ajo ekziston.
Din Trofasthed varer fra Slægt til Slægt; du befæstede Jorden, og den stod fast.
91 Qielli dhe toka ekzistojnë deri në ditën e sotme, sepse çdo gjë është në shërbimin tënd.
De bestaa endnu denne Dag efter dine Domme; thi de ere alle dine Tjenere.
92 Në qoftë se ligji yt nuk do të kishte qenë kënaqësia ime, do të isha zhdukur në pikëllimin tim.
Dersom ikke din Lov havde været min Lyst, da var jeg omkommen udi min Elendighed.
93 Nuk do t’i harroj kurrë urdhërimet e tua, sepse me anë të tyre ti më ke dhënë jetën.
Jeg skal i Evighed ikke forglemme dine Befalinger; thi ved dem holdt du mig i Live.
94 Unë jam yti; shpëtomë, sepse kam kërkuar urdhërimet e tua.
Din er jeg; frels mig; thi jeg søger efter dine Befalinger.
95 Të pabesët më zënë pusi që unë të vdes, por unë do të mbështetem në parimet e tua.
De ugudelige biede paa mig for at lægge mig øde; jeg vil give Agt paa dine Vidnesbyrd.
96 Pashë caqet e çdo gjëje të përsour, por urdhërimi yt nuk ka asnjë cak.
Jeg har set Ende paa al Fuldkommenhed; men dit Bud strækker sig saare vidt.
97 Oh, sa shumë e dua ligjin tënd! Ai është përsiatja ime gjithë ditën.
Hvor kær har jeg din Lov! den er min Tanke den ganske Dag.
98 Urdhërimet e tua më bëjnë më të urtë se armiqtë e mi, sepse janë gjithnjë me mua.
Dine Bud gøre mig visere end mine Fjender; thi de ere for mig evindelig.
99 Kuptoj më shumë se të gjithë mësuesit e mi, sepse urdhërimet e tua janë përsiatja ime.
Jeg blev klogere end alle mine Lærere; thi dine Vidnesbyrd ere min Tanke.
100 Kam më tepër zgjuarësi se pleqtë, sepse respektoj urdhërimet e tua.
Jeg er bleven forstandigere end de gamle; thi jeg har bevaret dine Befalinger.
101 Kam përmbajtur hapat e mia nga çdo shteg i keq, për të respektuar fjalën tënde.
Jeg holdt mine Fødder tilbage fra al Ondskabens Sti, at jeg kunde holde dit Ord.
102 Nuk jam larguar nga dekretet e tua, sepse ti vetë më ke mësuar.
Jeg afveg ikke fra dine Domme; thi du har lært mig det.
103 Sa të ëmbla janë fjalët e tua në gojën time! Janë më të ëmbla se mjalti në gojën time.
Hvor vare dine Ord søde for min Gane, mere end Honning for min Mund.
104 Me anë të urdhërimeve të tua unë përfitoj zgjuarësinë; prandaj urrej çdo shteg falsiteti.
Jeg er bleven forstandig af dine Befalinger; derfor hader jeg al Løgnens Sti.
105 Fjala jote është një llambë në këmbën time dhe një dritë në shtegun tim.
Dit Ord er en Lygte for min Fod og et Lys paa min Sti.
106 Unë jam betuar dhe do ta mbaj betimin që të respektoj dekretet e tua të drejta.
Jeg har svoret og holdt det, at jeg vilde bevare din Retfærdigheds Domme.
107 Unë jam shumë i pikëlluar, gjallëromë, o Zot, sipas fjalës sate.
Jeg er saare plaget; Herre! hold mig i Live efter dit Ord.
108 O Zot, prano ofertat spontane të gojës sime dhe mësomë dekretet e tua.
Lad min Munds frivillige Ofre behage dig, Herre! og lær mig dine Domme.
109 Ndonëse e kam gjithnjë shpirtin në pëllëmbë të dorës, nuk e harroj ligjin tënd.
Jeg gaar altid med Livet i Hænderne; dog har jeg ikke glemt din Lov.
110 Të pabesët më kanë ngritur kurthe, por unë nuk jam larguar nga udhërimet e tua.
De ugudelige lagde Snarer for mig; dog for jeg ikke vild fra dine Befalinger.
111 Porositë e tua janë trashëgimia ime përjetë; ato janë gëzimi i zemrës sime.
Jeg fik dine Vidnesbyrd til Arv evindelig; thi de ere mit Hjertes Glæde.
112 Jam zotuar me gjithë zemër për t’i zbatuar në praktikë statutet e tua përjetë, deri në fund.
Jeg bøjede mit Hjerte til at gøre efter dine Skikke evindelig indtil Enden.
113 Unë i urrej njerëzit që gënjejnë, por e dua ligjin tënd.
De tvesindede hader jeg; men din Lov elsker jeg.
114 Ti je streha ime dhe mburoja ime; unë shpresoj në fjalën tënde.
Du er mit Skjul og mit Skjold; jeg haaber paa dit Ord.
115 Largohuni, o njerëz të këqij, sepse unë dua të respektoj urdhërimet e Perëndisë tim.
Viger fra mig, I onde! og jeg vil bevare min Guds Bud.
116 Më ndihmo sipas fjalës sate, që unë të jetoj, dhe të mos lejoj të ketë hutim në shpresën time.
Ophold mig efter dit Ord, at jeg maa leve, og lad mig ikke blive til Skamme med mit Haab!
117 Përforcomë dhe unë do të shpëtoj, dhe do t’i kem gjithnjë statutet e tua përpara syve të mi.
Styrk mig, at jeg maa blive frelst, og jeg vil altid se hen til dine Skikke.
118 Ti i hedh poshtë të gjithë ata që largohen nga statutet e tua, sepse mashtrimi i tyre është gënjeshtër.
Du forkaster alle dem, som fare vild fra dine Skikke; thi deres Svig er Løgn.
119 Ti zhduk si fundërrina tërë të pabesët e tokës; prandaj unë i dua porositë e tua.
Du lod alle de ugudelige paa Jorden svinde bort som Skum; derfor elsker jeg dine Vidnesbyrd.
120 Mishi im dridhet i tëri nga frika jote, dhe unë kam frikë nga dekretet e tua.
Af Frygt for dig gyste min Krop, og jeg frygtede for dine Domme.
121 Unë kam bërë atë që është e ndershme dhe e drejtë; mos më braktis në duart e shtypësve të mi.
Jeg gjorde Ret og Retfærdighed; du vil ikke overgive mig til dem, som gøre mig Vold!
122 Jepi siguri dhe mbarësi shërbëtorit tënd, dhe mos lejo që mëndjemëdhenjtë të më shtypin.
Vær Borgen for din Tjener, ham til Bedste; lad de hovmodige ikke gøre mig Vold.
123 Sytë e mi dobësohen duke kërkuar shpëtimin tënd dhe fjalën e drejtësisë sate.
Mine Øjne forsmægte af Længsel efter din Frelse og efter din Retfærdigheds Ord.
124 Kujdesu për shërbëtorin tënd sipas mirësisë sate dhe mësomë statutet e tua.
Gør med din Tjener efter din Miskundhed, og lær mig dine Skikke!
125 Unë jam shërbëtori yt; më jep mendje, që të mund të njoh porositë e tua.
Jeg er din Tjener; undervis mig, at jeg maa kende dine Vidnesbyrd.
126 Éshtë koha, o Zot, që të veprosh; ata kanë anuluar ligjin tënd.
Det er Tid, at Herren gør noget; de have brudt din Lov.
127 Për këtë arësye unë i dua urdhërimet e tua më tepër se ari; po, më tepër se ari i kulluar.
Derfor elsker jeg dine Bud mere end Guld og mere end fint Guld.
128 Për këtë arësye i konsideroj të drejta urdhërimet e tua dhe urrej çdo shteg të gënjeshtrës.
Derfor holder jeg alle dine Befalinger om alle Ting for at være rette; jeg hader al Løgnens Vej.
129 Porositë e tua janë të mrekullueshme, prandaj shpirti im i respekton.
Dine Vidnesbyrd ere underfulde; derfor bevarer min Sjæl dem.
130 Zbulimi i fjalëve të tua ndriçon dhe u jep mendje njerëzve të thjeshtë.
Dine Ords Aabenbaring spreder Lys og gør de enfoldige forstandige.
131 Unë hap gojën time dhe psherëtij, nga dëshira e madhe e porosive të tua.
Jeg oplod min Mund og higede; thi jeg havde Længsel efter dine Bud.
132 Kthehu nga unë dhe ki mëshirë për mua, ashtu si bën me ata që e duan emrin tënd.
Vend dig til mig, og vær mig naadig efter din Vis imod dem, der elske dit Navn.
133 Stabilizoi hapat e mia sipas fjalëve të tua dhe mos lejo që asnjë paudhësi të më sundojë.
Befæst mine Trin ved dit Ord, og lad ingen Uret herske over mig!
134 Më çliro nga shtypja e njerëzve dhe unë do të respektoj urdhërimet e tua.
Udløs mig af Menneskers Vold, saa vil jeg holde dine Befalinger.
135 Bëj që të shkëlqejë fytyra jote mbi shërbëtorin tënd dhe më mëso statutet e tua.
Lad dit Ansigt lyse over din Tjener, og lær mig dine Skikke!
136 Rrëke lotësh zbresin nga sytë e mi, sepse nuk respektohet ligji yt.
Der nedflød Vandstrømme af mine Øjne, fordi man ikke holdt din Lov.
137 Ti je i drejtë, o Zot, dhe dekretet e tua janë të drejta.
Du er retfærdig, Herre! og dine Domme ere retvise.
138 Ti i ke përcaktuar porositë e tua me drejtësi dhe me besnikëri të madhe.
Du har sat dine Vidnesbyrd som Retfærdighed og Trofasthed overmaade.
139 Zelli im të tret, sepse armiqtë e mi kanë harruar fjalët e tua.
Min Nidkærhed har lagt mig øde; thi mine Modstandere have glemt dine Ord.
140 Fjala jote është e pastër nga çdo zgjyrë; prandaj shërbëtori yt e do.
Dit Ord er saare lutret, og din Tjener elsker det.
141 Jam i vogël dhe i përbuzur, por nuk i harroi udhërimet e tua.
Jeg er liden og foragtet; men jeg glemmer ikke dine Befalinger.
142 Drejtësia jote është një drejtësi e përjetshme dhe ligji yt është i vërtetë.
Din Retfærdighed er Ret evindelig, og din Lov er Sandhed.
143 Ankthi dhe shqetësimi më kanë pushtuar, por urdhërimet e tua janë gëzimi im.
Angest og Trængsel ramte mig; dine Bud ere min Lyst.
144 Porositë e tua janë të drejta përjetë; më jep mendje dhe unë do të jetoj.
Dine Vidnesbyrd ere Ret evindelig; undervis mig, saa lever jeg.
145 Unë bërtas me gjithë zemër; përgjigjmu, o Zot, dhe unë do të respektoj statutet e tua.
Jeg har raabt af ganske Hjerte; bønhør mig, Herre! jeg vil bevare dine Skikke.
146 Unë të kërkoj; shpëtomë, dhe do të respektoj porositë e tua.
Jeg har raabt til dig; frels mig, og jeg vil holde fast ved dine Vidnesbyrd.
147 Unë zgjohem para agimit dhe bërtas; unë kam shpresë te fjala jote.
Jeg kom aarle i Daggry og raabte; jeg har haabet paa dit Ord.
148 Sytë e mi paraprijnë natën për të menduar thellë fjalën tënde.
Mine Øjne vare vaagne før Nattevagterne for at grunde paa dit Ord.
149 Dëgjo zërin tim sipas mirësisë sate; o Zot, gjallëromë sipas dekretit tënd të drejtë.
Hør min Røst efter din Miskundhed; Herre! hold mig i Live efter dine Domme;
150 Kam afër vetes ata që ndjekin të keqen, por ata janë larg ligjit tënd.
De nærmede sig, som jage efter Skændselsgerninger; de vare langt borte fra din Lov.
151 Ti je afër, o Zot, dhe të gjitha urdhërimet e tua janë të vërteta.
Nær er du, o Herre! og alle dine Bud ere Sandhed.
152 Prej shumë kohe kam mësuar urdhërimet e tua, të cilat i ke vendosur përjetë.
Jeg har forlængst hentet Kundskab af dine Vidnesbyrd; thi du har grundfæstet dem evindelig.
153 Merr parasysh pikëllimin tim dhe më çliro, sepse nuk e kam harruar ligjin tënd.
Se min Elendighed, og udfri mig; thi din Lov har jeg ikke glemt.
154 Mbro çështjen time dhe më shpengo; më gjallëro sipas fjalës sate.
Udfør min Sag, og genløs mig; hold mig i Live efter dit Ord.
155 Shpëtimi është larg nga të pabesët, sepse ata nuk kërkojnë statutet e tua.
Frelsen er fjern fra de ugudelige; thi de søge ikke dine Skikke.
156 Dhemshuritë e tua janë të mëdha, o Zot; më gjallëro sipas dekreteve të tua të drejta.
Stor er din Barmhjertighed, o Herre! hold mig i Live efter dine Domme!
157 Persekutuesit e mi dhe armiqtë e mi janë të shumtë; por unë nuk largohem nga porositë e tua.
Mine Forfølgere og Modstandere ere mange; jeg har ikke bøjet mig fra dine Vidnesbyrd.
158 I pashë të pabesët dhe i urrej, sepse nuk respektojnë fjalën tënde.
Jeg har set de troløse og væmmedes ved dem; thi de holde ikke dit Ord.
159 Ki parasysh sa i dua urdhërimet e tua! O Zot, gjallëromë sipas mirësisë sate.
Se, hvor jeg har elsket dine Befalinger; Herre! hold mig i Live efter din Miskundhed.
160 Shuma e fjalës sate është e vërteta; dhe të gjitha dekretet e tua të drejta qëndrojnë përjetë.
Summen af dit Ord er Sandhed, og evig er al din Retfærdigheds Dom.
161 Princat më përndjekin pa arësye, por zemra ime ka shumë frikë nga fjala jote.
Fyrster forfulgte mig uden Aarsag, men mit Hjerte frygtede for dit Ord.
162 Unë ndjej një gëzim të madh në fjalën tënde, ashtu si ai që gjen një plaçkë të madhe.
Jeg glæder mig over dit Ord som den, der finder et stort Bytte.
163 Urrej dhe s’e shoh dot me sy gënjeshtrën, por e dua ligjin tënd.
Jeg hader Løgn og har Vederstyggelighed dertil; din Lov elsker jeg.
164 Të lëvdoj shtatë herë në ditë për dekretet e tua të drejta.
Jeg lovede dig syv Gange om Dagen for din Retfærdigheds Dommes Skyld.
165 Paqe të madhe kanë ata që e duan ligjin tënd, dhe nuk ka asgjë që mund t’i rrëzojë.
Der er stor Fred for dem, som elske din Lov, og der er ikke Anstød for dem.
166 O Zot, unë shpresoj në shpëtimin tënd dhe i zbatoj në praktikë urdhërimet e tua.
Jeg ventede paa din Frelse, Herre! og jeg udførte dine Bud.
167 Unë kam respektuar porositë e tua dhe i dua me të madhe.
Min Sjæl holdt dine Vidnesbyrd, og jeg elskede dem saare.
168 Kam respektuar urdhërimet e tua dhe porositë e tua, sepse të gjitha rrugët janë para teje.
Jeg holdt dine Befalinger og dine Vidnesbyrd; thi alle mine Veje ere aabenbare for dig.
169 Le të arrijë deri te ti britma ime, o Zot; me jep mendja sipas fjalës sate.
Lad mit Raab komme nær for dit Ansigt, Herre! og undervis mig efter dit Ord!
170 Le të arrijë deri te ti lutja ime, çliromë sipas fjalës sate.
Lad min ydmyge Begæring komme for dit Ansigt; fri mig efter dit Ord!
171 Buzët e mia do të përhapin lavde, me qëllim që ti të më mësosh statutet e tua.
Mine Læber skulle udgyde Lovsang; thi du lærer mig dine Skikke.
172 Gjuha ime do të shpallë fjalën tënde, sepse tërë urdhërimet e tua janë të drejta.
Min Tunge skal genlyde af dit Ord; thi alle dine Bud ere Retfærdighed.
173 Dora jote më ndihmoftë, sepse unë kam zgjedhur urdhërimet e tua.
Lad din Haand være mig til Hjælp; thi jeg har udvalgt dine Befalinger.
174 Unë dëshiroj me zjarr shpëtimin tënd, o Zot, dhe ligji yt është gëzimi im.
Jeg har Længsel efter din Frelse, Herre! og din Lov er min Lyst.
175 Le të kem mundësi të jetoj që të të lëvdoj, dhe le të më ndihmojnë dekretet e tua.
Maatte min Sjæl dog leve og love dig, og dine Domme hjælpe mig!
176 Unë po endem si një dele e humbur. Kërko shërbëtorin tënd, sepse unë nuk i harroi urdhërimet e tua.
Jeg har faret vild; opsøg din Tjener som det fortabte Faar; thi dine Bud har jeg ikke glemt.
