Psalmet 115

1 Jo neve, o Zot, jo neve, por emrit tënd jepi lavdi, për mirësinë tënde dhe për besnikërinë tënde.

Icke oss, Herre, icke oss, utan dino Namne, gif ärona, för dina nåde och sannings skull.

2 Sepse do të thonë kombet: “Ku është tani Perëndia i tyre?”.

Hvi skulle Hedningarna säga: Hvar är nu deras Gud?

3 Por Perëndia ynë është në qiejtë dhe bën tërë atë që i pëlqejnë.

Men vår Gud är i himmelen; han kan göra hvad han vill.

4 Idhujt e tyre janë argjend dhe ar, vepër e duarve të njeriut.

Men deras afgudar äro silfver och guld, med menniskors händer gjorde.

5 kanë gojë por nuk flasin, kanë sy por nuk shohin,

De hafva mun, och tala intet; de hafva ögon, och se intet.

6 kanë veshë por nuk dëgjojnë, kanë hundë por nuk nuhasin,

De hafva öron, och höra intet; de hafva näso, och lukta intet.

7 kanë duar por nuk prekin, kanë këmbë por nuk ecin; me grykën e tyre nuk nxjerrin asnjë zë.

De hafva händer, och taga intet; fötter hafva de, och gå intet; och tala intet genom deras hals.

8 Njëlloj si ata janë ata që i bëjnë, tërë ata që u besojnë atyre.

De som sådana göra, äro likaså, alle de som hoppas uppå dem.

9 O Izrael, ki besim tek Zoti! Ai është ndihma e tyre dhe mburoja e tyre.

Men Israel hoppes uppå Herran; han är deras hjelp och sköld.

10 O shtëpi e Aaronit, ki besim tek Zoti! Ai është ndihma e tyre dhe mburoja e tyre.

Aarons hus hoppes uppå Herran; han är deras hjelp och sköld.

11 O ju që keni frikë nga Zoti; kini besim tek Zoti! Ai është ndihma e tyre dhe mburoja e tyre.

De der Herran frukta, hoppes ock uppå Herran; han är deras hjelp och sköld.

12 Zoti na kujtoi dhe do të na bekojë; po, ai do të bekojë shtëpinë e Izraelit dhe do të bekojë shtëpinë e Aaronit.

Herren tänker uppå oss, och välsignar oss; han välsignar Israels hus, han välsignar Aarons hus.

13 Ai do të bekojë ata që kanë frikë nga Zoti, të vegjël dhe të mëdhenj.

Han välsignar dem som frukta Herran, både små och stora.

14 Zoti ju bëftë të rriteni, ju dhe bijtë tuaj.

Herren välsigne eder, ju mer och mer, eder och edor barn.

15 Qofshin të bekuar nga Zoti, që ka bërë qiejtë dhe tokën.

I ären Herrans välsignade, den himmel och jord gjort hafver.

16 Qiejtë janë qiejtë e Zotit, por tokën ai ua ka dhënë bijve të njerëzve.

Himmelen allt omkring är Herrans; men jordena hafver han gifvit menniskors barnom.

17 Nuk janë të vdekurit ata që lëvdojnë të Zotin, as ata që zbresin në vendin e heshtjes.

De döde kunna dig, Herre, intet lofva; ej heller de som nederfara i det stilla;

18 Por ne do ta bekojmë Zotin, tani dhe përjetë. Aleluja.

Utan vi lofve Herran, ifrå nu och i evighet. Halleluja.