Psalmet 115

1 Jo neve, o Zot, jo neve, por emrit tënd jepi lavdi, për mirësinë tënde dhe për besnikërinë tënde.

Ikkje oss, Herre, ikkje oss, men ditt namn gjeve du æra for di miskunn, for din truskap skuld!

2 Sepse do të thonë kombet: “Ku është tani Perëndia i tyre?”.

Kvifor skal heidningarne segja: «Kvar er no deira Gud?»

3 Por Perëndia ynë është në qiejtë dhe bën tërë atë që i pëlqejnë.

Vår Gud er då i himmelen, alt det han vil, gjer han.

4 Idhujt e tyre janë argjend dhe ar, vepër e duarve të njeriut.

Deira avgudar er sylv og gull, eit verk av menneskjehender.

5 kanë gojë por nuk flasin, kanë sy por nuk shohin,

Dei hev munn, men talar ikkje, dei hev augo, men ser ikkje;

6 kanë veshë por nuk dëgjojnë, kanë hundë por nuk nuhasin,

dei hev øyro, men høyrer ikkje, dei hev nos, men luktar ikkje.

7 kanë duar por nuk prekin, kanë këmbë por nuk ecin; me grykën e tyre nuk nxjerrin asnjë zë.

Med sine hender grip dei ikkje, med sine føter gjeng dei ikkje, dei hev ikkje mål i strupen.

8 Njëlloj si ata janë ata që i bëjnë, tërë ata që u besojnë atyre.

Som desse er, vert dei som lagar deim, alle som set si lit til deim.

9 O Izrael, ki besim tek Zoti! Ai është ndihma e tyre dhe mburoja e tyre.

Israel, lit på Herren! Han er deira hjelp og skjold.

10 O shtëpi e Aaronit, ki besim tek Zoti! Ai është ndihma e tyre dhe mburoja e tyre.

Arons hus, lit på Herren! Han er deira hjelp og skjold.

11 O ju që keni frikë nga Zoti; kini besim tek Zoti! Ai është ndihma e tyre dhe mburoja e tyre.

De som ottast Herren, lit på Herren! Han er deira hjelp og skjold.

12 Zoti na kujtoi dhe do të na bekojë; po, ai do të bekojë shtëpinë e Izraelit dhe do të bekojë shtëpinë e Aaronit.

Herren kom oss i hug, han skal velsigna, han skal velsigna Israels hus, han skal velsigna Arons hus,

13 Ai do të bekojë ata që kanë frikë nga Zoti, të vegjël dhe të mëdhenj.

han skal velsigna deim som ottast Herren, dei små med dei store.

14 Zoti ju bëftë të rriteni, ju dhe bijtë tuaj.

Herren late dykk auka, dykk og dykkar born!

15 Qofshin të bekuar nga Zoti, që ka bërë qiejtë dhe tokën.

Velsigna er de av Herren, han som skapte himmel og jord.

16 Qiejtë janë qiejtë e Zotit, por tokën ai ua ka dhënë bijve të njerëzve.

Himmelen er himmel for Herren, men jordi hev han gjeve menneskjeborni.

17 Nuk janë të vdekurit ata që lëvdojnë të Zotin, as ata që zbresin në vendin e heshtjes.

Dei daude lovar ikkje Herren, ingen av deim som stig ned i stilla.

18 Por ne do ta bekojmë Zotin, tani dhe përjetë. Aleluja.

Men me skal lova Herren frå no og til æveleg tid. Halleluja!