Psalmet 11

1 Unë gjej strehë te Zoti; si mund t’i thoni shpirtit tim: “Ik në malin tënd, si një zog i vogël”?

Au maître chantre. De David. Dans l'Éternel je mets ma confiance; comment pouvez-vous me dire: « Comme l'oiseau, fuyez vers vos montagnes!

2 Sepse ja, të pabesët nderin harkun e tyre, rregullojnë shigjetat mbi kordhëz, për t’i gjuajtur në errësirë kundër atyre që kanë të drejtë nga zemra.

Car voici, les impies bandent leur arc, ils ajustent leurs flèches sur la corde, dans l'ombre, pour tirer sur les gens de bien.

3 Kur themelet janë shkatërruar, çfarë mund të bëjë i drejti?

Quand les fondements s'écroulent, le juste, que ferait-il? »

4 Zoti është në tempullin e tij të shenjtë; Zoti ka fronin e tij në qiejtë; sytë e tij shohin, qepallat e tij vëzhgojnë bijtë e njerëzve,

L'Éternel est dans son saint parvis, l'Éternel a son trône dans les Cieux, ses yeux voient, ses regards sondent les enfants des hommes.

5 Zoti vë në provë të drejtin, por shpirti i tij urren të pabesin dhe atë që do dhunën.

L'Éternel sonde le juste; et l'impie et l'ami de la violence sont odieux à son âme.

6 Ai do të bëjë që të bien mbi të pabesët leqe, zjarr, squfur dhe erëra zhuritëse; kjo do të jetë pjesa nga kupa e tyre.

Il fait pleuvoir sur les méchants des foudres; le feu, et le soufre et le vent embrasé, tel est le calice qu'ils ont en partage.

7 Sepse Zoti është i drejtë; ai e do drejtësinë; njerëzit e drejtë do të sodisin fytyrën e tij.

Car l'Éternel est juste, Il aime la justice; l'homme droit contemple sa face.