< Psalmet 109 >

1 O Perëndi i lëvdimit tim, mos hesht,
Для дириґента хору. Псалом Давидів.
2 sepse njerëz të pabesë dhe të pandershëm kanë hapur gojën e tyre kundër meje dhe kanë folur kundër meje me një gjuhë gënjeshtare;
бо мої вороги́ порозкрива́ли на мене уста́ нечести́ві та пе́льки лукаві, язиком неправди́вим говорять зо мною!
3 më kanë sulmuar me fjalë urrejtjeje dhe më kanë luftuar pa shkak.
І вони оточили мене словами нена́висти, і без причини на мене воюють,
4 Në këmbim të dashurisë sime më akuzojnë, por unë i drejtohem lutjes.
обмовля́ють мене за любов мою, а я — молюся за них,
5 Ata më kanë larë të mirën me të keqen dhe dashurinë time me urrejtje.
вони віддають мені злом за добро, і не́навистю — за любов мою!
6 Vendos një njeri të keq mbi të dhe një akuzues le të jetë në të djathtë të tij.
Постав же над ним нечестивого, і по правиці його сатана́ нехай стане!
7 Kur të gjykohet, bëj që të gjendet fajtor dhe lutja e tij të bëhet mëkat.
Як буде суди́тись — нехай вийде винним, молитва ж його бодай стала гріхом!
8 Qofshin të pakta ditët e tij dhe një tjetër zëntë vendin e tij.
Нехай дні його будуть коро́ткі, хай інший маєток його забере́!
9 Bijtë e tij mbetshin jetimë dhe gruaja e tij e ve.
Бодай діти його стали си́ротами, а жінка його — удовою!
10 U bëfshin endacakë dhe lypsarë bijtë e tij dhe e kërkofshin ushqimin larg shtëpive të tyre të rrënuara.
І хай діти його все мандру́ють та же́брають, і нехай вони просять у тих, хто їх руйнував!
11 Fajdexhiu i marrtë të gjitha pasuritë e tij dhe të huajtë i vjedhshin frytin e mundit të tij.
Бодай їм тене́та розставив лихва́р на все, що його, і нехай розграбу́ють чужі його працю!
12 Askush mos pastë mëshirë për të dhe askujt mos i ardhtë keq për jetimët e tij.
Щоб до нього ніхто милосердя не виявив, і бодай не було його си́ротам милости!
13 U shkatërrofshin pasardhësit e tij; në brezin e dytë emri i tyre u shoftë.
Щоб на зни́щення стали наща́дки його, бодай було скре́слене в другому роді ім'я́ їхнє!
14 U kujtoftë para Zotit paudhësia e etërve të tij dhe mëkati i nënës së tij mos u shoftë.
Беззаконня батькі́в його хай пам'ята́ється в Господа, і хай не стирається гріх його матері!
15 U dalshin gjithnjë mëkatet e tyre para Zotit, me qëllim që ai të zhdukë nga toka kujtimin e tyre.
Нехай будуть вони перед Господом за́вжди, а Він нехай вирве з землі їхню пам'ять, —
16 Sepse atij nuk i shkoi ndër mend të kishte dhemshuri, por e ka përndjekur të varfërin, nevojtarin dhe atë që ishte zemërthyer deri sa t’u shkaktonte vdekjen.
во́рог бо не пам'ятав милосердя чини́ти, і напастува́в був люди́ну убогу та бідну, та серцем засму́чену, щоб убивати її!
17 Mbasi e ka dashur mallkimin, rëntë ai mbi të; dhe mbasi nuk është kënaqur me bekimin, ky u largoftë prej tij.
Полюбив він прокля́ття, бодай же на нього воно надійшло! — і не хотів благослове́ння, — щоб воно віддалилось від нього!
18 Mbasi u mbulua me mallkim si me një rrobe, i hyftë ai si ujë në trupin e tij dhe si vaj në kockat e tij;
Зодягнув він прокляття, немов свою одіж, прося́кло воно, як вода, в його ну́тро, та в кості його, мов олива!
19 Qoftë për të si një rrobe që e mbulon dhe si një brez që e lidh përjetë.
Бодай воно стало йому за одежу, в яку зодягне́ться, і за пояс, що за́вжди він ним підпере́жеться!
20 Qoftë ky nga ana e Zotit shpërblimi për kundërshtarët e mi dhe për ata që flasin keq kundër meje.
Це заплата від Господа тим, хто мене обмовля́є, на душу мою нагово́рює зло!
21 Por ti, o Zot, o Zot, vepro në favorin tim për hir të emrit tënd, çliromë me dhemshurinë dhe mirësinë tënde,
А Ти Господи, Владико, зо мною зроби ради Йме́ння Свого́, що добре Твоє милосердя, — мене порятуй,
22 sepse unë jam i varfër dhe nevojtar, dhe zemra ime është plagosur brenda meje.
бо я вбогий та бідний, і зра́нене серце моє в моїм ну́трі!
23 Unë iki si një hije që zgjatet, jam i tronditur si një karkalec.
Я ходжу́, мов та тінь, коли хи́литься день, немов сарана́ — я відки́нений!
24 Gjunjët e mi dridhen nga të pangrënët dhe trupi im është dobësuar për mungesë të dhjamit.
Коліна мої знеси́лилися з по́сту, і ви́худло тіло моє з недостачі оливи,
25 Jam bërë një faqezi për ta; kur më shohin, tundin kokën.
і я став для них за посміхо́вище, коли бачать мене, — головою своєю хитають.
26 Ndihmomë, o Zot, Perëndia im, shpëtomë për dhemshurinë tënde,
Поможи мені, Господи, Боже мій, за Своїм милосердям спаси Ти мене!
27 dhe ta dinë që kjo është vepër e duarve të tua, dhe që ti, o Zot, e ke bërë.
І нехай вони знають, що Твоя це рука, що Ти, Господи, все це вчини́в!
28 Ata do të mallkojnë, por ti do të bekosh; kur të ngrihen, do të mbeten të hutuar, por shërbëtori yt do të gëzohet.
Нехай проклинають вони, Ти ж поблагослови́! Вони повстають, та нехай засоро́млені бу́дуть, а раб Твій раді́тиме!
29 U mbulofshin me turp kundërshtarët e mi dhe u mbështjellshin me turp si me mantel,
Хай зодя́гнуться га́ньбою ті, хто мене обмовля́є, і хай вони сором свій вдягнуть, як шату!
30 Unë do të kremtoj me të madhe Zotin me gojën time dhe do ta lëvdoj në mes të një turme të madhe,
Я уста́ми своїми хвали́тиму голосно Господа, і між багатьма́ Його сла́вити буду,
31 sepse ai rri në të djathtë të të varfërit për ta shpëtuar nga ata që e dënojnë me vdekje.
бо стоїть на правиці убогого Він для спасі́ння від тих, хто осуджує душу його!

< Psalmet 109 >