< Psalmet 109 >

1 O Perëndi i lëvdimit tim, mos hesht,
Керівнику хору. Псалом Давидів. Боже моєї хвали, не мовчи,
2 sepse njerëz të pabesë dhe të pandershëm kanë hapur gojën e tyre kundër meje dhe kanë folur kundër meje me një gjuhë gënjeshtare;
адже нечестиві й підступні люди відкрили на мене вуста свої, говорять зі мною брехливим язиком.
3 më kanë sulmuar me fjalë urrejtjeje dhe më kanë luftuar pa shkak.
Оточили мене словами ненависті й даремно воюють зі мною.
4 Në këmbim të dashurisë sime më akuzojnë, por unë i drejtohem lutjes.
За любов мою ворогують зі мною, а я [заглиблюся] в молитву.
5 Ata më kanë larë të mirën me të keqen dhe dashurinë time me urrejtje.
Вони віддячують мені злом за добро й ненавистю – за мою любов.
6 Vendos një njeri të keq mbi të dhe një akuzues le të jetë në të djathtë të tij.
Постав над ним нечестивця, і обвинувач нехай стане по його правиці.
7 Kur të gjykohet, bëj që të gjendet fajtor dhe lutja e tij të bëhet mëkat.
Коли постане він перед судом, нехай виявиться винним і молитва його нехай вважається гріхом.
8 Qofshin të pakta ditët e tij dhe një tjetër zëntë vendin e tij.
Нехай дні його будуть нечисленними, нехай інший займе його становище.
9 Bijtë e tij mbetshin jetimë dhe gruaja e tij e ve.
Нехай діти його стануть сиротами, а дружина його – вдовою.
10 U bëfshin endacakë dhe lypsarë bijtë e tij dhe e kërkofshin ushqimin larg shtëpive të tyre të rrënuara.
Нехай нащадки його тиняються й жебрають, нехай просять на руїнах своїх [домівок].
11 Fajdexhiu i marrtë të gjitha pasuritë e tij dhe të huajtë i vjedhshin frytin e mundit të tij.
Нехай захопить лихвар усе, що є в нього, і чужі пограбують плоди його праці.
12 Askush mos pastë mëshirë për të dhe askujt mos i ardhtë keq për jetimët e tij.
Нехай не буде нікого, хто виявив би йому співчуття, і над сиротами його нехай ніхто не змилується.
13 U shkatërrofshin pasardhësit e tij; në brezin e dytë emri i tyre u shoftë.
Нехай будуть викорінені його нащадки й зітреться ім’я його в наступному поколінні.
14 U kujtoftë para Zotit paudhësia e etërve të tij dhe mëkati i nënës së tij mos u shoftë.
Нехай згадаються перед Господом беззаконня його предків і гріх матері його не буде стертий.
15 U dalshin gjithnjë mëkatet e tyre para Zotit, me qëllim që ai të zhdukë nga toka kujtimin e tyre.
Нехай [гріхи його] будуть завжди перед Господом і нехай викорінена буде з землі пам’ять його
16 Sepse atij nuk i shkoi ndër mend të kishte dhemshuri, por e ka përndjekur të varfërin, nevojtarin dhe atë që ishte zemërthyer deri sa t’u shkaktonte vdekjen.
за те, що він не пам’ятав виявляти [іншим] милість, але переслідував пригніченого, бідного й зламаного серцем, щоб умертвити його.
17 Mbasi e ka dashur mallkimin, rëntë ai mbi të; dhe mbasi nuk është kënaqur me bekimin, ky u largoftë prej tij.
Він любив прокляття – воно прийде до нього; йому не подобалося благословення – воно від нього віддалиться.
18 Mbasi u mbulua me mallkim si me një rrobe, i hyftë ai si ujë në trupin e tij dhe si vaj në kockat e tij;
Оскільки він вдягався в прокляття, мов у шати, воно просякло, як вода, в його нутро, і, немов олія, – у його кістки.
19 Qoftë për të si një rrobe që e mbulon dhe si një brez që e lidh përjetë.
Нехай стане воно для нього одягом, у який він огортається, і поясом, яким він завжди підперізується.
20 Qoftë ky nga ana e Zotit shpërblimi për kundërshtarët e mi dhe për ata që flasin keq kundër meje.
Така відплата від Господа тому, хто ворогує проти мене, і тим, хто зле говорить на душу мою.
21 Por ti, o Zot, o Zot, vepro në favorin tim për hir të emrit tënd, çliromë me dhemshurinë dhe mirësinë tënde,
Ти ж, Господи, Володарю, вступися за мене заради імені Твого; через доброту милосердя Твого визволи мене.
22 sepse unë jam i varfër dhe nevojtar, dhe zemra ime është plagosur brenda meje.
Адже я пригнічений і бідний і серце моє зранене в нутрі моєму.
23 Unë iki si një hije që zgjatet, jam i tronditur si një karkalec.
Я сную, немов похилена тінь, як сарану, струшують мене.
24 Gjunjët e mi dridhen nga të pangrënët dhe trupi im është dobësuar për mungesë të dhjamit.
Мої коліна ослабли від посту, і тіло моє геть виснажилося без олії.
25 Jam bërë një faqezi për ta; kur më shohin, tundin kokën.
Я став посміховищем для них: ті, що бачать мене, похитують [глузливо] головами своїми.
26 Ndihmomë, o Zot, Perëndia im, shpëtomë për dhemshurinë tënde,
Допоможи мені, Господи, Боже мій, врятуй мене за милістю Твоєю.
27 dhe ta dinë që kjo është vepër e duarve të tua, dhe që ti, o Zot, e ke bërë.
Нехай же знають, що це рука Твоя, що це Ти зробив, Господи.
28 Ata do të mallkojnë, por ti do të bekosh; kur të ngrihen, do të mbeten të hutuar, por shërbëtori yt do të gëzohet.
Нехай вони проклинають, а Ти благослови; вони повстануть, але посоромляться, а слуга Твій радітиме.
29 U mbulofshin me turp kundërshtarët e mi dhe u mbështjellshin me turp si me mantel,
Нехай вдягнуться в безчестя ті, хто проти мене ворогує, і огорнуться ганьбою, немов шатами.
30 Unë do të kremtoj me të madhe Zotin me gojën time dhe do ta lëvdoj në mes të një turme të madhe,
Я буду славити вустами моїми Господа завзято й серед велелюддя хвалитиму Його.
31 sepse ai rri në të djathtë të të varfërit për ta shpëtuar nga ata që e dënojnë me vdekje.
Бо Він стоїть по правиці від бідняка, щоб врятувати його від тих, хто судить його душу.

< Psalmet 109 >