Psalmet 109

1 O Perëndi i lëvdimit tim, mos hesht,

För sångmästaren; av David; en psalm. Min lovsångs Gud, tig icke.

2 sepse njerëz të pabesë dhe të pandershëm kanë hapur gojën e tyre kundër meje dhe kanë folur kundër meje me një gjuhë gënjeshtare;

Ty sin ogudaktiga mun, sin falska mun hava de upplåtit mot mig, de hava talat mot mig med lögnaktig tunga.

3 më kanë sulmuar me fjalë urrejtjeje dhe më kanë luftuar pa shkak.

Med hätska ord hava de omgivit mig, de hava begynt strid mot mig utan sak.

4 Në këmbim të dashurisë sime më akuzojnë, por unë i drejtohem lutjes.

Till lön för min kärlek stå de mig emot, men jag beder allenast.

5 Ata më kanë larë të mirën me të keqen dhe dashurinë time me urrejtje.

De hava bevisat mig ont för gott och hat för min kärlek.

6 Vendos një njeri të keq mbi të dhe një akuzues le të jetë në të djathtë të tij.

Låt en ogudaktig man träda upp emot honom, och låt en åklagare stå på hans högra sida.

7 Kur të gjykohet, bëj që të gjendet fajtor dhe lutja e tij të bëhet mëkat.

När han kommer inför rätta, må han dömas skyldig, och hans bön vare synd.

8 Qofshin të pakta ditët e tij dhe një tjetër zëntë vendin e tij.

Blive hans dagar få, hans ämbete tage en annan.

9 Bijtë e tij mbetshin jetimë dhe gruaja e tij e ve.

Varde hans barn faderlösa och hans hustru änka.

10 U bëfshin endacakë dhe lypsarë bijtë e tij dhe e kërkofshin ushqimin larg shtëpive të tyre të rrënuara.

Må hans barn alltid gå husvilla och tigga och söka sitt bröd fjärran ifrån ödelagda hem.

11 Fajdexhiu i marrtë të gjitha pasuritë e tij dhe të huajtë i vjedhshin frytin e mundit të tij.

Må ockraren få i sin snara allt vad han äger, och må främmande plundra hans gods.

12 Askush mos pastë mëshirë për të dhe askujt mos i ardhtë keq për jetimët e tij.

Må ingen finnas, som hyser misskund med honom, och ingen, som förbarmar sig över hans faderlösa.

13 U shkatërrofshin pasardhësit e tij; në brezin e dytë emri i tyre u shoftë.

Hans framtid varde avskuren, i nästa led vare sådanas namn utplånat.

14 U kujtoftë para Zotit paudhësia e etërve të tij dhe mëkati i nënës së tij mos u shoftë.

Hans fäders missgärning varde ihågkommen inför HERREN, och hans moders synd varde icke utplånad.

15 U dalshin gjithnjë mëkatet e tyre para Zotit, me qëllim që ai të zhdukë nga toka kujtimin e tyre.

Må den alltid stå inför HERRENS ögon; ja, sådana mäns åminnelse må utrotas från jorden.

16 Sepse atij nuk i shkoi ndër mend të kishte dhemshuri, por e ka përndjekur të varfërin, nevojtarin dhe atë që ishte zemërthyer deri sa t’u shkaktonte vdekjen.

Ty han tänkte ju icke på att öva misskund, utan förföljde den som var betryckt och fattig och den vilkens hjärta var bedrövat, för att döda dem.

17 Mbasi e ka dashur mallkimin, rëntë ai mbi të; dhe mbasi nuk është kënaqur me bekimin, ky u largoftë prej tij.

Han älskade förbannelse, och den kom över honom; han hade icke behag till välsignelse, och den blev fjärran ifrån honom.

18 Mbasi u mbulua me mallkim si me një rrobe, i hyftë ai si ujë në trupin e tij dhe si vaj në kockat e tij;

Han klädde sig i förbannelse såsom i en klädnad, och såsom vatten trängde den in i hans liv och såsom olja in i hans ben.

19 Qoftë për të si një rrobe që e mbulon dhe si një brez që e lidh përjetë.

Den varde honom såsom en mantel att hölja sig i, och såsom en gördel att alltid omgjorda sig med.

20 Qoftë ky nga ana e Zotit shpërblimi për kundërshtarët e mi dhe për ata që flasin keq kundër meje.

Detta vare mina motståndares lön från HERREN, och deras som tala ont mot min själ.

21 Por ti, o Zot, o Zot, vepro në favorin tim për hir të emrit tënd, çliromë me dhemshurinë dhe mirësinë tënde,

Men du, HERRE, Herre, stå mig bi för ditt namn skull; god är ju din nåd, så må du då rädda mig.

22 sepse unë jam i varfër dhe nevojtar, dhe zemra ime është plagosur brenda meje.

Ty jag är betryckt och fattig, och mitt hjärta är genomborrat i mitt bröst.

23 Unë iki si një hije që zgjatet, jam i tronditur si një karkalec.

Såsom skuggan, när den förlänges, går jag bort; jag ryckes bort såsom en gräshoppssvärm.

24 Gjunjët e mi dridhen nga të pangrënët dhe trupi im është dobësuar për mungesë të dhjamit.

Mina knän äro vacklande av fasta, och min kropp förlorar sitt hull.

25 Jam bërë një faqezi për ta; kur më shohin, tundin kokën.

Till smälek har jag blivit inför dem; när de se mig, skaka de huvudet.

26 Ndihmomë, o Zot, Perëndia im, shpëtomë për dhemshurinë tënde,

Hjälp mig, HERRE, min Gud; fräls mig efter din nåd;

27 dhe ta dinë që kjo është vepër e duarve të tua, dhe që ti, o Zot, e ke bërë.

och må de förnimma att det är din hand, att du, HERRE, har gjort det.

28 Ata do të mallkojnë, por ti do të bekosh; kur të ngrihen, do të mbeten të hutuar, por shërbëtori yt do të gëzohet.

Om de förbanna, så välsigna du; om de resa sig upp, så komme de på skam, men må din tjänare få glädja sig.

29 U mbulofshin me turp kundërshtarët e mi dhe u mbështjellshin me turp si me mantel,

Mina motståndare varde klädda i blygd och höljda i skam såsom i en mantel.

30 Unë do të kremtoj me të madhe Zotin me gojën time dhe do ta lëvdoj në mes të një turme të madhe,

Min mun skall storligen tacka HERREN; mitt ibland många vill jag lova honom.

31 sepse ai rri në të djathtë të të varfërit për ta shpëtuar nga ata që e dënojnë me vdekje.

Ty han står på den fattiges högra sida för att frälsa honom från dem som fördöma hans själ.