Psalmet 109

1 O Perëndi i lëvdimit tim, mos hesht,

Dios de mi alabanza, que mi oración sea respondida;

2 sepse njerëz të pabesë dhe të pandershëm kanë hapur gojën e tyre kundër meje dhe kanë folur kundër meje me një gjuhë gënjeshtare;

Porque la boca del pecador está abierta contra mí en engaño; su lengua ha dicho cosas mentirosas contra mí.

3 më kanë sulmuar me fjalë urrejtjeje dhe më kanë luftuar pa shkak.

Las palabras de odio me han rodeado; ellos han hecho guerra contra mí sin causa.

4 Në këmbim të dashurisë sime më akuzojnë, por unë i drejtohem lutjes.

Por mi amor me devuelven odio; pero me he entregado a la oración.

5 Ata më kanë larë të mirën me të keqen dhe dashurinë time me urrejtje.

Me han puesto mal por bien; odio a cambio de mi amor.

6 Vendos një njeri të keq mbi të dhe një akuzues le të jetë në të djathtë të tij.

Pon un hombre malo sobre él; y que uno sea puesto a su mano derecha para decir mal de él.

7 Kur të gjykohet, bëj që të gjendet fajtor dhe lutja e tij të bëhet mëkat.

Cuando sea juzgado, que la decisión vaya contra él; y que su oración se convierta en pecado.

8 Qofshin të pakta ditët e tij dhe një tjetër zëntë vendin e tij.

Deje que su vida sea corta; deja que otro tome su posición de autoridad.

9 Bijtë e tij mbetshin jetimë dhe gruaja e tij e ve.

Que sus hijos no tengan padre, y que su esposa sea viuda.

10 U bëfshin endacakë dhe lypsarë bijtë e tij dhe e kërkofshin ushqimin larg shtëpive të tyre të rrënuara.

Dejen que sus hijos vaguen, mirando a los demás por su comida; que los alejen de la compañía de sus amigos.

11 Fajdexhiu i marrtë të gjitha pasuritë e tij dhe të huajtë i vjedhshin frytin e mundit të tij.

Deje que su acreedor tome todos sus bienes; y dejar que otros obtengan el beneficio de su trabajo.

12 Askush mos pastë mëshirë për të dhe askujt mos i ardhtë keq për jetimët e tij.

Que nadie tenga piedad de él ni que ayude a sus hijos cuando está muerto.

13 U shkatërrofshin pasardhësit e tij; në brezin e dytë emri i tyre u shoftë.

Que se corte su semilla; en la generación venidera, deje que su nombre se quede sin memoria.

14 U kujtoftë para Zotit paudhësia e etërve të tij dhe mëkati i nënës së tij mos u shoftë.

Tenga el Señor en cuenta la maldad de sus padres; y que el pecado de su madre no tenga perdón.

15 U dalshin gjithnjë mëkatet e tyre para Zotit, me qëllim që ai të zhdukë nga toka kujtimin e tyre.

Sean siempre delante de los ojos del Señor, para que su memoria sea borrada de la tierra.

16 Sepse atij nuk i shkoi ndër mend të kishte dhemshuri, por e ka përndjekur të varfërin, nevojtarin dhe atë që ishte zemërthyer deri sa t’u shkaktonte vdekjen.

Porque no tuvo misericordia, sino que fue cruel con los afligidos y los menesterosos, diseñando la muerte de los quebrantados de corazón.

17 Mbasi e ka dashur mallkimin, rëntë ai mbi të; dhe mbasi nuk është kënaqur me bekimin, ky u largoftë prej tij.

Como él tuvo placer en maldecir, así que venga sobre él; y como no tenía deleite en la bendición, que esté lejos de él.

18 Mbasi u mbulua me mallkim si me një rrobe, i hyftë ai si ujë në trupin e tij dhe si vaj në kockat e tij;

Puso maldición como una túnica, y entró en su cuerpo como agua, y en sus huesos como aceite.

19 Qoftë për të si një rrobe që e mbulon dhe si një brez që e lidh përjetë.

Que sea para él como una túnica que él se pone, que sea como una venda que lo rodea en todo momento.

20 Qoftë ky nga ana e Zotit shpërblimi për kundërshtarët e mi dhe për ata që flasin keq kundër meje.

Sea esta la recompensa dada a mis enemigos por el Señor, y a los que dicen mal de mi alma.

21 Por ti, o Zot, o Zot, vepro në favorin tim për hir të emrit tënd, çliromë me dhemshurinë dhe mirësinë tënde,

Pero, oh Señor Dios, dame tu ayuda, a causa de tu nombre; llévame fuera de peligro, porque tu misericordia es buena.

22 sepse unë jam i varfër dhe nevojtar, dhe zemra ime është plagosur brenda meje.

porque soy pobre y necesitado, y mi corazón está herido en mí.

23 Unë iki si një hije që zgjatet, jam i tronditur si një karkalec.

Me he desvanecido como la sombra cuando declina; me forzaron a salir de mi lugar como una langosta!

24 Gjunjët e mi dridhen nga të pangrënët dhe trupi im është dobësuar për mungesë të dhjamit.

Mis rodillas son débiles por falta de comida; no hay grasa en mis huesos.

25 Jam bërë një faqezi për ta; kur më shohin, tundin kokën.

En cuanto a mí, se burlan de mí; sacudiendo la cabeza cuando me ven.

26 Ndihmomë, o Zot, Perëndia im, shpëtomë për dhemshurinë tënde,

Dame ayuda, oh Señor mi Dios; en tu misericordia sé mi salvador;

27 dhe ta dinë që kjo është vepër e duarve të tua, dhe që ti, o Zot, e ke bërë.

para que vean que es obra de tu mano; que tú, Señor, lo has hecho.

28 Ata do të mallkojnë, por ti do të bekosh; kur të ngrihen, do të mbeten të hutuar, por shërbëtori yt do të gëzohet.

Pueden dar maldiciones, pero tú das bendición; cuando suban contra mí, sean avergonzados; pero que tu siervo se alegre.

29 U mbulofshin me turp kundërshtarët e mi dhe u mbështjellshin me turp si me mantel,

Mis enemigos se cubran de vergüenza, cubriéndose de confusión como un manto.

30 Unë do të kremtoj me të madhe Zotin me gojën time dhe do ta lëvdoj në mes të një turme të madhe,

Daré al Señor gran alabanza con mi boca; sí, le alabaré entre todas las personas.

31 sepse ai rri në të djathtë të të varfërit për ta shpëtuar nga ata që e dënojnë me vdekje.

Porque él está siempre a la diestra de los pobres, para sacarlo de las manos de los que persiguen su alma.