Psalmet 109

1 O Perëndi i lëvdimit tim, mos hesht,

Oh ʼElohim de mi alabanza, no te calles.

2 sepse njerëz të pabesë dhe të pandershëm kanë hapur gojën e tyre kundër meje dhe kanë folur kundër meje me një gjuhë gënjeshtare;

Porque la boca de los perversos y de los engañadores se abrió contra mí. Hablaron contra mí con lengua mentirosa.

3 më kanë sulmuar me fjalë urrejtjeje dhe më kanë luftuar pa shkak.

Con palabras de odio me rodearon, Y sin causa lucharon contra mí.

4 Në këmbim të dashurisë sime më akuzojnë, por unë i drejtohem lutjes.

Son mis adversarios para pagar mi amor, Pero yo hablo contigo.

5 Ata më kanë larë të mirën me të keqen dhe dashurinë time me urrejtje.

Me devuelven mal por bien, Y odio por mi amor.

6 Vendos një njeri të keq mbi të dhe një akuzues le të jetë në të djathtë të tij.

[Dicen]: Levanta contra él a un perverso, Y esté un acusador a su mano derecha.

7 Kur të gjykohet, bëj që të gjendet fajtor dhe lutja e tij të bëhet mëkat.

Resulte culpable cuando sea juzgado, Y que su oración sea pecado.

8 Qofshin të pakta ditët e tij dhe një tjetër zëntë vendin e tij.

Sean pocos sus días. Tome otro su oficio.

9 Bijtë e tij mbetshin jetimë dhe gruaja e tij e ve.

Sean huérfanos sus hijos, Y su esposa, viuda.

10 U bëfshin endacakë dhe lypsarë bijtë e tij dhe e kërkofshin ushqimin larg shtëpive të tyre të rrënuara.

Vaguen errantes sus hijos y mendiguen, Y busquen su pan lejos de sus casas arruinadas.

11 Fajdexhiu i marrtë të gjitha pasuritë e tij dhe të huajtë i vjedhshin frytin e mundit të tij.

Que el acreedor se apodere de todo lo que tiene, Y extraños saqueen el fruto de su trabajo.

12 Askush mos pastë mëshirë për të dhe askujt mos i ardhtë keq për jetimët e tij.

No tenga quien le extienda misericordia, Ni quien se compadezca de sus huérfanos.

13 U shkatërrofshin pasardhësit e tij; në brezin e dytë emri i tyre u shoftë.

Sean exterminadas todas sus futuras generaciones. Sea el nombre de ellos borrado en la siguiente generación.

14 U kujtoftë para Zotit paudhësia e etërve të tij dhe mëkati i nënës së tij mos u shoftë.

Que la iniquidad de sus antepasados sea recordada ante Yavé, Y que no sea borrado el pecado de su madre.

15 U dalshin gjithnjë mëkatet e tyre para Zotit, me qëllim që ai të zhdukë nga toka kujtimin e tyre.

Que estén siempre delante de Yavé, Y corte Él de la tierra el recuerdo de ellos,

16 Sepse atij nuk i shkoi ndër mend të kishte dhemshuri, por e ka përndjekur të varfërin, nevojtarin dhe atë që ishte zemërthyer deri sa t’u shkaktonte vdekjen.

Por cuanto no recordó mostrar misericordia, Sino persiguió al hombre afligido y menesteroso, Al quebrantado de corazón, para matarlo.

17 Mbasi e ka dashur mallkimin, rëntë ai mbi të; dhe mbasi nuk është kënaqur me bekimin, ky u largoftë prej tij.

También amó la maldición, Así que le llegó. No se deleitó en la bendición, Por tanto ésta estuvo lejos de él.

18 Mbasi u mbulua me mallkim si me një rrobe, i hyftë ai si ujë në trupin e tij dhe si vaj në kockat e tij;

Se cubrió de maldición como con su manto, Por lo cual la dejó entrar en su cuerpo como agua, Y como aceite en sus huesos.

19 Qoftë për të si një rrobe që e mbulon dhe si një brez që e lidh përjetë.

Que le sea como ropa con la cual se cubra Y como cinturón que lo ate siempre.

20 Qoftë ky nga ana e Zotit shpërblimi për kundërshtarët e mi dhe për ata që flasin keq kundër meje.

Que ésta sea la recompensa de Yavé a mis acusadores Y a los que hablan mal contra mi vida.

21 Por ti, o Zot, o Zot, vepro në favorin tim për hir të emrit tënd, çliromë me dhemshurinë dhe mirësinë tënde,

Pero Tú, oh Yavé, el ʼAdonay, Trata conmigo por amor a tu Nombre. Líbrame, porque tu misericordia es buena.

22 sepse unë jam i varfër dhe nevojtar, dhe zemra ime është plagosur brenda meje.

Porque yo estoy afligido y necesitado. Mi corazón está herido dentro de mí.

23 Unë iki si një hije që zgjatet, jam i tronditur si një karkalec.

Paso como una sombra cuando se extiende, Soy echado fuera como el saltamonte.

24 Gjunjët e mi dridhen nga të pangrënët dhe trupi im është dobësuar për mungesë të dhjamit.

Mis rodillas están débiles a causa del ayuno, Y mi carne desfallece por falta de sustancia.

25 Jam bërë një faqezi për ta; kur më shohin, tundin kokën.

Fui para ellos un objeto de reproche. Cuando me miran, menean su cabeza.

26 Ndihmomë, o Zot, Perëndia im, shpëtomë për dhemshurinë tënde,

¡Ayúdame, oh Yavé, ʼElohim mío! ¡Sálvame según tu misericordia!

27 dhe ta dinë që kjo është vepër e duarve të tua, dhe që ti, o Zot, e ke bërë.

Que ellos entiendan que ésta es tu mano, Que Tú, oh Yavé, hiciste esto.

28 Ata do të mallkojnë, por ti do të bekosh; kur të ngrihen, do të mbeten të hutuar, por shërbëtori yt do të gëzohet.

Que ellos maldigan, pero Tú, bendice. Cuando se levanten, sean avergonzados, Pero tu esclavo estará alegre.

29 U mbulofshin me turp kundërshtarët e mi dhe u mbështjellshin me turp si me mantel,

Que mis acusadores sean cubiertos de deshonra, Y que ellos mismos se cubran de vergüenza como un manto.

30 Unë do të kremtoj me të madhe Zotin me gojën time dhe do ta lëvdoj në mes të një turme të madhe,

Daré muchas gracias con mi boca a Yavé. En medio de muchos lo alabaré,

31 sepse ai rri në të djathtë të të varfërit për ta shpëtuar nga ata që e dënojnë me vdekje.

Porque Él se coloca a la mano derecha del necesitado, Para salvar su vida de los que lo juzgan.