Psalmet 109

1 O Perëndi i lëvdimit tim, mos hesht,

Para el director del coro. Un salmo de David. ¡Oh Dios! Eres el único al que rindo alabanza, por favor no permanezcas en silencio ahora,

2 sepse njerëz të pabesë dhe të pandershëm kanë hapur gojën e tyre kundër meje dhe kanë folur kundër meje me një gjuhë gënjeshtare;

porque la gente malvada y engañosa me está atacando, diciendo mentiras sobre mí

3 më kanë sulmuar me fjalë urrejtjeje dhe më kanë luftuar pa shkak.

Me rodean con palabras de odio, pelean contra mí sin razón.

4 Në këmbim të dashurisë sime më akuzojnë, por unë i drejtohem lutjes.

Los amo, pero ellos me responden con hostilidad, ¡Incluso cuando estoy orando por ellos!

5 Ata më kanë larë të mirën me të keqen dhe dashurinë time me urrejtje.

Me devuelven el bien con el mal, el amor con el odio

6 Vendos një njeri të keq mbi të dhe një akuzues le të jetë në të djathtë të tij.

“Pon a alguien malo sobre él. Ten a alguien de pie acusándolo.

7 Kur të gjykohet, bëj që të gjendet fajtor dhe lutja e tij të bëhet mëkat.

Que cuando sea juzgado y sentenciado, sea hallado culpable. Que sus plegarias sean contadas como pecados.

8 Qofshin të pakta ditët e tij dhe një tjetër zëntë vendin e tij.

Ojalá se acorten sus vidas; y que alguien más tome su lugar.

9 Bijtë e tij mbetshin jetimë dhe gruaja e tij e ve.

Que sus hijos queden huérfanos, y su esposa viuda.

10 U bëfshin endacakë dhe lypsarë bijtë e tij dhe e kërkofshin ushqimin larg shtëpive të tyre të rrënuara.

Y que sus hijos queden desamparados, sin hogar, vagando de aquí para allá, expulsados de sus casas en ruinas.

11 Fajdexhiu i marrtë të gjitha pasuritë e tij dhe të huajtë i vjedhshin frytin e mundit të tij.

Que los acreedores les quiten todo lo que poseen; y que los ladrones se lleven todo por lo cual han trabajado.

12 Askush mos pastë mëshirë për të dhe askujt mos i ardhtë keq për jetimët e tij.

Que nadie los trate bien; que nadie sienta lástima por sus hijos desamparados.

13 U shkatërrofshin pasardhësit e tij; në brezin e dytë emri i tyre u shoftë.

Que todos sus descendientes mueran; que el nombre de su familia sea borrado en la siguiente generación.

14 U kujtoftë para Zotit paudhësia e etërve të tij dhe mëkati i nënës së tij mos u shoftë.

Que el Señor recuerde los pecados de sus padres; que los pecados de sus madres no sean borrados.

15 U dalshin gjithnjë mëkatet e tyre para Zotit, me qëllim që ai të zhdukë nga toka kujtimin e tyre.

Que sus errores permanezcan constantemente ante el Señor; y que su nombre sea olvidado completamente por el pueblo.

16 Sepse atij nuk i shkoi ndër mend të kishte dhemshuri, por e ka përndjekur të varfërin, nevojtarin dhe atë që ishte zemërthyer deri sa t’u shkaktonte vdekjen.

Porque no pensó en ser amable con otros, y en su lugar, acosó y mató a los pobres, a lo necesitados y a los de corazón roto.

17 Mbasi e ka dashur mallkimin, rëntë ai mbi të; dhe mbasi nuk është kënaqur me bekimin, ky u largoftë prej tij.

Le encantaba maldecir a otros, ¡Que caiga sobre él ahora la maldición! Más no tenía tiempo para bendecir, ¡Así que ojalá nunca reciba una sola bendición!

18 Mbasi u mbulua me mallkim si me një rrobe, i hyftë ai si ujë në trupin e tij dhe si vaj në kockat e tij;

Maldecía tan a menudo como cambiaba de ropa. Ojalá se trague sus maldiciones como bebe el agua, como el aceite que frota sobre su piel y llega hasta sus huesos.

19 Qoftë për të si një rrobe që e mbulon dhe si një brez që e lidh përjetë.

Que las maldiciones que ha lanzado se peguen a él como la ropa, que lo aprieten todo el tiempo como un cinto”.

20 Qoftë ky nga ana e Zotit shpërblimi për kundërshtarët e mi dhe për ata që flasin keq kundër meje.

Que todo esto sea el castigo del Señor sobre mis enemigos, sobre aquellos que hablan mal de mí.

21 Por ti, o Zot, o Zot, vepro në favorin tim për hir të emrit tënd, çliromë me dhemshurinë dhe mirësinë tënde,

Pero a mí, Señor, trátame bien, por tu nombre. Sálvame porque eres leal y bueno.

22 sepse unë jam i varfër dhe nevojtar, dhe zemra ime është plagosur brenda meje.

Porque estoy pobre y necesitado, y mi corazón se rompe.

23 Unë iki si një hije që zgjatet, jam i tronditur si një karkalec.

Me estoy desvaneciendo como una sombra nocturna; soy como una langosta que se sacude.

24 Gjunjët e mi dridhen nga të pangrënët dhe trupi im është dobësuar për mungesë të dhjamit.

Estoy tan débil por la falta de comida que mis piernas ya no dan más; Mi cuerpo es solo piel y huesos.

25 Jam bërë një faqezi për ta; kur më shohin, tundin kokën.

¡La gente me ridiculiza, me miran y menean la cabeza!

26 Ndihmomë, o Zot, Perëndia im, shpëtomë për dhemshurinë tënde,

Ayúdame, Dios mío; sálvame por tu gran amor.

27 dhe ta dinë që kjo është vepër e duarve të tua, dhe që ti, o Zot, e ke bërë.

Que los demás reconozcan que esto es lo que haces, que tú eres el único que me salva.

28 Ata do të mallkojnë, por ti do të bekosh; kur të ngrihen, do të mbeten të hutuar, por shërbëtori yt do të gëzohet.

Cuando me maldigan, tú me bendecirás. Cuando me ataquen, tú los destruirás. Y yo, tu siervo, me alegraré.

29 U mbulofshin me turp kundërshtarët e mi dhe u mbështjellshin me turp si me mantel,

Que todos los que me acusan sean revestidos con desgracias; que se cubran a sí mismos con capas de vergüenza.

30 Unë do të kremtoj me të madhe Zotin me gojën time dhe do ta lëvdoj në mes të një turme të madhe,

Pero yo seguiré agradeciendo al Señor, alabándolo frente a todos los que me rodean.

31 sepse ai rri në të djathtë të të varfërit për ta shpëtuar nga ata që e dënojnë me vdekje.

Porque él defiende al necesitado, y lo salva de aquellos que lo condenan.