Psalmet 109

1 O Perëndi i lëvdimit tim, mos hesht,

Al maestro de coro. De David. Salmo. Oh Dios, Gloria mía, no enmudezcas,

2 sepse njerëz të pabesë dhe të pandershëm kanë hapur gojën e tyre kundër meje dhe kanë folur kundër meje me një gjuhë gënjeshtare;

porque bocas impías y dolosas se han abierto contra mí y me hablan con lengua pérfida.

3 më kanë sulmuar me fjalë urrejtjeje dhe më kanë luftuar pa shkak.

Me asedian con odiosos discursos, me combaten sin motivo.

4 Në këmbim të dashurisë sime më akuzojnë, por unë i drejtohem lutjes.

Por lo que me debieran amar, me acusan, y yo hago oración.

5 Ata më kanë larë të mirën me të keqen dhe dashurinë time me urrejtje.

Me devuelven mal por bien, y odio a cambio de mi amor.

6 Vendos një njeri të keq mbi të dhe një akuzues le të jetë në të djathtë të tij.

Ponlo bajo la mano de un impío, con el acusador a su derecha.

7 Kur të gjykohet, bëj që të gjendet fajtor dhe lutja e tij të bëhet mëkat.

Cuando se le juzgue, salga condenado, y su oración sea pecado.

8 Qofshin të pakta ditët e tij dhe një tjetër zëntë vendin e tij.

Acórtense sus días, y otro reciba su ministerio.

9 Bijtë e tij mbetshin jetimë dhe gruaja e tij e ve.

Que sus hijos queden huérfanos y viuda su mujer.

10 U bëfshin endacakë dhe lypsarë bijtë e tij dhe e kërkofshin ushqimin larg shtëpive të tyre të rrënuara.

Anden sus hijos mendigando, errantes, arrojados de sus casas destruidas.

11 Fajdexhiu i marrtë të gjitha pasuritë e tij dhe të huajtë i vjedhshin frytin e mundit të tij.

El usurero aseche todos sus bienes, y sea presa de los extraños el fruto de su trabajo.

12 Askush mos pastë mëshirë për të dhe askujt mos i ardhtë keq për jetimët e tij.

Nadie le muestre misericordia y ninguno se compadezca de sus huérfanos.

13 U shkatërrofshin pasardhësit e tij; në brezin e dytë emri i tyre u shoftë.

Sea su posteridad entregada al exterminio, extíngase su nombre en la primera generación.

14 U kujtoftë para Zotit paudhësia e etërve të tij dhe mëkati i nënës së tij mos u shoftë.

La culpa de sus padres sea recordada [por Yahvé], y el pecado de su madre no se borre.

15 U dalshin gjithnjë mëkatet e tyre para Zotit, me qëllim që ai të zhdukë nga toka kujtimin e tyre.

Estén siempre ante los ojos de Yahvé, para que Él quite de la tierra su memoria;

16 Sepse atij nuk i shkoi ndër mend të kishte dhemshuri, por e ka përndjekur të varfërin, nevojtarin dhe atë që ishte zemërthyer deri sa t’u shkaktonte vdekjen.

pues no pensó en usar de misericordia, sino que persiguió al infortunado, al pobre, al afligido de corazón, para darle el golpe de muerte.

17 Mbasi e ka dashur mallkimin, rëntë ai mbi të; dhe mbasi nuk është kënaqur me bekimin, ky u largoftë prej tij.

Amó la maldición. ¡Cáigale encima! No quiso la bendición. ¡Apártese de él!

18 Mbasi u mbulua me mallkim si me një rrobe, i hyftë ai si ujë në trupin e tij dhe si vaj në kockat e tij;

Se revistió de maldición como de una túnica; y le penetró como agua en sus entrañas, y como aceite en sus huesos.

19 Qoftë për të si një rrobe që e mbulon dhe si një brez që e lidh përjetë.

Séale como manto que lo cubra, y como cinto con que siempre se ciña.

20 Qoftë ky nga ana e Zotit shpërblimi për kundërshtarët e mi dhe për ata që flasin keq kundër meje.

Tal pago tengan [de Yahvé] los que me acusan y los que profieren maldiciones contra mí.

21 Por ti, o Zot, o Zot, vepro në favorin tim për hir të emrit tënd, çliromë me dhemshurinë dhe mirësinë tënde,

Mas Tú, Yahvé, Señor mío, haz conmigo según la gloria de tu Nombre; sálvame, pues tu bondad es misericordiosa.

22 sepse unë jam i varfër dhe nevojtar, dhe zemra ime është plagosur brenda meje.

Porque yo soy un infortunado y pobre, y llevo en mí el corazón herido.

23 Unë iki si një hije që zgjatet, jam i tronditur si një karkalec.

Como sombra que declina, me voy desvaneciendo; soy arrojado como la langosta.

24 Gjunjët e mi dridhen nga të pangrënët dhe trupi im është dobësuar për mungesë të dhjamit.

Mis rodillas vacilan, debilitadas por el ayuno, y mi carne, enflaquecida, desfallece.

25 Jam bërë një faqezi për ta; kur më shohin, tundin kokën.

Y he venido a ser el escarnio de ellos; me miran, y hacen meneos de cabeza.

26 Ndihmomë, o Zot, Perëndia im, shpëtomë për dhemshurinë tënde,

Ayúdame, Yahvé, Dios mío, sálvame conforme a tu misericordia.

27 dhe ta dinë që kjo është vepër e duarve të tua, dhe që ti, o Zot, e ke bërë.

Y sepan que aquí está tu mano, y que eres Tú, Yahvé, quien lo ha hecho.

28 Ata do të mallkojnë, por ti do të bekosh; kur të ngrihen, do të mbeten të hutuar, por shërbëtori yt do të gëzohet.

Que ellos maldigan, pero Tú bendíceme. Véanse confundidos los que contra mí se levantan, mas alégrese tu siervo.

29 U mbulofshin me turp kundërshtarët e mi dhe u mbështjellshin me turp si me mantel,

Sean cubiertos de ignominia los que me acusan, y envueltos en su confusión como en un manto.

30 Unë do të kremtoj me të madhe Zotin me gojën time dhe do ta lëvdoj në mes të një turme të madhe,

Mi boca rebosará de alabanzas a Yahvé; en medio de la gran multitud cantaré sus glorias;

31 sepse ai rri në të djathtë të të varfërit për ta shpëtuar nga ata që e dënojnë me vdekje.

porque Él se mantuvo a la derecha de este pobre para salvarlo de sus jueces.