Psalmet 109

1 O Perëndi i lëvdimit tim, mos hesht,

Ne molči, oh Bog moje hvale,

2 sepse njerëz të pabesë dhe të pandershëm kanë hapur gojën e tyre kundër meje dhe kanë folur kundër meje me një gjuhë gënjeshtare;

kajti usta zlobnih in usta varljivcev so odprta proti meni; zoper mene so govorili z lažnivim jezikom.

3 më kanë sulmuar me fjalë urrejtjeje dhe më kanë luftuar pa shkak.

Obkrožili so me tudi z besedami sovraštva in brez razloga so se borili zoper mene.

4 Në këmbim të dashurisë sime më akuzojnë, por unë i drejtohem lutjes.

Zaradi moje ljubezni so moji nasprotniki, toda sebe izročam molitvi.

5 Ata më kanë larë të mirën me të keqen dhe dashurinë time me urrejtje.

Nagradili so me [z] zlom za dobro in sovražijo me zaradi moje ljubezni.

6 Vendos një njeri të keq mbi të dhe një akuzues le të jetë në të djathtë të tij.

Nad njim postavi zlobnega človeka in naj Satan stoji na njegovi desnici.

7 Kur të gjykohet, bëj që të gjendet fajtor dhe lutja e tij të bëhet mëkat.

Ko bo sojen, naj bo obsojen in njegova molitev naj postane greh.

8 Qofshin të pakta ditët e tij dhe një tjetër zëntë vendin e tij.

Njegovih dni naj bo malo; in drug naj prevzame njegovo službo.

9 Bijtë e tij mbetshin jetimë dhe gruaja e tij e ve.

Naj bodo njegovi otroci brez očeta in njegova žena vdova.

10 U bëfshin endacakë dhe lypsarë bijtë e tij dhe e kërkofshin ushqimin larg shtëpive të tyre të rrënuara.

Naj bodo njegovi otroci nenehno potepuhi in [naj] beračijo. Svoj kruh naj iščejo tudi izven svojih zapuščenih krajev.

11 Fajdexhiu i marrtë të gjitha pasuritë e tij dhe të huajtë i vjedhshin frytin e mundit të tij.

Naj izsiljevalec zgrabi vse, kar ima in tujci naj oplenijo njegov trud.

12 Askush mos pastë mëshirë për të dhe askujt mos i ardhtë keq për jetimët e tij.

Naj ne bo nikogar, da mu nakloni usmiljenje; niti naj ne bo nikogar, da podpre njegove osirotele otroke.

13 U shkatërrofshin pasardhësit e tij; në brezin e dytë emri i tyre u shoftë.

Njegovo potomstvo naj bo iztrebljeno, in v naslednjem rodu naj bo njihovo ime izbrisano.

14 U kujtoftë para Zotit paudhësia e etërve të tij dhe mëkati i nënës së tij mos u shoftë.

Naj krivičnost njegovih očetov ne bo pozabljena pri Gospodu in greh njegove matere naj ne bo izbrisan.

15 U dalshin gjithnjë mëkatet e tyre para Zotit, me qëllim që ai të zhdukë nga toka kujtimin e tyre.

Naj bodo nenehno pred Gospodom, da bi spomin nanje lahko odrezal z zemlje.

16 Sepse atij nuk i shkoi ndër mend të kishte dhemshuri, por e ka përndjekur të varfërin, nevojtarin dhe atë që ishte zemërthyer deri sa t’u shkaktonte vdekjen.

Zato ker se ni spomnil, da pokaže usmiljenje, temveč je preganjal ubogega in pomoči potrebnega moža, da mogoče celó ubije potrtega v srcu.

17 Mbasi e ka dashur mallkimin, rëntë ai mbi të; dhe mbasi nuk është kënaqur me bekimin, ky u largoftë prej tij.

Kakor je ljubil prekletstvo, tako naj le-to pride nadenj. Kakor se ni razveseljeval v blagoslavljanju, tako naj bo le-to daleč od njega.

18 Mbasi u mbulua me mallkim si me një rrobe, i hyftë ai si ujë në trupin e tij dhe si vaj në kockat e tij;

Kakor se je oblačil s prekletstvom, podobno kakor s svojo obleko, tako naj le-to pride v njegovo notranjost kakor voda in kakor olje v njegove kosti.

19 Qoftë për të si një rrobe që e mbulon dhe si një brez që e lidh përjetë.

Naj bo to kakor obleka, ki ga pokriva in namesto pasu, s katerim je nenehno opasan.

20 Qoftë ky nga ana e Zotit shpërblimi për kundërshtarët e mi dhe për ata që flasin keq kundër meje.

Naj bo to nagrada mojim nasprotnikom od Gospoda in tistim, ki govorijo zlo zoper mojo dušo.

21 Por ti, o Zot, o Zot, vepro në favorin tim për hir të emrit tënd, çliromë me dhemshurinë dhe mirësinë tënde,

Toda ti delaj zame, oh Bog, Gospod, zaradi svojega imena; osvobodi me, ker je tvoje usmiljenje dobro.

22 sepse unë jam i varfër dhe nevojtar, dhe zemra ime është plagosur brenda meje.

Kajti jaz sem ubog in pomoči potreben in moje srce je ranjeno znotraj mene.

23 Unë iki si një hije që zgjatet, jam i tronditur si një karkalec.

Odhajal sem kakor senca, ko se ta zmanjšuje; kakor leteča kobilica sem premetavan sem ter tja.

24 Gjunjët e mi dridhen nga të pangrënët dhe trupi im është dobësuar për mungesë të dhjamit.

Moja kolena so šibka zaradi posta in mojemu mesu manjka mastnosti.

25 Jam bërë një faqezi për ta; kur më shohin, tundin kokën.

Postal sem jim tudi graja; ko so pogledali name, so stresali svoje glave.

26 Ndihmomë, o Zot, Perëndia im, shpëtomë për dhemshurinë tënde,

Pomagaj mi, oh Gospod, moj Bog, oh reši me glede na svoje usmiljenje,

27 dhe ta dinë që kjo është vepër e duarve të tua, dhe që ti, o Zot, e ke bërë.

da bodo lahko vedeli, da je to tvoja roka, da si ti, Gospod, to storil.

28 Ata do të mallkojnë, por ti do të bekosh; kur të ngrihen, do të mbeten të hutuar, por shërbëtori yt do të gëzohet.

Naj preklinjajo, toda ti blagoslavljaj. Ko vstanejo, naj bodo osramočeni, toda tvoj služabnik naj se veseli.

29 U mbulofshin me turp kundërshtarët e mi dhe u mbështjellshin me turp si me mantel,

Naj bodo moji nasprotniki oblečeni s sramoto in naj se kakor z ogrinjalom pokrijejo s svojo lastno zmedenostjo.

30 Unë do të kremtoj me të madhe Zotin me gojën time dhe do ta lëvdoj në mes të një turme të madhe,

S svojimi usti bom silno hvalil Gospoda; da, hvalil ga bom med množico.

31 sepse ai rri në të djathtë të të varfërit për ta shpëtuar nga ata që e dënojnë me vdekje.

Kajti stal bo ob desnici ubogega, da ga reši pred tistimi, ki obsojajo njegovo dušo.