< Psalmet 109 >

1 O Perëndi i lëvdimit tim, mos hesht,
Salmo de Davi, para o regente: Ó Deus a quem eu louvo, não fiques calado.
2 sepse njerëz të pabesë dhe të pandershëm kanë hapur gojën e tyre kundër meje dhe kanë folur kundër meje me një gjuhë gënjeshtare;
Porque a boca do perverso, e a boca enganadora já se abriram contra mim; falaram de mim com língua falsa.
3 më kanë sulmuar me fjalë urrejtjeje dhe më kanë luftuar pa shkak.
E me cercaram com palavras de ódio; e lutaram contra mim sem motivo.
4 Në këmbim të dashurisë sime më akuzojnë, por unë i drejtohem lutjes.
Fizeram-se contra mim por causa de meu amor; porém eu [me mantenho] em oração.
5 Ata më kanë larë të mirën me të keqen dhe dashurinë time me urrejtje.
Retribuíram o bem com o mal, e o meu amor com ódio.
6 Vendos një njeri të keq mbi të dhe një akuzues le të jetë në të djathtë të tij.
Põe algum perverso contra ele, e que haja um acusador à sua direita.
7 Kur të gjykohet, bëj që të gjendet fajtor dhe lutja e tij të bëhet mëkat.
Quando for julgado, que saia condenado; e que a oração dele seja [considerada] como pecado.
8 Qofshin të pakta ditët e tij dhe një tjetër zëntë vendin e tij.
Sejam os dias dele poucos, e que outro tome sua atividade.
9 Bijtë e tij mbetshin jetimë dhe gruaja e tij e ve.
Sejam seus filhos órfãos, e sua mulher seja viúva.
10 U bëfshin endacakë dhe lypsarë bijtë e tij dhe e kërkofshin ushqimin larg shtëpive të tyre të rrënuara.
E que seus filhos andem sem rumo, e mendiguem; e busquem [para si longe] de suas ruínas.
11 Fajdexhiu i marrtë të gjitha pasuritë e tij dhe të huajtë i vjedhshin frytin e mundit të tij.
Que o credor tome tudo o que ele tem, e estranhos saqueiem seu trabalho.
12 Askush mos pastë mëshirë për të dhe askujt mos i ardhtë keq për jetimët e tij.
Haja ninguém que tenha piedade dele, e haja ninguém que se compadeça de seus órfãos.
13 U shkatërrofshin pasardhësit e tij; në brezin e dytë emri i tyre u shoftë.
Sejam seus descendentes cortados de vez; [e] que o nome deles seja apagado da geração seguinte.
14 U kujtoftë para Zotit paudhësia e etërve të tij dhe mëkati i nënës së tij mos u shoftë.
Que a perversidade de seus pais seja lembrada pelo SENHOR, e que o pecado de sua mãe não seja apagado.
15 U dalshin gjithnjë mëkatet e tyre para Zotit, me qëllim që ai të zhdukë nga toka kujtimin e tyre.
[Porém que tais coisas] estejam sempre perante o SENHOR, e corte-se a lembrança deles da terra.
16 Sepse atij nuk i shkoi ndër mend të kishte dhemshuri, por e ka përndjekur të varfërin, nevojtarin dhe atë që ishte zemërthyer deri sa t’u shkaktonte vdekjen.
Porque ele não se lembrou de fazer o bem; ao invés disso, perseguiu ao homem humilde e necessitado, e ao de coração quebrado, para [o] matar.
17 Mbasi e ka dashur mallkimin, rëntë ai mbi të; dhe mbasi nuk është kënaqur me bekimin, ky u largoftë prej tij.
Já que ele amou a maldição, então que ela lhe sobrevenha; e já que ele não quis a bênção, que esta se afaste dele.
18 Mbasi u mbulua me mallkim si me një rrobe, i hyftë ai si ujë në trupin e tij dhe si vaj në kockat e tij;
E ele seja revestido de maldição, como se lhe fosse sua roupa, como água dentro do seu corpo, e como óleo em seus ossos.
19 Qoftë për të si një rrobe që e mbulon dhe si një brez që e lidh përjetë.
Que ela seja como uma roupa com que ele se cubra, e como cinto com que ele sempre põe ao seu redor.
20 Qoftë ky nga ana e Zotit shpërblimi për kundërshtarët e mi dhe për ata që flasin keq kundër meje.
Isto seja o pagamento do SENHOR para os meus adversários, e para os que falam mal contra minha alma.
21 Por ti, o Zot, o Zot, vepro në favorin tim për hir të emrit tënd, çliromë me dhemshurinë dhe mirësinë tënde,
Porém tu, Senhor DEUS, me trata [bem] por causa do teu nome; por ser boa a tua misericórdia, livra-me;
22 sepse unë jam i varfër dhe nevojtar, dhe zemra ime është plagosur brenda meje.
Porque estou aflito e necessitado; e meu coração está ferido dentro de mim.
23 Unë iki si një hije që zgjatet, jam i tronditur si një karkalec.
Eu vou como a sombra, que declina; estou sendo sacudido como um gafanhoto.
24 Gjunjët e mi dridhen nga të pangrënët dhe trupi im është dobësuar për mungesë të dhjamit.
Meus joelhos estão fracos de [tanto] jejuar; minha carne está magra, sem gordura alguma.
25 Jam bërë një faqezi për ta; kur më shohin, tundin kokën.
E eu por eles sou humilhado; quando me veem, sacodem suas cabeças.
26 Ndihmomë, o Zot, Perëndia im, shpëtomë për dhemshurinë tënde,
Socorre-me, SENHOR Deus meu; salva-me conforme a tua bondade;
27 dhe ta dinë që kjo është vepër e duarve të tua, dhe që ti, o Zot, e ke bërë.
Para que saibam que esta é a tua mão; e que assim tu a fizeste.
28 Ata do të mallkojnë, por ti do të bekosh; kur të ngrihen, do të mbeten të hutuar, por shërbëtori yt do të gëzohet.
Maldigam eles, mas bendize tu; levantem-se eles, mas sejam envergonhados; e o teu servo se alegre.
29 U mbulofshin me turp kundërshtarët e mi dhe u mbështjellshin me turp si me mantel,
Que meus adversários se vistam de vergonha, e cubram-se com sua própria humilhação, como [se fosse] uma capa.
30 Unë do të kremtoj me të madhe Zotin me gojën time dhe do ta lëvdoj në mes të një turme të madhe,
Agradecerei grandemente ao SENHOR com minha boca, e no meio de muitos eu o louvarei;
31 sepse ai rri në të djathtë të të varfërit për ta shpëtuar nga ata që e dënojnë me vdekje.
Porque ele se põe à direita do necessitado, para [o] livrar daqueles que atacam a sua alma.

< Psalmet 109 >