Psalmet 109

1 O Perëndi i lëvdimit tim, mos hesht,

2 sepse njerëz të pabesë dhe të pandershëm kanë hapur gojën e tyre kundër meje dhe kanë folur kundër meje me një gjuhë gënjeshtare;

fa nasoka’ iareo amako ty vava raty naho ty vavam-pamañahiañe fa nifosa ahy an-dela mibodiake.

3 më kanë sulmuar me fjalë urrejtjeje dhe më kanë luftuar pa shkak.

Niarikoboña’ iareo am-pivolam-palaiñañe; vaho nialy amako tsy am-poto’e.

4 Në këmbim të dashurisë sime më akuzojnë, por unë i drejtohem lutjes.

Manisý ahy iereo ho valem-pikokoako, zaho mpitalaho.

5 Ata më kanë larë të mirën me të keqen dhe dashurinë time me urrejtje.

Tinambe’ iareo raty hasolo ty soa naho falaiñañe hasolo ty fikokoako.

6 Vendos një njeri të keq mbi të dhe një akuzues le të jetë në të djathtë të tij.

Tendreo ty lo-tsereke hifehe aze, ampijohaño am-pitàn-kavana’e ty mpañinje,

7 Kur të gjykohet, bëj që të gjendet fajtor dhe lutja e tij të bëhet mëkat.

ie zakaeñe, ampiboaho te voa, le hatao tahiñe i fisolohoa’ey.

8 Qofshin të pakta ditët e tij dhe një tjetër zëntë vendin e tij.

Ho tomoreñe o andro’eo, vaho ho tavaneñe i fitoloña’ey.

9 Bijtë e tij mbetshin jetimë dhe gruaja e tij e ve.

Le ho bode-rae o ana’eo vaho ho ramavoy ty vali’e.

10 U bëfshin endacakë dhe lypsarë bijtë e tij dhe e kërkofshin ushqimin larg shtëpive të tyre të rrënuara.

Ho mpangatake miriorio o ana’eo; hipay ty lintse’iareo am-bangiñe añe.

11 Fajdexhiu i marrtë të gjitha pasuritë e tij dhe të huajtë i vjedhshin frytin e mundit të tij.

Hifetreha’ ty mpampisongo ze hene vara’e; naho ho volose’ o ambahinio ty tolin-kamokora’e.

12 Askush mos pastë mëshirë për të dhe askujt mos i ardhtë keq për jetimët e tij.

Ee t’ie tsy ho am-piferenaiñañe, naho leo raike tsy hitretre o ana’e bode-raeo

13 U shkatërrofshin pasardhësit e tij; në brezin e dytë emri i tyre u shoftë.

Haitoañe o tiri’eo, vaho ho faopaoheñe ami’ty tariratse handimbe ty añara’ iareo.

14 U kujtoftë para Zotit paudhësia e etërve të tij dhe mëkati i nënës së tij mos u shoftë.

Le ho tohineñe am’ Iehovà ty hakeon-drae’e; naho tsy ho faoheñe ami tahin-drene’e.

15 U dalshin gjithnjë mëkatet e tyre para Zotit, me qëllim që ai të zhdukë nga toka kujtimin e tyre.

Ho aolo’ Iehovà nainai’e abey iereo, soa te hapitso’e an-tane atoy ty fitiahiañe iareo.

16 Sepse atij nuk i shkoi ndër mend të kishte dhemshuri, por e ka përndjekur të varfërin, nevojtarin dhe atë që ishte zemërthyer deri sa t’u shkaktonte vdekjen.

Amy te namoea’e ty hiferenaiñe, te mone nampisoañe ondaty rarake naho poie’e, naho ty mioremeñe, hañohofa’e loza.

17 Mbasi e ka dashur mallkimin, rëntë ai mbi të; dhe mbasi nuk është kënaqur me bekimin, ky u largoftë prej tij.

Ie nimpitea onjitse, le nifotetse ama’e, nalain-tata re, le nihànkaña’e.

18 Mbasi u mbulua me mallkim si me një rrobe, i hyftë ai si ujë në trupin e tij dhe si vaj në kockat e tij;

Nanaroñe aze hoe sarimbo ty fañompà’e; nizilik’ an-tro’e ao hoe rano, naho hoe solik’ an-taola’e ao.

19 Qoftë për të si një rrobe që e mbulon dhe si një brez që e lidh përjetë.

Ho ama’e manahake ty lamba iombea’e, naho hoe ty sadia fidiaña’e.

20 Qoftë ky nga ana e Zotit shpërblimi për kundërshtarët e mi dhe për ata që flasin keq kundër meje.

Zay ty paia’ o malaiñe ahio hanoe’ Iehovà amako, o mañofoke ty fiaikoo.

21 Por ti, o Zot, o Zot, vepro në favorin tim për hir të emrit tënd, çliromë me dhemshurinë dhe mirësinë tënde,

F’Ihe, ry Iehovà Talè, ano amako sazò i tahina’oy; ami’ty hasoa ty fiferenaiña’o, ihahao,

22 sepse unë jam i varfër dhe nevojtar, dhe zemra ime është plagosur brenda meje.

fa misotry naho rarake, naho fere ty troko añ’ovako ao;

23 Unë iki si një hije që zgjatet, jam i tronditur si një karkalec.

zaho mimian-koe talinjo mitibake vaho nahifik’ añe hoe valala.

24 Gjunjët e mi dridhen nga të pangrënët dhe trupi im është dobësuar për mungesë të dhjamit.

Mitrezontrezo ty ongoko fa mililitse; vaho boroka ty sandriko, tsy aman-tsolike.

25 Jam bërë një faqezi për ta; kur më shohin, tundin kokën.

Ifosàñe, te isa’ iareo, le akofikofi’iareo loha.

26 Ndihmomë, o Zot, Perëndia im, shpëtomë për dhemshurinë tënde,

Imbao raho, ry Iehovà Andrianañahareko; rombaho raho ty amy fiferenaiña’oy.

27 dhe ta dinë që kjo është vepër e duarve të tua, dhe që ti, o Zot, e ke bërë.

Hahafohina’ iareo t’ie i fità’oy, te Ihe ry Iehovà, ro mitoloñe.

28 Ata do të mallkojnë, por ti do të bekosh; kur të ngrihen, do të mbeten të hutuar, por shërbëtori yt do të gëzohet.

Angao hamàtse iereo, f’ihe mitahia; ie mitroatse le ho salatse, fe ho fale ty mpitoro’o.

29 U mbulofshin me turp kundërshtarët e mi dhe u mbështjellshin me turp si me mantel,

Hampisikineñe hameñarañe o mpanesek’ ahikoo, naho hiholonkoñan-kasalarañe hoe sarimbo.

30 Unë do të kremtoj me të madhe Zotin me gojën time dhe do ta lëvdoj në mes të një turme të madhe,

Honjone’ ty vavako ­fañandriañañe t’Iehovà; ho rengeko añivo’ i màroy.

31 sepse ai rri në të djathtë të të varfërit për ta shpëtuar nga ata që e dënojnë me vdekje.

Amy t’ie mijohañe am-pitàn-kavana’ ty poie’e, hañaha’e amo mpanisì’ azeo.