Psalmet 109

1 O Perëndi i lëvdimit tim, mos hesht,

(다윗의 시. 영장으로 한 노래) 나의 찬송하는 하나님이여, 잠잠하지 마옵소서

2 sepse njerëz të pabesë dhe të pandershëm kanë hapur gojën e tyre kundër meje dhe kanë folur kundër meje me një gjuhë gënjeshtare;

대저 저희가 악한 입과 궤사한 입을 열어 나를 치며 거짓된 혀로 내게 말하며

3 më kanë sulmuar me fjalë urrejtjeje dhe më kanë luftuar pa shkak.

또 미워하는 말로 나를 두르고 무고히 나를 공격하였나이다

4 Në këmbim të dashurisë sime më akuzojnë, por unë i drejtohem lutjes.

나는 사랑하나 저희는 도리어 나를 대적하니 나는 기도할 뿐이라

5 Ata më kanë larë të mirën me të keqen dhe dashurinë time me urrejtje.

저희가 악으로 나의 선을 갚으며 미워함으로 나의 사랑을 갚았사오니

6 Vendos një njeri të keq mbi të dhe një akuzues le të jetë në të djathtë të tij.

악인으로 저를 제어하게 하시며 대적으로 그 오른편에 서게 하소서

7 Kur të gjykohet, bëj që të gjendet fajtor dhe lutja e tij të bëhet mëkat.

저가 판단을 받을 때에 죄를 지고 나오게 하시며 그 기도가 죄로 변케 하시며

8 Qofshin të pakta ditët e tij dhe një tjetër zëntë vendin e tij.

그 년수를 단촉케 하시며 그 직분을 타인이 취하게 하시며

9 Bijtë e tij mbetshin jetimë dhe gruaja e tij e ve.

그 자녀는 고아가 되고 그 아내는 과부가 되며

10 U bëfshin endacakë dhe lypsarë bijtë e tij dhe e kërkofshin ushqimin larg shtëpive të tyre të rrënuara.

그 자녀가 유리 구걸하며 그 황폐한 집을 떠나 빌어먹게 하소서

11 Fajdexhiu i marrtë të gjitha pasuritë e tij dhe të huajtë i vjedhshin frytin e mundit të tij.

고리대금하는 자로 저의 소유를 다 취하게 하시며 저의 수고한 것을 외인이 탈취하게 하시며

12 Askush mos pastë mëshirë për të dhe askujt mos i ardhtë keq për jetimët e tij.

저에게 은혜를 계속할 자가 없게 하시며 그 고아를 연휼할 자도 없게 하시며

13 U shkatërrofshin pasardhësit e tij; në brezin e dytë emri i tyre u shoftë.

그 후사가 끊어지게 하시며 후대에 저희 이름이 도말되게 하소서

14 U kujtoftë para Zotit paudhësia e etërve të tij dhe mëkati i nënës së tij mos u shoftë.

여호와는 그 열조의 죄악을 기억하시며 그 어미의 죄를 도말하지마시고

15 U dalshin gjithnjë mëkatet e tyre para Zotit, me qëllim që ai të zhdukë nga toka kujtimin e tyre.

그 죄악을 항상 여호와 앞에 있게 하사 저희 기념을 땅에서 끊으소서

16 Sepse atij nuk i shkoi ndër mend të kishte dhemshuri, por e ka përndjekur të varfërin, nevojtarin dhe atë që ishte zemërthyer deri sa t’u shkaktonte vdekjen.

저가 긍휼히 여길 일을 생각지 아니하고 가난하고 궁핍한 자와 마음이 상한 자를 핍박하여 죽이려 한 연고니이다

17 Mbasi e ka dashur mallkimin, rëntë ai mbi të; dhe mbasi nuk është kënaqur me bekimin, ky u largoftë prej tij.

저가 저주하기를 좋아하더니 그것이 자기에게 임하고 축복하기를 기뻐 아니하더니 복이 저를 멀리 떠났으며

18 Mbasi u mbulua me mallkim si me një rrobe, i hyftë ai si ujë në trupin e tij dhe si vaj në kockat e tij;

또 저주하기를 옷 입듯하더니 저주가 물같이 그 내부에 들어가며 기름 같이 그 뼈에 들어갔나이다

19 Qoftë për të si një rrobe që e mbulon dhe si një brez që e lidh përjetë.

저주가 그 입는 옷 같고 항상 띠는 띠와 같게 하소서

20 Qoftë ky nga ana e Zotit shpërblimi për kundërshtarët e mi dhe për ata që flasin keq kundër meje.

이는 대적 곧 내 영혼을 대적하여 악담하는 자가 여호와께 받는 보응이니이다

21 Por ti, o Zot, o Zot, vepro në favorin tim për hir të emrit tënd, çliromë me dhemshurinë dhe mirësinë tënde,

주 여호와여, 주의 이름을 인하여 나를 선대하시며 주의 인자하심이 선함을 인하여 나를 건지소서

22 sepse unë jam i varfër dhe nevojtar, dhe zemra ime është plagosur brenda meje.

나는 가난하고 궁핍하여 중심이 상함이니이다

23 Unë iki si një hije që zgjatet, jam i tronditur si një karkalec.

나의 가는 것은 석양 그림자 같고 또 메뚜기 같이 불려가오며

24 Gjunjët e mi dridhen nga të pangrënët dhe trupi im është dobësuar për mungesë të dhjamit.

금식함을 인하여 내 무릎은 약하고 내 육체는 수척하오며

25 Jam bërë një faqezi për ta; kur më shohin, tundin kokën.

나는 또 저희의 훼방거리라 저희가 나를 본즉 머리를 흔드나이다

26 Ndihmomë, o Zot, Perëndia im, shpëtomë për dhemshurinë tënde,

여호와 나의 하나님이여, 나를 도우시며 주의 인자하심을 좇아 나를 구원하소서

27 dhe ta dinë që kjo është vepër e duarve të tua, dhe që ti, o Zot, e ke bërë.

이것이 주의 손인 줄을 저희로 알게 하소서 여호와께서 이를 행하셨나이다

28 Ata do të mallkojnë, por ti do të bekosh; kur të ngrihen, do të mbeten të hutuar, por shërbëtori yt do të gëzohet.

저희는 저주하여도 주는 내게 복을 주소서! 저희는 일어날 때에 수치를 당할지라도 주의 종은 즐거워하리이다

29 U mbulofshin me turp kundërshtarët e mi dhe u mbështjellshin me turp si me mantel,

나의 대적으로 욕을 옷입듯하게 하시며 자기 수치를 겉옷 같이 입게 하소서

30 Unë do të kremtoj me të madhe Zotin me gojën time dhe do ta lëvdoj në mes të një turme të madhe,

내가 입으로 여호와께 크게 감사하며 무리 중에서 찬송하리니

31 sepse ai rri në të djathtë të të varfërit për ta shpëtuar nga ata që e dënojnë me vdekje.

저가 궁핍한 자의 우편에 서사 그 영혼을 판단하려 하는 자에게 구원하실 것임이로다