Psalmet 109

1 O Perëndi i lëvdimit tim, mos hesht,

A karmesternek. Dávidtól zsoltár. Dicséretem Istene, ne hallgass!

2 sepse njerëz të pabesë dhe të pandershëm kanë hapur gojën e tyre kundër meje dhe kanë folur kundër meje me një gjuhë gënjeshtare;

Mert gonosznak száját és csalfaságnak száját nyitották rám, beszéltek velem hazug nyelvvel.

3 më kanë sulmuar me fjalë urrejtjeje dhe më kanë luftuar pa shkak.

És gyülölet szavaival környékeztek, és harczoltak ellenem ok nélkül.

4 Në këmbim të dashurisë sime më akuzojnë, por unë i drejtohem lutjes.

Szeretetemért vádolnak engem, holott én csnpa imádság vagyok.

5 Ata më kanë larë të mirën me të keqen dhe dashurinë time me urrejtje.

Tettek velem rosszat jóért, s gyűlöletetszeretetemért.

6 Vendos një njeri të keq mbi të dhe një akuzues le të jetë në të djathtë të tij.

Rendelj föléje gonoszt, és vádló álljon jobbjánál!

7 Kur të gjykohet, bëj që të gjendet fajtor dhe lutja e tij të bëhet mëkat.

Mikor megitélték, kerüljön ki bűnösnek és imája váljék vétekké!

8 Qofshin të pakta ditët e tij dhe një tjetër zëntë vendin e tij.

Legyenek napjai kevesek, a mi neki szánva volt, más vegye el!

9 Bijtë e tij mbetshin jetimë dhe gruaja e tij e ve.

Legyenek gyermekei árvák, és felesége özvegy!

10 U bëfshin endacakë dhe lypsarë bijtë e tij dhe e kërkofshin ushqimin larg shtëpive të tyre të rrënuara.

S bujdosva bujdossanak el gyerrnekei, kéregessenek és kolduljanak, el a romjaiktól!

11 Fajdexhiu i marrtë të gjitha pasuritë e tij dhe të huajtë i vjedhshin frytin e mundit të tij.

Tőrbe ejtse hitelező mindazt a mi az övé, és idegenek prédálják el szerzeményét.

12 Askush mos pastë mëshirë për të dhe askujt mos i ardhtë keq për jetimët e tij.

Ne legyen neki, ki tartósan mível szeretetet s ne legyen árváinak, ki rajtuk könyörül!

13 U shkatërrofshin pasardhësit e tij; në brezin e dytë emri i tyre u shoftë.

Legyenek utódai kiirtásra, a másik nemzedékben törültessék el nevök!

14 U kujtoftë para Zotit paudhësia e etërve të tij dhe mëkati i nënës së tij mos u shoftë.

Emlékezésre legyen őseinek bűne az Örökkévalónál, es anyjának vétke el ne törültessék!

15 U dalshin gjithnjë mëkatet e tyre para Zotit, me qëllim që ai të zhdukë nga toka kujtimin e tyre.

Legyenek mindig előtte az Örökkévalónak, s irtsa ki az országból emléküket!

16 Sepse atij nuk i shkoi ndër mend të kishte dhemshuri, por e ka përndjekur të varfërin, nevojtarin dhe atë që ishte zemërthyer deri sa t’u shkaktonte vdekjen.

Mivelhogy nem gondolt arra, hogy szeretetet míveljen s üldözött szegény és szükölködő embert s levert szívüt, hogy megölhesse.

17 Mbasi e ka dashur mallkimin, rëntë ai mbi të; dhe mbasi nuk është kënaqur me bekimin, ky u largoftë prej tij.

Szerette az átkot, tehát rája jött, nem kedvelte az áldást, tehát eltávozott tőle.

18 Mbasi u mbulua me mallkim si me një rrobe, i hyftë ai si ujë në trupin e tij dhe si vaj në kockat e tij;

Felöltötte az átkot mint ruháját, tehát bement mint a víz a belsejébe, s mint az olaj csontjaiba.

19 Qoftë për të si një rrobe që e mbulon dhe si një brez që e lidh përjetë.

Legyen neki mint ruha, melybe burkolózik, és övül, melyet mindig felköt.

20 Qoftë ky nga ana e Zotit shpërblimi për kundërshtarët e mi dhe për ata që flasin keq kundër meje.

Ez munkabére vádlóimnak az Örökkévalótól, s azoké, kik rosszat beszélnek lelkem ellen!

21 Por ti, o Zot, o Zot, vepro në favorin tim për hir të emrit tënd, çliromë me dhemshurinë dhe mirësinë tënde,

Te pedig Örökkévaló, én Uram, tégy velem neved kedvéért, mert jó a te kegyelmed, ments meg engemet!

22 sepse unë jam i varfër dhe nevojtar, dhe zemra ime është plagosur brenda meje.

Mert szegény és szükölködő vagyok, és szívem megsebesült én bennem.

23 Unë iki si një hije që zgjatet, jam i tronditur si një karkalec.

Mint árnyék, mikor megnyúlik, eltünedezem, elriasztattam mint a sáska.

24 Gjunjët e mi dridhen nga të pangrënët dhe trupi im është dobësuar për mungesë të dhjamit.

Térdeim elgyengültek a bőjttől, és húsom elsoványodott, zsírtalan.

25 Jam bërë një faqezi për ta; kur më shohin, tundin kokën.

És én gyalázásra lettem nekik; meglátnak, fejüket csóválják.

26 Ndihmomë, o Zot, Perëndia im, shpëtomë për dhemshurinë tënde,

Védelmezz meg, Örökkévaló, én Istenem, segíts engem szereteted szerint!

27 dhe ta dinë që kjo është vepër e duarve të tua, dhe që ti, o Zot, e ke bërë.

Hadd tudják meg, hogy a te kezed ez, te, oh Örökkévaló, cselekedted!

28 Ata do të mallkojnë, por ti do të bekosh; kur të ngrihen, do të mbeten të hutuar, por shërbëtori yt do të gëzohet.

Átkozzanak ők, te pedig áldasz; támadtak, de megszégyenültek, szolgád pedig örül.

29 U mbulofshin me turp kundërshtarët e mi dhe u mbështjellshin me turp si me mantel,

Öltsenek vádlóim gyalázatot, s burkolózzanak mint a köpenybe szégyenökbe!

30 Unë do të kremtoj me të madhe Zotin me gojën time dhe do ta lëvdoj në mes të një turme të madhe,

Magasztalom az Örökkévalót szájammal nagyon, és sokak közepette dicsérem őt;

31 sepse ai rri në të djathtë të të varfërit për ta shpëtuar nga ata që e dënojnë me vdekje.

mert ott áll jobbjánál a szükölködőnek, hogy megsegítse lelkének biráitól.