Psalmet 109

1 O Perëndi i lëvdimit tim, mos hesht,

Au maître-chantre. — Psaume de David. Dieu, toi que célèbrent mes louanges, ne te tais point!

2 sepse njerëz të pabesë dhe të pandershëm kanë hapur gojën e tyre kundër meje dhe kanë folur kundër meje me një gjuhë gënjeshtare;

Car le méchant et le perfide Ont ouvert la bouche contre moi; Ils me tiennent des discours mensongers.

3 më kanë sulmuar me fjalë urrejtjeje dhe më kanë luftuar pa shkak.

Ils m'environnent de paroles de haine; Ils me font la guerre sans motif.

4 Në këmbim të dashurisë sime më akuzojnë, por unë i drejtohem lutjes.

En échange de mon affection, ils me traitent en ennemi, Et moi, je ne fais que prier.

5 Ata më kanë larë të mirën me të keqen dhe dashurinë time me urrejtje.

Ils m'ont rendu le mal pour le bien, Et la haine pour l'amour.

6 Vendos një njeri të keq mbi të dhe një akuzues le të jetë në të djathtë të tij.

Soumets mon adversaire au pouvoir du méchant; Qu'un accusateur se dresse à sa droite!

7 Kur të gjykohet, bëj që të gjendet fajtor dhe lutja e tij të bëhet mëkat.

Quand on le jugera, qu'il soit déclaré coupable, Et que sa prière lui soit comptée comme un péché!

8 Qofshin të pakta ditët e tij dhe një tjetër zëntë vendin e tij.

Que ses jours soient peu nombreux; Qu'un autre prenne sa charge!

9 Bijtë e tij mbetshin jetimë dhe gruaja e tij e ve.

Que ses fils soient orphelins, Et que sa femme devienne veuve!

10 U bëfshin endacakë dhe lypsarë bijtë e tij dhe e kërkofshin ushqimin larg shtëpive të tyre të rrënuara.

Que ses enfants soient vagabonds et mendiants; Qu'ils aillent quêter loin de leurs maisons en ruines!

11 Fajdexhiu i marrtë të gjitha pasuritë e tij dhe të huajtë i vjedhshin frytin e mundit të tij.

Que le créancier jette le filet sur tout ce qu'il possède; Que le produit de son travail soit la proie de l'étranger.

12 Askush mos pastë mëshirë për të dhe askujt mos i ardhtë keq për jetimët e tij.

Qu'aucun ami ne lui demeure fidèle; Que nul n'ait pitié de ses orphelins.

13 U shkatërrofshin pasardhësit e tij; në brezin e dytë emri i tyre u shoftë.

Que sa postérité soit exterminée; Que, dès la génération prochaine, son nom soit éteint! Que l'iniquité de ses pères soit rappelée En présence de l'Éternel,

14 U kujtoftë para Zotit paudhësia e etërve të tij dhe mëkati i nënës së tij mos u shoftë.

Et que le péché de sa mère ne soit point effacé.

15 U dalshin gjithnjë mëkatet e tyre para Zotit, me qëllim që ai të zhdukë nga toka kujtimin e tyre.

Que leurs crimes soient toujours présents devant l'Éternel, Et que l'Éternel anéantisse leur mémoire sur la terre!

16 Sepse atij nuk i shkoi ndër mend të kishte dhemshuri, por e ka përndjekur të varfërin, nevojtarin dhe atë që ishte zemërthyer deri sa t’u shkaktonte vdekjen.

Car cet homme ne s'est pas souvenu D'exercer la miséricorde; Il a persécuté le misérable, le pauvre. Celui qui a le coeur brisé, pour le faire mourir!

17 Mbasi e ka dashur mallkimin, rëntë ai mbi të; dhe mbasi nuk është kënaqur me bekimin, ky u largoftë prej tij.

Il a aimé la malédiction: qu'elle tombe sur lui! Il n'a point pris plaisir à la bénédiction: Qu'elle s'éloigne de lui!

18 Mbasi u mbulua me mallkim si me një rrobe, i hyftë ai si ujë në trupin e tij dhe si vaj në kockat e tij;

Qu'il soit enveloppé de cette malédiction Comme d'un manteau; Qu'elle pénètre dans son corps comme de l'eau, Et dans ses os comme de l'huile!

19 Qoftë për të si një rrobe që e mbulon dhe si një brez që e lidh përjetë.

Qu'elle soit comme l'habit dont il se couvre, Comme une ceinture dont il soit toujours ceint!

20 Qoftë ky nga ana e Zotit shpërblimi për kundërshtarët e mi dhe për ata që flasin keq kundër meje.

Tel sera, de la part de l'Éternel, le salaire de mes ennemis, Et de ceux qui profèrent contre moi des paroles meurtrières.

21 Por ti, o Zot, o Zot, vepro në favorin tim për hir të emrit tënd, çliromë me dhemshurinë dhe mirësinë tënde,

Mais toi, ô Éternel, mon Seigneur, agis en ma faveur, Pour l'honneur de ton nom. Toi dont la grâce est si bienfaisante, délivre-moi!

22 sepse unë jam i varfër dhe nevojtar, dhe zemra ime është plagosur brenda meje.

Car je suis misérable et pauvre, Et mon coeur est meurtri au dedans de moi.

23 Unë iki si një hije që zgjatet, jam i tronditur si një karkalec.

Je m'en vais comme l'ombre du soir qui s'allonge; Je suis emporté comme la sauterelle.

24 Gjunjët e mi dridhen nga të pangrënët dhe trupi im është dobësuar për mungesë të dhjamit.

Mes genoux chancellent, affaiblis par le jeûne; Mon corps s'épuise et s'amaigrit.

25 Jam bërë një faqezi për ta; kur më shohin, tundin kokën.

Je suis pour mes ennemis un objet d'opprobre; Dès qu'ils m'aperçoivent, ils hochent la tête!

26 Ndihmomë, o Zot, Perëndia im, shpëtomë për dhemshurinë tënde,

Aide-moi, ô Éternel, mon Dieu! Sauve-moi, dans ta bonté,

27 dhe ta dinë që kjo është vepër e duarve të tua, dhe që ti, o Zot, e ke bërë.

Afin qu'ils sachent que c'est ta main, Que c'est toi, ô Éternel, qui m'as délivré.

28 Ata do të mallkojnë, por ti do të bekosh; kur të ngrihen, do të mbeten të hutuar, por shërbëtori yt do të gëzohet.

Ils maudissent; toi, tu béniras. Ils se dressent contre moi; mais ils seront couverts de honte. Et ton serviteur sera comblé de joie.

29 U mbulofshin me turp kundërshtarët e mi dhe u mbështjellshin me turp si me mantel,

Que mes adversaires soient revêtus de confusion, Et enveloppés de leur honte comme d'un manteau!

30 Unë do të kremtoj me të madhe Zotin me gojën time dhe do ta lëvdoj në mes të një turme të madhe,

Ma bouche célébrera hautement l'Éternel: Je le louerai au milieu de la multitude;

31 sepse ai rri në të djathtë të të varfërit për ta shpëtuar nga ata që e dënojnë me vdekje.

Car il se tient à la droite du pauvre, Pour le délivrer de ceux qui le condamnent.