< Psalmet 109 >

1 O Perëndi i lëvdimit tim, mos hesht,
Au maître chantre. Cantique de David. Dieu que je loue, ne reste pas muet!
2 sepse njerëz të pabesë dhe të pandershëm kanë hapur gojën e tyre kundër meje dhe kanë folur kundër meje me një gjuhë gënjeshtare;
Car ils ouvrent contre moi la bouche de l'impie, la bouche du trompeur, parlent avec une langue menteuse;
3 më kanë sulmuar me fjalë urrejtjeje dhe më kanë luftuar pa shkak.
et ils m'entourent de paroles de haine, et me font gratuitement la guerre!
4 Në këmbim të dashurisë sime më akuzojnë, por unë i drejtohem lutjes.
En échange de mon amour ils me sont hostiles, mais moi je ne fais que prier.
5 Ata më kanë larë të mirën me të keqen dhe dashurinë time me urrejtje.
Ils me rendent le mal pour le bien, et de la haine pour mon amour.
6 Vendos një njeri të keq mbi të dhe një akuzues le të jetë në të djathtë të tij.
Mets un tel homme sous le pouvoir de l'impie, et que l'accusateur se dresse à sa droite!
7 Kur të gjykohet, bëj që të gjendet fajtor dhe lutja e tij të bëhet mëkat.
Que du jugement il sorte convaincu, et que sa prière soit comptée comme péché!
8 Qofshin të pakta ditët e tij dhe një tjetër zëntë vendin e tij.
Qu'il ait des jours peu nombreux, qu'un autre s'empare de sa charge!
9 Bijtë e tij mbetshin jetimë dhe gruaja e tij e ve.
Que ses enfants soient orphelins, et sa femme veuve!
10 U bëfshin endacakë dhe lypsarë bijtë e tij dhe e kërkofshin ushqimin larg shtëpive të tyre të rrënuara.
Que ses fils soient vagabonds et mendient, et qu'ils quêtent loin de leur maison en ruines!
11 Fajdexhiu i marrtë të gjitha pasuritë e tij dhe të huajtë i vjedhshin frytin e mundit të tij.
Que l'usurier jette le réseau sur tout ce qu'il a, et que des étrangers pillent le fruit de son labeur!
12 Askush mos pastë mëshirë për të dhe askujt mos i ardhtë keq për jetimët e tij.
Que personne ne lui garde une longue affection, et que nul n'ait pitié de ses orphelins!
13 U shkatërrofshin pasardhësit e tij; në brezin e dytë emri i tyre u shoftë.
Que sa postérité soit exterminée, et que dès l'âge suivant leur nom soit éteint!
14 U kujtoftë para Zotit paudhësia e etërve të tij dhe mëkati i nënës së tij mos u shoftë.
Qu'il soit fait mention devant l'Éternel du crime de ses pères, et que le péché de sa mère ne soit point effacé;
15 U dalshin gjithnjë mëkatet e tyre para Zotit, me qëllim që ai të zhdukë nga toka kujtimin e tyre.
mais qu'ils soient toujours présents à l'Éternel, et qu'il retranche sa mémoire de la terre!
16 Sepse atij nuk i shkoi ndër mend të kishte dhemshuri, por e ka përndjekur të varfërin, nevojtarin dhe atë që ishte zemërthyer deri sa t’u shkaktonte vdekjen.
parce qu'il ne pensa point à pratiquer la bonté, et qu'il persécuta l'homme misérable et pauvre et l'affligé, afin de lui ôter la vie.
17 Mbasi e ka dashur mallkimin, rëntë ai mbi të; dhe mbasi nuk është kënaqur me bekimin, ky u largoftë prej tij.
Il aimait la malédiction, qu'elle l'atteigne! La bénédiction n'était pas son plaisir, qu'elle s'éloigne de lui!
18 Mbasi u mbulua me mallkim si me një rrobe, i hyftë ai si ujë në trupin e tij dhe si vaj në kockat e tij;
Qu'il se couvre de la malédiction comme de son vêtement; qu'elle pénètre au dedans de lui comme des eaux, et comme de l'huile, dans ses os;
19 Qoftë për të si një rrobe që e mbulon dhe si një brez që e lidh përjetë.
qu'elle soit pour lui comme le manteau où il s'enveloppe et comme la ceinture dont il se ceint toujours!
20 Qoftë ky nga ana e Zotit shpërblimi për kundërshtarët e mi dhe për ata që flasin keq kundër meje.
Tel soit le salaire que donne l'Éternel à mon ennemi, et à ceux qui disent du mal contre moi!
21 Por ti, o Zot, o Zot, vepro në favorin tim për hir të emrit tënd, çliromë me dhemshurinë dhe mirësinë tënde,
Mais toi, Éternel, mon Dieu! assiste-moi pour l'amour de ton nom, car ta grâce est bénigne; sauve-moi!
22 sepse unë jam i varfër dhe nevojtar, dhe zemra ime është plagosur brenda meje.
car je suis misérable et pauvre, et mon cœur est percé au dedans de moi.
23 Unë iki si një hije që zgjatet, jam i tronditur si një karkalec.
Je m'en vais, comme l'ombre, quand elle s'allonge, je suis pourchassé comme la sauterelle.
24 Gjunjët e mi dridhen nga të pangrënët dhe trupi im është dobësuar për mungesë të dhjamit.
Mes genoux chancellent par l'effet de mes jeûnes, et l'embonpoint a disparu de mon corps amaigri.
25 Jam bërë një faqezi për ta; kur më shohin, tundin kokën.
Je suis livré à leurs outrages; ils me regardent, et secouent la tête.
26 Ndihmomë, o Zot, Perëndia im, shpëtomë për dhemshurinë tënde,
Assiste-moi, Éternel, mon Dieu! Sauve-moi en vertu de ta miséricorde,
27 dhe ta dinë që kjo është vepër e duarve të tua, dhe që ti, o Zot, e ke bërë.
afin qu'ils sachent que c'est ta main, que c'est toi, Éternel, qui l'auras fait!
28 Ata do të mallkojnë, por ti do të bekosh; kur të ngrihen, do të mbeten të hutuar, por shërbëtori yt do të gëzohet.
Qu'ils maudissent! toi, tu béniras. Qu'ils se dressent! ils seront confondus, et ton serviteur se réjouira.
29 U mbulofshin me turp kundërshtarët e mi dhe u mbështjellshin me turp si me mantel,
Que la honte enveloppe mes adversaires, et que leur opprobre les couvre comme un manteau!
30 Unë do të kremtoj me të madhe Zotin me gojën time dhe do ta lëvdoj në mes të një turme të madhe,
Alors de ma bouche je louerai hautement l'Éternel, et je te célébrerai au milieu de la foule,
31 sepse ai rri në të djathtë të të varfërit për ta shpëtuar nga ata që e dënojnë me vdekje.
car Il se tient à la droite du pauvre, et le sauve de ceux qui le condamnent.

< Psalmet 109 >