Psalmet 109

1 O Perëndi i lëvdimit tim, mos hesht,

Au maître-chantre. Psaume de David.

2 sepse njerëz të pabesë dhe të pandershëm kanë hapur gojën e tyre kundër meje dhe kanë folur kundër meje me një gjuhë gënjeshtare;

O Dieu de ma louange, ne te tais point! Car la bouche du méchant et la bouche du perfide se sont ouvertes contre moi; ils me parlent avec une langue menteuse.

3 më kanë sulmuar me fjalë urrejtjeje dhe më kanë luftuar pa shkak.

Ils m'environnent de paroles de haine; ils me font la guerre sans cause.

4 Në këmbim të dashurisë sime më akuzojnë, por unë i drejtohem lutjes.

En retour de mon amour, ils se font mes adversaires; moi, je ne fais que prier.

5 Ata më kanë larë të mirën me të keqen dhe dashurinë time me urrejtje.

Ils m'ont rendu le mal pour le bien, et la haine pour mon amour.

6 Vendos një njeri të keq mbi të dhe një akuzues le të jetë në të djathtë të tij.

Établis sur lui un méchant, et qu'un adversaire se tienne à sa droite!

7 Kur të gjykohet, bëj që të gjendet fajtor dhe lutja e tij të bëhet mëkat.

Quand on le jugera, qu'il soit déclaré coupable, et que sa prière lui soit imputée à péché!

8 Qofshin të pakta ditët e tij dhe një tjetër zëntë vendin e tij.

Que ses jours soient peu nombreux; qu'un autre prenne sa charge!

9 Bijtë e tij mbetshin jetimë dhe gruaja e tij e ve.

Que ses fils soient orphelins, et sa femme veuve!

10 U bëfshin endacakë dhe lypsarë bijtë e tij dhe e kërkofshin ushqimin larg shtëpive të tyre të rrënuara.

Que ses fils soient errants et mendiants; qu'ils aillent quêter loin de leurs masures!

11 Fajdexhiu i marrtë të gjitha pasuritë e tij dhe të huajtë i vjedhshin frytin e mundit të tij.

Que le créancier jette le filet sur ce qu'il a; que les étrangers pillent son travail!

12 Askush mos pastë mëshirë për të dhe askujt mos i ardhtë keq për jetimët e tij.

Qu'il n'y ait personne qui lui continue sa bonté; que nul n'ait pitié de ses orphelins!

13 U shkatërrofshin pasardhësit e tij; në brezin e dytë emri i tyre u shoftë.

Que sa postérité soit retranchée; que dans la génération à venir leur nom soit effacé!

14 U kujtoftë para Zotit paudhësia e etërve të tij dhe mëkati i nënës së tij mos u shoftë.

Que l'iniquité de ses pères revienne en mémoire devant l'Éternel, et que le péché de sa mère ne soit point effacé;

15 U dalshin gjithnjë mëkatet e tyre para Zotit, me qëllim që ai të zhdukë nga toka kujtimin e tyre.

Qu'ils soient toujours devant l'Éternel, et qu'il retranche leur mémoire de la terre;

16 Sepse atij nuk i shkoi ndër mend të kishte dhemshuri, por e ka përndjekur të varfërin, nevojtarin dhe atë që ishte zemërthyer deri sa t’u shkaktonte vdekjen.

Parce qu'il ne s'est pas souvenu d'user de bonté, qu'il a persécuté l'affligé, le pauvre, l'homme au cœur brisé, pour le faire mourir!

17 Mbasi e ka dashur mallkimin, rëntë ai mbi të; dhe mbasi nuk është kënaqur me bekimin, ky u largoftë prej tij.

Il a aimé la malédiction, elle viendra sur lui; il n'a point pris plaisir à la bénédiction, elle s'éloignera de lui.

18 Mbasi u mbulua me mallkim si me një rrobe, i hyftë ai si ujë në trupin e tij dhe si vaj në kockat e tij;

Il sera enveloppé de malédiction comme d'un manteau; elle pénétrera dans son corps comme de l'eau, et dans ses os comme de l'huile.

19 Qoftë për të si një rrobe që e mbulon dhe si një brez që e lidh përjetë.

Elle sera comme l'habit dont il se couvre, comme la ceinture dont il est toujours ceint.

20 Qoftë ky nga ana e Zotit shpërblimi për kundërshtarët e mi dhe për ata që flasin keq kundër meje.

Tel sera, de la part de l'Éternel, le salaire de mes adversaires, et de ceux qui disent du mal contre moi.

21 Por ti, o Zot, o Zot, vepro në favorin tim për hir të emrit tënd, çliromë me dhemshurinë dhe mirësinë tënde,

Mais toi, Éternel mon Dieu, agis en ma faveur, à cause de ton nom; selon la grandeur de ta bonté, délivre-moi!

22 sepse unë jam i varfër dhe nevojtar, dhe zemra ime është plagosur brenda meje.

Car je suis affligé et misérable, et mon cœur est blessé au-dedans de moi.

23 Unë iki si një hije që zgjatet, jam i tronditur si një karkalec.

Je m'en vais comme l'ombre quand elle décline; je suis chassé comme la sauterelle.

24 Gjunjët e mi dridhen nga të pangrënët dhe trupi im është dobësuar për mungesë të dhjamit.

Mes genoux chancellent par le jeûne; ma chair a perdu son embonpoint.

25 Jam bërë një faqezi për ta; kur më shohin, tundin kokën.

Je suis pour eux un sujet d'opprobre; en me voyant, ils hochent la tête.

26 Ndihmomë, o Zot, Perëndia im, shpëtomë për dhemshurinë tënde,

Sois-moi en aide, Éternel mon Dieu!

27 dhe ta dinë që kjo është vepër e duarve të tua, dhe që ti, o Zot, e ke bërë.

Sauve-moi selon ta bonté, afin qu'ils sachent que c'est ta main, que c'est toi, Éternel, qui l'as fait.

28 Ata do të mallkojnë, por ti do të bekosh; kur të ngrihen, do të mbeten të hutuar, por shërbëtori yt do të gëzohet.

Ils maudiront, toi tu béniras; ils s'élèvent, mais ils rougiront, et ton serviteur se réjouira.

29 U mbulofshin me turp kundërshtarët e mi dhe u mbështjellshin me turp si me mantel,

Que mes adversaires soient revêtus de confusion, et couverts de leur honte comme d'un manteau!

30 Unë do të kremtoj me të madhe Zotin me gojën time dhe do ta lëvdoj në mes të një turme të madhe,

Ma bouche louera hautement l'Éternel; je le célébrerai au milieu de la multitude.

31 sepse ai rri në të djathtë të të varfërit për ta shpëtuar nga ata që e dënojnë me vdekje.

Car il se tient à la droite du pauvre, pour le sauver de ceux qui condamnent son âme.