< Psalmet 109 >

1 O Perëndi i lëvdimit tim, mos hesht,
Jusqu'à la Fin, psaume de David. Dieu, ne passe point ma louange sous silence;
2 sepse njerëz të pabesë dhe të pandershëm kanë hapur gojën e tyre kundër meje dhe kanë folur kundër meje me një gjuhë gënjeshtare;
car la bouche des pécheurs, la bouche des fourbes est ouverte contre moi.
3 më kanë sulmuar me fjalë urrejtjeje dhe më kanë luftuar pa shkak.
Ils ont parlé de moi avec une langue perfide; ils m'ont enveloppé de paroles de haine, et ils m'ont attaqué sans sujet.
4 Në këmbim të dashurisë sime më akuzojnë, por unë i drejtohem lutjes.
Au lieu de m'aimer, ils me calomnient; et moi je priais;
5 Ata më kanë larë të mirën me të keqen dhe dashurinë time me urrejtje.
Et ils m'ont rendu le mal pour le bien, la haine pour l'amitié.
6 Vendos një njeri të keq mbi të dhe një akuzues le të jetë në të djathtë të tij.
Établis sur mon ennemi un pécheur, et que le démon se tienne à sa droite.
7 Kur të gjykohet, bëj që të gjendet fajtor dhe lutja e tij të bëhet mëkat.
Lorsqu'on le jugera, qu'il s'en aille condamné, et que sa prière soit imputée à péché.
8 Qofshin të pakta ditët e tij dhe një tjetër zëntë vendin e tij.
Que ses jours soient abrégés, et qu'un autre reçoive sa dignité.
9 Bijtë e tij mbetshin jetimë dhe gruaja e tij e ve.
Que ses fils deviennent orphelins, et sa femme veuve.
10 U bëfshin endacakë dhe lypsarë bijtë e tij dhe e kërkofshin ushqimin larg shtëpive të tyre të rrënuara.
Que ses enfants errent sans asile, qu'ils mendient, qu'ils soient chassés de leurs habitations.
11 Fajdexhiu i marrtë të gjitha pasuritë e tij dhe të huajtë i vjedhshin frytin e mundit të tij.
Qu'un usurier extorque tout son bien, et que des étrangers bâtissent sur ses travaux.
12 Askush mos pastë mëshirë për të dhe askujt mos i ardhtë keq për jetimët e tij.
Qu'il ne lui reste personne pour protecteur, personne qui ait pitié de ses orphelins.
13 U shkatërrofshin pasardhësit e tij; në brezin e dytë emri i tyre u shoftë.
Que ses enfants aillent à leur perte, et qu'en une seule génération son nom soit effacé.
14 U kujtoftë para Zotit paudhësia e etërve të tij dhe mëkati i nënës së tij mos u shoftë.
Que le souvenir de l'iniquité de ses pères revive devant le Seigneur; et que le péché de sa mère ne soit point effacé.
15 U dalshin gjithnjë mëkatet e tyre para Zotit, me qëllim që ai të zhdukë nga toka kujtimin e tyre.
Qu'ils soient toujours devant le Seigneur, et que leur mémoire périsse sur la terre,
16 Sepse atij nuk i shkoi ndër mend të kishte dhemshuri, por e ka përndjekur të varfërin, nevojtarin dhe atë që ishte zemërthyer deri sa t’u shkaktonte vdekjen.
En punition de ce qu'il n'a point songé à faire miséricorde,
17 Mbasi e ka dashur mallkimin, rëntë ai mbi të; dhe mbasi nuk është kënaqur me bekimin, ky u largoftë prej tij.
Et qu'il a poursuivi, pour le mettre à mort, un homme pauvre, mendiant, et plein de componction.
18 Mbasi u mbulua me mallkim si me një rrobe, i hyftë ai si ujë në trupin e tij dhe si vaj në kockat e tij;
Il a aimé la malédiction, et elle viendra sur lui; il n'a point désiré la bénédiction, et elle s'éloignera de lui. Il s'est revêtu de la malédiction comme d'une tunique, et elle a pénétré comme l'eau dans ses entrailles, comme l'huile dans ses os.
19 Qoftë për të si një rrobe që e mbulon dhe si një brez që e lidh përjetë.
Qu'elle soit pour lui comme le manteau dont il s'enveloppe, et comme la ceinture dont il est ceint toujours.
20 Qoftë ky nga ana e Zotit shpërblimi për kundërshtarët e mi dhe për ata që flasin keq kundër meje.
Telle sera la peine de ceux qui me calomnient devant Dieu, et qui disent des méchancetés contre mon âme.
21 Por ti, o Zot, o Zot, vepro në favorin tim për hir të emrit tënd, çliromë me dhemshurinë dhe mirësinë tënde,
Et toi, Seigneur, Seigneur, agis envers moi pour l'amour de ton nom; car ta miséricorde est douce. Protège-moi,
22 sepse unë jam i varfër dhe nevojtar, dhe zemra ime është plagosur brenda meje.
Parce que je suis pauvre et nécessiteux, et que mon cœur est troublé au dedans de moi.
23 Unë iki si një hije që zgjatet, jam i tronditur si një karkalec.
Je m'en vais comme l'ombre quand elle décline, et j'ai été ballotté comme une nuée de sauterelles.
24 Gjunjët e mi dridhen nga të pangrënët dhe trupi im është dobësuar për mungesë të dhjamit.
Mes genoux ont été énervés par le jeûne, et ma chair s'est altérée, faute d'huile.
25 Jam bërë një faqezi për ta; kur më shohin, tundin kokën.
Et moi, je suis devenu un opprobre pour mes ennemis; ils m'ont vu, et ont secoué la tête.
26 Ndihmomë, o Zot, Perëndia im, shpëtomë për dhemshurinë tënde,
Secours-moi, Seigneur mon Dieu, et sauve-moi selon ta miséricorde.
27 dhe ta dinë që kjo është vepër e duarve të tua, dhe që ti, o Zot, e ke bërë.
Et qu'ils sachent que c'est ta main, que c'est toi, Seigneur, qui as agi.
28 Ata do të mallkojnë, por ti do të bekosh; kur të ngrihen, do të mbeten të hutuar, por shërbëtori yt do të gëzohet.
Ils maudiront, et tu béniras; que ceux qui m'attaqueront soient confondus, et ton serviteur sera réjoui.
29 U mbulofshin me turp kundërshtarët e mi dhe u mbështjellshin me turp si me mantel,
Que nos calomniateurs soient couverts de honte, et enveloppés de honte comme d'un double manteau.
30 Unë do të kremtoj me të madhe Zotin me gojën time dhe do ta lëvdoj në mes të një turme të madhe,
Je rendrai gloire au Seigneur de toute la force de ma bouche, et je le louerai au milieu de la multitude,
31 sepse ai rri në të djathtë të të varfërit për ta shpëtuar nga ata që e dënojnë me vdekje.
Parce qu'il s'est placé à la droite du pauvre, pour me sauver de ceux qui persécutaient mon âme.

< Psalmet 109 >