Psalmet 109

1 O Perëndi i lëvdimit tim, mos hesht,

Au chef de musique. De David. Psaume. Ô Dieu de ma louange! ne te tais point.

2 sepse njerëz të pabesë dhe të pandershëm kanë hapur gojën e tyre kundër meje dhe kanë folur kundër meje me një gjuhë gënjeshtare;

Car la bouche du méchant et la bouche de la fraude se sont ouvertes contre moi: ils parlent contre moi avec une langue menteuse,

3 më kanë sulmuar me fjalë urrejtjeje dhe më kanë luftuar pa shkak.

Et ils m’ont entouré de paroles de haine, et ils me font la guerre sans cause.

4 Në këmbim të dashurisë sime më akuzojnë, por unë i drejtohem lutjes.

Pour mon amour, ils ont été mes adversaires; mais moi [je me suis adonné à la] prière.

5 Ata më kanë larë të mirën me të keqen dhe dashurinë time me urrejtje.

Et ils m’ont rendu le mal pour le bien, et la haine pour mon amour.

6 Vendos një njeri të keq mbi të dhe një akuzues le të jetë në të djathtë të tij.

Prépose sur lui un méchant, et que l’adversaire se tienne à sa droite;

7 Kur të gjykohet, bëj që të gjendet fajtor dhe lutja e tij të bëhet mëkat.

Quand il sera jugé, qu’il soit déclaré méchant, et que sa prière lui soit [comptée] comme un péché;

8 Qofshin të pakta ditët e tij dhe një tjetër zëntë vendin e tij.

Que ses jours soient peu nombreux, qu’un autre prenne sa charge;

9 Bijtë e tij mbetshin jetimë dhe gruaja e tij e ve.

Que ses fils soient orphelins, et sa femme veuve;

10 U bëfshin endacakë dhe lypsarë bijtë e tij dhe e kërkofshin ushqimin larg shtëpive të tyre të rrënuara.

Que ses fils soient vagabonds, et qu’ils mendient, et qu’ils aillent quêtant loin de leurs [demeures en] ruines.

11 Fajdexhiu i marrtë të gjitha pasuritë e tij dhe të huajtë i vjedhshin frytin e mundit të tij.

Que l’usurier jette le filet sur tout ce qui est à lui, et que les étrangers pillent [le fruit de] son travail;

12 Askush mos pastë mëshirë për të dhe askujt mos i ardhtë keq për jetimët e tij.

Qu’il n’y ait personne qui étende sa bonté sur lui, et qu’il n’y ait personne qui use de grâce envers ses orphelins;

13 U shkatërrofshin pasardhësit e tij; në brezin e dytë emri i tyre u shoftë.

Que sa postérité soit retranchée; que, dans la génération qui suivra, leur nom soit effacé;

14 U kujtoftë para Zotit paudhësia e etërve të tij dhe mëkati i nënës së tij mos u shoftë.

Que l’iniquité de ses pères revienne en mémoire devant l’Éternel, et que le péché de sa mère ne soit point effacé;

15 U dalshin gjithnjë mëkatet e tyre para Zotit, me qëllim që ai të zhdukë nga toka kujtimin e tyre.

Qu’ils soient continuellement devant l’Éternel, et qu’il retranche leur mémoire de la terre;

16 Sepse atij nuk i shkoi ndër mend të kishte dhemshuri, por e ka përndjekur të varfërin, nevojtarin dhe atë që ishte zemërthyer deri sa t’u shkaktonte vdekjen.

Parce qu’il ne s’est point souvenu d’user de bonté, et qu’il a persécuté l’affligé et le pauvre, et celui qui a le cœur brisé, pour le faire mourir.

17 Mbasi e ka dashur mallkimin, rëntë ai mbi të; dhe mbasi nuk është kënaqur me bekimin, ky u largoftë prej tij.

Et il a aimé la malédiction: – qu’elle vienne sur lui! Et il n’a pas pris plaisir à la bénédiction: – qu’elle soit loin de lui!

18 Mbasi u mbulua me mallkim si me një rrobe, i hyftë ai si ujë në trupin e tij dhe si vaj në kockat e tij;

Et qu’il soit revêtu de la malédiction comme de sa robe; et qu’elle entre au-dedans de lui comme de l’eau, et dans ses os comme de l’huile;

19 Qoftë për të si një rrobe që e mbulon dhe si një brez që e lidh përjetë.

Qu’elle lui soit comme un vêtement dont il se couvre, et comme une ceinture qui le ceigne continuellement.

20 Qoftë ky nga ana e Zotit shpërblimi për kundërshtarët e mi dhe për ata që flasin keq kundër meje.

Telle soit, de par l’Éternel, la récompense de mes adversaires et de ceux qui parlent en mal contre mon âme.

21 Por ti, o Zot, o Zot, vepro në favorin tim për hir të emrit tënd, çliromë me dhemshurinë dhe mirësinë tënde,

Mais toi, Éternel! Seigneur! agis pour moi à cause de ton nom; car ta gratuité est bonne; délivre-moi;

22 sepse unë jam i varfër dhe nevojtar, dhe zemra ime është plagosur brenda meje.

Car je suis affligé et pauvre, et mon cœur est blessé au-dedans de moi.

23 Unë iki si një hije që zgjatet, jam i tronditur si një karkalec.

Je m’en vais comme l’ombre quand elle s’allonge; je suis jeté çà et là comme la sauterelle;

24 Gjunjët e mi dridhen nga të pangrënët dhe trupi im është dobësuar për mungesë të dhjamit.

Mes genoux chancellent par le jeûne, et ma chair s’est amaigrie et n’a plus sa graisse.

25 Jam bërë një faqezi për ta; kur më shohin, tundin kokën.

Et moi, je leur suis en opprobre; quand ils me voient, ils hochent la tête.

26 Ndihmomë, o Zot, Perëndia im, shpëtomë për dhemshurinë tënde,

Aide-moi, Éternel, mon Dieu! Sauve-moi selon ta bonté!

27 dhe ta dinë që kjo është vepër e duarve të tua, dhe që ti, o Zot, e ke bërë.

Et qu’on sache que c’est ici ta main, – que toi, ô Éternel! tu l’as fait.

28 Ata do të mallkojnë, por ti do të bekosh; kur të ngrihen, do të mbeten të hutuar, por shërbëtori yt do të gëzohet.

Qu’eux, ils maudissent; mais toi, bénis. S’ils s’élèvent, qu’ils soient honteux, et que ton serviteur se réjouisse.

29 U mbulofshin me turp kundërshtarët e mi dhe u mbështjellshin me turp si me mantel,

Que mes adversaires soient revêtus de confusion, et qu’ils se couvrent de leur honte comme d’un manteau.

30 Unë do të kremtoj me të madhe Zotin me gojën time dhe do ta lëvdoj në mes të një turme të madhe,

[Alors] de ma bouche je célébrerai hautement l’Éternel, et je le louerai au milieu de la multitude;

31 sepse ai rri në të djathtë të të varfërit për ta shpëtuar nga ata që e dënojnë me vdekje.

Car il s’est tenu à la droite du pauvre, pour le sauver de ceux qui jugeaient son âme.