Psalmet 109
1 O Perëndi i lëvdimit tim, mos hesht,
“For the leader of the music. A psalm of David.” O God of my praise! be not silent!
2 sepse njerëz të pabesë dhe të pandershëm kanë hapur gojën e tyre kundër meje dhe kanë folur kundër meje me një gjuhë gënjeshtare;
For the mouths of the wicked and the deceitful are opened against me; They speak against me with a lying tongue.
3 më kanë sulmuar me fjalë urrejtjeje dhe më kanë luftuar pa shkak.
They assault me on every side with words of hatred; They fight against me without a cause.
4 Në këmbim të dashurisë sime më akuzojnë, por unë i drejtohem lutjes.
For my love they are my adversaries: But I give myself unto prayer.
5 Ata më kanë larë të mirën me të keqen dhe dashurinë time me urrejtje.
They repay me evil for good, And hatred for love.
6 Vendos një njeri të keq mbi të dhe një akuzues le të jetë në të djathtë të tij.
Set thou a wicked man over him, And let an adversary stand at his right hand!
7 Kur të gjykohet, bëj që të gjendet fajtor dhe lutja e tij të bëhet mëkat.
When he is judged, may he be condemned, And may his prayer be a crime!
8 Qofshin të pakta ditët e tij dhe një tjetër zëntë vendin e tij.
May his days be few, And another take his office!
9 Bijtë e tij mbetshin jetimë dhe gruaja e tij e ve.
May his children be fatherless, And his wife a widow!
10 U bëfshin endacakë dhe lypsarë bijtë e tij dhe e kërkofshin ushqimin larg shtëpive të tyre të rrënuara.
May his children be vagabonds and beggars, And from their ruined dwellings seek their bread!
11 Fajdexhiu i marrtë të gjitha pasuritë e tij dhe të huajtë i vjedhshin frytin e mundit të tij.
May a creditor seize on all that he hath, And a stranger plunder his substance!
12 Askush mos pastë mëshirë për të dhe askujt mos i ardhtë keq për jetimët e tij.
May there be none to show him compassion, And none to pity his fatherless children!
13 U shkatërrofshin pasardhësit e tij; në brezin e dytë emri i tyre u shoftë.
May his posterity be cut off; In the next generation may his name be blotted out!
14 U kujtoftë para Zotit paudhësia e etërve të tij dhe mëkati i nënës së tij mos u shoftë.
May the iniquity of his fathers be remembered by the LORD, And may the sin of his mother never be blotted out!
15 U dalshin gjithnjë mëkatet e tyre para Zotit, me qëllim që ai të zhdukë nga toka kujtimin e tyre.
May they be before the LORD continually; And may he cut off their memory from the earth!
16 Sepse atij nuk i shkoi ndër mend të kishte dhemshuri, por e ka përndjekur të varfërin, nevojtarin dhe atë që ishte zemërthyer deri sa t’u shkaktonte vdekjen.
Because he remembered not to show pity, But persecuted the afflicted and the poor man, And sought the death of the broken-hearted.
17 Mbasi e ka dashur mallkimin, rëntë ai mbi të; dhe mbasi nuk është kënaqur me bekimin, ky u largoftë prej tij.
As he loved cursing, let it come upon him; As he delighted not in blessing, let it be far from him!
18 Mbasi u mbulua me mallkim si me një rrobe, i hyftë ai si ujë në trupin e tij dhe si vaj në kockat e tij;
May he be clothed with cursing as with a garment; May it enter like water into his bowels, And like oil into his bones!
19 Qoftë për të si një rrobe që e mbulon dhe si një brez që e lidh përjetë.
May it be to him like the robe that covereth him, Like the girdle with which he is constantly girded!
20 Qoftë ky nga ana e Zotit shpërblimi për kundërshtarët e mi dhe për ata që flasin keq kundër meje.
May this be the wages of mine adversaries from the LORD, And of them that speak evil against me!
21 Por ti, o Zot, o Zot, vepro në favorin tim për hir të emrit tënd, çliromë me dhemshurinë dhe mirësinë tënde,
But do thou, O LORD, my God! take part with me, For thine own name's sake! Because great is thy mercy, O deliver me!
22 sepse unë jam i varfër dhe nevojtar, dhe zemra ime është plagosur brenda meje.
For I am afflicted and needy, And my heart is wounded within me.
23 Unë iki si një hije që zgjatet, jam i tronditur si një karkalec.
I am going like a shadow; I am driven away as the locust.
24 Gjunjët e mi dridhen nga të pangrënët dhe trupi im është dobësuar për mungesë të dhjamit.
My knees totter from fasting, And my flesh faileth of fatness.
25 Jam bërë një faqezi për ta; kur më shohin, tundin kokën.
I am a reproach to my enemies; They gaze at me; they shake their heads.
26 Ndihmomë, o Zot, Perëndia im, shpëtomë për dhemshurinë tënde,
Help me, O LORD, my God! O save me, according to thy mercy!
27 dhe ta dinë që kjo është vepër e duarve të tua, dhe që ti, o Zot, e ke bërë.
That they may know that this is thy hand; That thou, O Lord! hast done it!
28 Ata do të mallkojnë, por ti do të bekosh; kur të ngrihen, do të mbeten të hutuar, por shërbëtori yt do të gëzohet.
Let them curse, but do thou bless! When they arise, let them be put to shame; But let thy servant rejoice!
29 U mbulofshin me turp kundërshtarët e mi dhe u mbështjellshin me turp si me mantel,
May my enemies be clothed with ignominy; May they be covered with their shame, as with a mantle!
30 Unë do të kremtoj me të madhe Zotin me gojën time dhe do ta lëvdoj në mes të një turme të madhe,
I will earnestly praise the LORD with my lips; In the midst of the multitude I will praise him.
31 sepse ai rri në të djathtë të të varfërit për ta shpëtuar nga ata që e dënojnë me vdekje.
For he standeth at the right hand of the poor, To save him from those who would condemn him.
