Psalmet 109

1 O Perëndi i lëvdimit tim, mos hesht,

“To the chief musician, by David, a psalm.” O God of my praise, do not keep silence.

2 sepse njerëz të pabesë dhe të pandershëm kanë hapur gojën e tyre kundër meje dhe kanë folur kundër meje me një gjuhë gënjeshtare;

For the mouth of the wicked and the mouth of deceit are opened against me: they have spoken with me with the tongue of falsehood.

3 më kanë sulmuar me fjalë urrejtjeje dhe më kanë luftuar pa shkak.

Also with words of hatred have they encompassed me, and they fight against me without a cause.

4 Në këmbim të dashurisë sime më akuzojnë, por unë i drejtohem lutjes.

In recompense for my love are they my accusers, while I have nothing but prayer.

5 Ata më kanë larë të mirën me të keqen dhe dashurinë time me urrejtje.

And they impose evil on me in recompense for good, and hatred in lieu of my love.

6 Vendos një njeri të keq mbi të dhe një akuzues le të jetë në të djathtë të tij.

Appoint thou a wicked man over him: and let an accuser stand at his right hand.

7 Kur të gjykohet, bëj që të gjendet fajtor dhe lutja e tij të bëhet mëkat.

When he is to be judged, let him go forth guilty, and let his prayer become sin.

8 Qofshin të pakta ditët e tij dhe një tjetër zëntë vendin e tij.

Let his days be few, and let another take his office.

9 Bijtë e tij mbetshin jetimë dhe gruaja e tij e ve.

Let his children be fatherless, and his wife a widow.

10 U bëfshin endacakë dhe lypsarë bijtë e tij dhe e kërkofshin ushqimin larg shtëpive të tyre të rrënuara.

Let his children be continually moving about, and beg, and let them seek [their bread] out of their ruined places.

11 Fajdexhiu i marrtë të gjitha pasuritë e tij dhe të huajtë i vjedhshin frytin e mundit të tij.

Let the creditor lay snares after all that he hath, and let strangers plunder his labor.

12 Askush mos pastë mëshirë për të dhe askujt mos i ardhtë keq për jetimët e tij.

Let him have none that extendeth kindness, and let there be none that is gracious to his fatherless children.

13 U shkatërrofshin pasardhësit e tij; në brezin e dytë emri i tyre u shoftë.

Let his posterity be cut off: in another generation let their name be blotted out.

14 U kujtoftë para Zotit paudhësia e etërve të tij dhe mëkati i nënës së tij mos u shoftë.

Let the iniquity of his fathers be remembered by the Lord, and let the sin of his mother not be blotted out.

15 U dalshin gjithnjë mëkatet e tyre para Zotit, me qëllim që ai të zhdukë nga toka kujtimin e tyre.

Let them be before the Lord continually, that he may cut off from the earth their memory.

16 Sepse atij nuk i shkoi ndër mend të kishte dhemshuri, por e ka përndjekur të varfërin, nevojtarin dhe atë që ishte zemërthyer deri sa t’u shkaktonte vdekjen.

For the reason that he remembered not to show kindness; but persecuted the poor and needy man, and the grieved in heart to put him to death.

17 Mbasi e ka dashur mallkimin, rëntë ai mbi të; dhe mbasi nuk është kënaqur me bekimin, ky u largoftë prej tij.

As he loved cursing, so let it come over him: and as he delighted not in blessing, so let it be far from him.

18 Mbasi u mbulua me mallkim si me një rrobe, i hyftë ai si ujë në trupin e tij dhe si vaj në kockat e tij;

And he clothed himself with cursing as with his garment, and it cometh like water within him, and like oil into his bones.

19 Qoftë për të si një rrobe që e mbulon dhe si një brez që e lidh përjetë.

Let it be unto him as a garment in which he wrappeth himself, and for a girdle let him be continually girded with it.

20 Qoftë ky nga ana e Zotit shpërblimi për kundërshtarët e mi dhe për ata që flasin keq kundër meje.

Let this be the reward of my accusers from the Lord, and of those that speak evil against my soul.

21 Por ti, o Zot, o Zot, vepro në favorin tim për hir të emrit tënd, çliromë me dhemshurinë dhe mirësinë tënde,

But thou, O Eternal Lord, deal with me for the sake of thy name: because thy kindness is good, deliver thou me.

22 sepse unë jam i varfër dhe nevojtar, dhe zemra ime është plagosur brenda meje.

For poor and needy am I, and my heart is deeply wounded within me.

23 Unë iki si një hije që zgjatet, jam i tronditur si një karkalec.

Like the shadow when it declineth do I hasten away: I am driven suddenly off like the locusts.

24 Gjunjët e mi dridhen nga të pangrënët dhe trupi im është dobësuar për mungesë të dhjamit.

My knees stumble through fasting, and my flesh faileth of fatness.

25 Jam bërë një faqezi për ta; kur më shohin, tundin kokën.

And I am become a reproach unto them: when they see me, they shake their head.

26 Ndihmomë, o Zot, Perëndia im, shpëtomë për dhemshurinë tënde,

Help me, O Lord my God: O save me according to thy kindness:

27 dhe ta dinë që kjo është vepër e duarve të tua, dhe që ti, o Zot, e ke bërë.

That they may know that this is thy hand: that thou, Lord, hast truly done it.

28 Ata do të mallkojnë, por ti do të bekosh; kur të ngrihen, do të mbeten të hutuar, por shërbëtori yt do të gëzohet.

Let them then curse, but do thou bless: when they arise, let them be made ashamed; but let thy servant rejoice.

29 U mbulofshin me turp kundërshtarët e mi dhe u mbështjellshin me turp si me mantel,

Let my accusers be clothed with confusion, and let them wrap themselves, as with a mantle, in their own shame.

30 Unë do të kremtoj me të madhe Zotin me gojën time dhe do ta lëvdoj në mes të një turme të madhe,

I will thank the Lord greatly with my mouth, and in the midst of many will I praise him.

31 sepse ai rri në të djathtë të të varfërit për ta shpëtuar nga ata që e dënojnë me vdekje.

For he ever standeth at the right hand of the needy, to save him from those that judge his soul.