Psalmet 109

1 O Perëndi i lëvdimit tim, mos hesht,

To him that excelleth. A Psalme of David. Holde not thy tongue, O God of my praise.

2 sepse njerëz të pabesë dhe të pandershëm kanë hapur gojën e tyre kundër meje dhe kanë folur kundër meje me një gjuhë gënjeshtare;

For the mouth of the wicked, and the mouth full of deceite are opened vpon me: they haue spoken to me with a lying tongue.

3 më kanë sulmuar me fjalë urrejtjeje dhe më kanë luftuar pa shkak.

They compassed me about also with words of hatred, and fought against me without a cause.

4 Në këmbim të dashurisë sime më akuzojnë, por unë i drejtohem lutjes.

For my friendship they were mine aduersaries, but I gaue my selfe to praier.

5 Ata më kanë larë të mirën me të keqen dhe dashurinë time me urrejtje.

And they haue rewarded me euil for good, and hatred for my friendship.

6 Vendos një njeri të keq mbi të dhe një akuzues le të jetë në të djathtë të tij.

Set thou the wicked ouer him, and let the aduersarie stand at his right hand.

7 Kur të gjykohet, bëj që të gjendet fajtor dhe lutja e tij të bëhet mëkat.

Whe he shalbe iudged, let him be condemned, and let his praier be turned into sinne.

8 Qofshin të pakta ditët e tij dhe një tjetër zëntë vendin e tij.

Let his daies be fewe, and let another take his charge.

9 Bijtë e tij mbetshin jetimë dhe gruaja e tij e ve.

Let his children be fatherlesse, and his wife a widowe.

10 U bëfshin endacakë dhe lypsarë bijtë e tij dhe e kërkofshin ushqimin larg shtëpive të tyre të rrënuara.

Let his children be vagabonds and beg and seeke bread, comming out of their places destroyed.

11 Fajdexhiu i marrtë të gjitha pasuritë e tij dhe të huajtë i vjedhshin frytin e mundit të tij.

Let the extortioner catch al that he hath, and let the strangers spoile his labour.

12 Askush mos pastë mëshirë për të dhe askujt mos i ardhtë keq për jetimët e tij.

Let there be none to extend mercie vnto him: neither let there be any to shewe mercie vpon his fatherlesse children.

13 U shkatërrofshin pasardhësit e tij; në brezin e dytë emri i tyre u shoftë.

Let his posteritie be destroied, and in the generation following let their name be put out.

14 U kujtoftë para Zotit paudhësia e etërve të tij dhe mëkati i nënës së tij mos u shoftë.

Let the iniquitie of his fathers bee had in remembrance with the Lord: and let not the sinne of his mother be done away.

15 U dalshin gjithnjë mëkatet e tyre para Zotit, me qëllim që ai të zhdukë nga toka kujtimin e tyre.

But let them alway be before the Lord, that he may cut off their memorial from ye earth.

16 Sepse atij nuk i shkoi ndër mend të kishte dhemshuri, por e ka përndjekur të varfërin, nevojtarin dhe atë që ishte zemërthyer deri sa t’u shkaktonte vdekjen.

Because he remembred not to shew mercie, but persecuted the afflicted and poore man, and the sorowfull hearted to slay him.

17 Mbasi e ka dashur mallkimin, rëntë ai mbi të; dhe mbasi nuk është kënaqur me bekimin, ky u largoftë prej tij.

As he loued cursing, so shall it come vnto him, and as he loued not blessing, so shall it be farre from him.

18 Mbasi u mbulua me mallkim si me një rrobe, i hyftë ai si ujë në trupin e tij dhe si vaj në kockat e tij;

As he clothed himselfe with cursing like a rayment, so shall it come into his bowels like water, and like oyle into his bones.

19 Qoftë për të si një rrobe që e mbulon dhe si një brez që e lidh përjetë.

Let it be vnto him as a garment to couer him, and for a girdle, wherewith he shalbe alway girded.

20 Qoftë ky nga ana e Zotit shpërblimi për kundërshtarët e mi dhe për ata që flasin keq kundër meje.

Let this be the rewarde of mine aduersarie from the Lord, and of them, that speake euill against my soule.

21 Por ti, o Zot, o Zot, vepro në favorin tim për hir të emrit tënd, çliromë me dhemshurinë dhe mirësinë tënde,

But thou, O Lord my God, deale with me according vnto thy Name: deliuer me, (for thy mercie is good)

22 sepse unë jam i varfër dhe nevojtar, dhe zemra ime është plagosur brenda meje.

Because I am poore and needie, and mine heart is wounded within me.

23 Unë iki si një hije që zgjatet, jam i tronditur si një karkalec.

I depart like the shadowe that declineth, and am shaken off as the grashopper.

24 Gjunjët e mi dridhen nga të pangrënët dhe trupi im është dobësuar për mungesë të dhjamit.

My knees are weake through fasting, and my flesh hath lost all fatnes.

25 Jam bërë një faqezi për ta; kur më shohin, tundin kokën.

I became also a rebuke vnto them: they that looked vpon me, shaked their heads.

26 Ndihmomë, o Zot, Perëndia im, shpëtomë për dhemshurinë tënde,

Helpe me, O Lord my God: saue me according to thy mercie.

27 dhe ta dinë që kjo është vepër e duarve të tua, dhe që ti, o Zot, e ke bërë.

And they shall know, that this is thine hand, and that thou, Lord, hast done it.

28 Ata do të mallkojnë, por ti do të bekosh; kur të ngrihen, do të mbeten të hutuar, por shërbëtori yt do të gëzohet.

Though they curse, yet thou wilt blesse: they shall arise and be confounded, but thy seruant shall reioyce.

29 U mbulofshin me turp kundërshtarët e mi dhe u mbështjellshin me turp si me mantel,

Let mine aduersaries be clothed with shame, and let them couer themselues with their confusion, as with a cloke.

30 Unë do të kremtoj me të madhe Zotin me gojën time dhe do ta lëvdoj në mes të një turme të madhe,

I will giue thankes vnto the Lord greatly with my mouth and praise him among ye multitude.

31 sepse ai rri në të djathtë të të varfërit për ta shpëtuar nga ata që e dënojnë me vdekje.

For he will stand at the right hand of the poore, to saue him from them that woulde condemne his soule.