Psalmet 109

1 O Perëndi i lëvdimit tim, mos hesht,

Min Lovsangs Gud, ti ikke!

2 sepse njerëz të pabesë dhe të pandershëm kanë hapur gojën e tyre kundër meje dhe kanë folur kundër meje me një gjuhë gënjeshtare;

Thi de have opladt Ugudeligheds Mund og Falskheds Mund imod mig; de have talt imod mig med Løgnens Tunge,

3 më kanë sulmuar me fjalë urrejtjeje dhe më kanë luftuar pa shkak.

og de have omringet mig med hadefulde Ord og stridt imod mig uden Aarsag.

4 Në këmbim të dashurisë sime më akuzojnë, por unë i drejtohem lutjes.

Til Løn for min Kærlighed staa de mig imod, men jeg er stedse i Bøn.

5 Ata më kanë larë të mirën me të keqen dhe dashurinë time me urrejtje.

Og de beviste mig ondt for godt, og Had for min Kærlighed.

6 Vendos një njeri të keq mbi të dhe një akuzues le të jetë në të djathtë të tij.

Sæt en ugudelig over ham og lad en Anklager staa ved hans højre Haand!

7 Kur të gjykohet, bëj që të gjendet fajtor dhe lutja e tij të bëhet mëkat.

Naar han dømmes, da lad ham gaa ud som skyldig, og lad hans Bøn blive tir Synd!

8 Qofshin të pakta ditët e tij dhe një tjetër zëntë vendin e tij.

Hans Dage vorde faa, en anden annamme hans Embede!

9 Bijtë e tij mbetshin jetimë dhe gruaja e tij e ve.

Hans Børn vorde faderløse og hans Hustru Enke!

10 U bëfshin endacakë dhe lypsarë bijtë e tij dhe e kërkofshin ushqimin larg shtëpive të tyre të rrënuara.

Og lad hans Børn vanke hid og did og tigge, og lad dem fra deres øde Hjem søge om Føde!

11 Fajdexhiu i marrtë të gjitha pasuritë e tij dhe të huajtë i vjedhshin frytin e mundit të tij.

Lad Aagerkarlen kaste Garn ud efter alt det, han har, og fremmede røve Frugten af hans Arbejde.

12 Askush mos pastë mëshirë për të dhe askujt mos i ardhtë keq për jetimët e tij.

Lad ham ikke finde nogen, som bevarer Miskundhed imod ham, og ingen forbarme sig over hans faderløse!

13 U shkatërrofshin pasardhësit e tij; në brezin e dytë emri i tyre u shoftë.

Hans Fremtid vorde afskaaren, deres Navn vorde udslettet i andet Led!

14 U kujtoftë para Zotit paudhësia e etërve të tij dhe mëkati i nënës së tij mos u shoftë.

Hans Fædres Misgerning vorde ihukommet hos Herren og hans Moders Synd ikke udslettet!

15 U dalshin gjithnjë mëkatet e tyre para Zotit, me qëllim që ai të zhdukë nga toka kujtimin e tyre.

De være Herren altid for Øje, og han udrydde deres Ihukommelse af Jorden;

16 Sepse atij nuk i shkoi ndër mend të kishte dhemshuri, por e ka përndjekur të varfërin, nevojtarin dhe atë që ishte zemërthyer deri sa t’u shkaktonte vdekjen.

fordi han ikke kom i Hu at gøre Miskundhed, men forfulgte en elendig og en fattig Mand og den, som var bedrøvet i Hjertet, for at dræbe ham.

17 Mbasi e ka dashur mallkimin, rëntë ai mbi të; dhe mbasi nuk është kënaqur me bekimin, ky u largoftë prej tij.

Han elskede Forbandelse, den kom ogsaa over ham, og han havde ikke Lyst til Velsignelse, og den blev ogsaa langt fra ham.

18 Mbasi u mbulua me mallkim si me një rrobe, i hyftë ai si ujë në trupin e tij dhe si vaj në kockat e tij;

Og han iførte sig Forbandelse som sit Klædebon, og den kom ind i ham som Vand og som Olie i hans Ben.

19 Qoftë për të si një rrobe që e mbulon dhe si një brez që e lidh përjetë.

Den vorde ham som et Klædebon, hvilket han ifører sig, og som et Bælte, hvilket han altid ombinder sig med.

20 Qoftë ky nga ana e Zotit shpërblimi për kundërshtarët e mi dhe për ata që flasin keq kundër meje.

Dette er Lønnen fra Herren til dem, som staa mig imod, og som tale ondt imod min Sjæl!

21 Por ti, o Zot, o Zot, vepro në favorin tim për hir të emrit tënd, çliromë me dhemshurinë dhe mirësinë tënde,

Men du, Herre, Herre! gøre vel imod mig for dit Navns Skyld; red mig, fordi din Miskundhed er god.

22 sepse unë jam i varfër dhe nevojtar, dhe zemra ime është plagosur brenda meje.

Thi jeg er elendig og fattig, og mit Hjerte er saaret inden i mig.

23 Unë iki si një hije që zgjatet, jam i tronditur si një karkalec.

Jeg svinder bort som en Skygge, naar den hælder, jeg bliver jaget bort som en Græshoppe.

24 Gjunjët e mi dridhen nga të pangrënët dhe trupi im është dobësuar për mungesë të dhjamit.

Mine Knæ rave af Faste, og mit Kød er magert og har ingen Fedme.

25 Jam bërë një faqezi për ta; kur më shohin, tundin kokën.

Og jeg maa være deres Spot; de se mig, de ryste med deres Hoved.

26 Ndihmomë, o Zot, Perëndia im, shpëtomë për dhemshurinë tënde,

Hjælp mig, Herre, min Gud! frels mig efter din Miskundhed,

27 dhe ta dinë që kjo është vepër e duarve të tua, dhe që ti, o Zot, e ke bërë.

at de maa kende, at dette er din Haand; du, Herre! du har gjort det.

28 Ata do të mallkojnë, por ti do të bekosh; kur të ngrihen, do të mbeten të hutuar, por shërbëtori yt do të gëzohet.

Forbande de, saa velsigner du, de rejse sig, men blive til Skamme, og din Tjener glædes.

29 U mbulofshin me turp kundërshtarët e mi dhe u mbështjellshin me turp si me mantel,

Lad mine Modstandere iføres Forsmædelse og klædes med deres Skam som med en Kappe.

30 Unë do të kremtoj me të madhe Zotin me gojën time dhe do ta lëvdoj në mes të një turme të madhe,

Jeg vil takke Herren højlig med min Mund, og jeg vil love ham midt iblandt mange;

31 sepse ai rri në të djathtë të të varfërit për ta shpëtuar nga ata që e dënojnë me vdekje.

thi han staar ved den fattiges højre Haand for at frelse ham fra dem, som dømme hans Sjæl.