Psalmet 109

1 O Perëndi i lëvdimit tim, mos hesht,

Zborovođi. Psalam. Davidov. Bože, diko moja, nemoj šutjeti!

2 sepse njerëz të pabesë dhe të pandershëm kanë hapur gojën e tyre kundër meje dhe kanë folur kundër meje me një gjuhë gënjeshtare;

Usta bezbožna i prijevarna na me se otvaraju, govore mi jezikom lažljivim,

3 më kanë sulmuar me fjalë urrejtjeje dhe më kanë luftuar pa shkak.

riječima me mržnje okružuju, bezrazložno me napadaju.

4 Në këmbim të dashurisë sime më akuzojnë, por unë i drejtohem lutjes.

Za moju me ljubav oni optužuju, a ja se samo molim.

5 Ata më kanë larë të mirën me të keqen dhe dashurinë time me urrejtje.

Uzvraćaju mi zlo za dobro, mržnju za ljubav moju.

6 Vendos një njeri të keq mbi të dhe një akuzues le të jetë në të djathtë të tij.

“Digni protiv njega bezbožnika i tužitelj nek' mu stane zdesna!

7 Kur të gjykohet, bëj që të gjendet fajtor dhe lutja e tij të bëhet mëkat.

Kad mu se bude sudilo, nek' bude osuđen, i molitva mu se za grijeh uzela!

8 Qofshin të pakta ditët e tij dhe një tjetër zëntë vendin e tij.

Dani njegovi nek' budu malobrojni, njegovu službu nek' dobije drugi!

9 Bijtë e tij mbetshin jetimë dhe gruaja e tij e ve.

Djeca njegova nek' postanu siročad, a njegova žena udovica!

10 U bëfshin endacakë dhe lypsarë bijtë e tij dhe e kërkofshin ushqimin larg shtëpive të tyre të rrënuara.

Nek' mu djeca budu skitnice, prosjaci, nek' budu bačena iz opustjelih domova!

11 Fajdexhiu i marrtë të gjitha pasuritë e tij dhe të huajtë i vjedhshin frytin e mundit të tij.

Nek' mu lihvar prigrabi sav posjed, tuđinci nek' razgrabe plod muke njegove!

12 Askush mos pastë mëshirë për të dhe askujt mos i ardhtë keq për jetimët e tij.

Nitko ne imao prema njemu samilosti, nitko se ne smilovao siročadi njegovoj!

13 U shkatërrofshin pasardhësit e tij; në brezin e dytë emri i tyre u shoftë.

Neka mu se zatre potomstvo, u drugome koljenu neka se utrne ime njegovo!

14 U kujtoftë para Zotit paudhësia e etërve të tij dhe mëkati i nënës së tij mos u shoftë.

Spominjao se Jahve grijeha njegovih, i grijeh njegove majke nek' se ne izbriše:

15 U dalshin gjithnjë mëkatet e tyre para Zotit, me qëllim që ai të zhdukë nga toka kujtimin e tyre.

nek budu svagda Jahvi pred očima! Neka se sa zemlje izbriše spomen njihov!”

16 Sepse atij nuk i shkoi ndër mend të kishte dhemshuri, por e ka përndjekur të varfërin, nevojtarin dhe atë që ishte zemërthyer deri sa t’u shkaktonte vdekjen.

Jer se ne spomenu da čini milosrđe, već proganjaše bijedna i uboga i u smrt gonjaše čovjeka srca shrvana.

17 Mbasi e ka dashur mallkimin, rëntë ai mbi të; dhe mbasi nuk është kënaqur me bekimin, ky u largoftë prej tij.

Prokletstvo je ljubio, pa neka ga stigne; blagoslova ne htjede, daleko nek' je od njega!

18 Mbasi u mbulua me mallkim si me një rrobe, i hyftë ai si ujë në trupin e tij dhe si vaj në kockat e tij;

Prokletstvom nek' se odjene kao haljinom, neka kao voda uđe u njega i kao ulje u kosti njegove.

19 Qoftë për të si një rrobe që e mbulon dhe si një brez që e lidh përjetë.

Bilo mu haljinom kojom se pokriva, pojas kojim se svagda paše!

20 Qoftë ky nga ana e Zotit shpërblimi për kundërshtarët e mi dhe për ata që flasin keq kundër meje.

Tako nek' plati Jahve tužiteljima mojim koji zlo govore protiv duše moje!

21 Por ti, o Zot, o Zot, vepro në favorin tim për hir të emrit tënd, çliromë me dhemshurinë dhe mirësinë tënde,

A ti, Jahve, Gospode, rad imena svog zauzmi se za me, spasi me jer je dobrostiva ljubav tvoja!

22 sepse unë jam i varfër dhe nevojtar, dhe zemra ime është plagosur brenda meje.

Jer bijedan sam i ubog, i srce je moje ranjeno u meni.

23 Unë iki si një hije që zgjatet, jam i tronditur si një karkalec.

K'o sjena što se naginje ja nestajem, progone me kao skakavca.

24 Gjunjët e mi dridhen nga të pangrënët dhe trupi im është dobësuar për mungesë të dhjamit.

Od posta mi koljena klecaju i tijelo moje omrša.

25 Jam bërë një faqezi për ta; kur më shohin, tundin kokën.

Ruglom sam njima postao, kimaju glavom kad me vide.

26 Ndihmomë, o Zot, Perëndia im, shpëtomë për dhemshurinë tënde,

Pomozi mi, Jahve, Bože moj, po doborti me svojoj spasi!

27 dhe ta dinë që kjo është vepër e duarve të tua, dhe që ti, o Zot, e ke bërë.

Nek' upoznaju da je ovo ruka tvoja i da si ti ovo učinio, Jahve!

28 Ata do të mallkojnë, por ti do të bekosh; kur të ngrihen, do të mbeten të hutuar, por shërbëtori yt do të gëzohet.

Oni nek' proklinju, ti blagoslivljaj; nek' se postide koji se na me podižu, a sluga tvoj nek' se raduje!

29 U mbulofshin me turp kundërshtarët e mi dhe u mbështjellshin me turp si me mantel,

Stidom nek' se odjenu tužitelji moji i sramotom svojom nek' se k'o plaštem pokriju!

30 Unë do të kremtoj me të madhe Zotin me gojën time dhe do ta lëvdoj në mes të një turme të madhe,

Slavit ću Jahvu iz svega grla i hvalit' ga u veliku mnoštvu

31 sepse ai rri në të djathtë të të varfërit për ta shpëtuar nga ata që e dënojnë me vdekje.

jer stoji s desne siromahu da mu dušu spasi od sudaca.