< Psalmet 108 >

1 Zemra ime është e prirur për mirë, o Perëndi, unë do të këndoj dhe do të kremtoj lëvdimet e tua me gjithë forcën time.
En sång, en psalm av David. Mitt hjärta är frimodigt, o Gud, jag vill sjunga och lova; ja, så vill min ära.
2 Zgjohuni, o harpa dhe qeste, unë dua të zgjoj agimin.
Vakna upp, psaltare och harpa; jag vill väcka morgonrodnaden.
3 Unë do të të kremtoj midis popujve, o Zot, dhe do të këndoj lëvdimet e tua midis kombeve.
Jag vill tacka dig bland folken, HERREN, och lovsjunga dig bland folkslagen.
4 Sepse mirësia jote është e madhe, arrin deri mbi qiejtë, dhe e vërteta jote deri te retë.
Ty din nåd är stor ända uppöver himmelen, och din trofasthet allt upp till skyarna.
5 Qofsh i përlëvduar, o Perëndi, përmbi qiejtë dhe lavdia jote shkëlqeftë mbi gjithë tokën,
Upphöjd vare du, Gud, över himmelen, och över hela jorden sträcke sig din ära.
6 me qëllim që të dashurit e tu të çlirohen; shpëtomë me të djathtën tënde dhe përgjigjmu.
På det att dina vänner må varda räddade, må du giva seger med din högra hand och bönhöra mig.
7 Perëndia ka folur në shenjtërinë e tij: “Unë do të triumfoj, do ta ndaj Sikemin dhe do të mas luginën e Sukothit.
Gud har talat i sin helgedom: "Jag skall triumfera, jag skall utskifta Sikem och skall avmäta Suckots dal.
8 Imi është Galaadi, imi është Manasi, Efraimi është forca e kokës sime, Juda është ligjvënësi im;
Mitt är Gilead, mitt är Manasse, Efraim är mitt huvuds värn,
9 Moabi është legeni ku unë lahem; mbi Edomin do të hedh sandalen time, mbi Filisti do të dërgoj britma triumfi”.
Juda min härskarstav; Moab är mitt tvagningskärl, på Edom kastar jag min sko; över filistéernas land höjer jag jubelrop."
10 Kush do të më çojë në qytetin e fortë? Kush do të më çojë deri në Edom?
Vem skall föra mig till den fasta staden, vem leder mig till Edom?
11 A nuk je ti, o Perëndi, që na ke kthyer, dhe nuk del më, o Perëndi, me ushtritë tona?
Har icke du, o Gud, förkastat oss, så att du ej drager ut med våra härar, o Gud?
12 Na ndihmo ti kundër kundërshtarëve, sepse ndihma e njeriut është e kotë.
Giv oss hjälp mot ovännen; ty människors hjälp är fåfänglighet.
13 Me Perëndinë do të kryejmë trimëri, dhe do të jetë ai që do t’i shtypë armiqtë tanë.
Med Gud kunna vi göra mäktiga ting; han skall förtrampa våra ovänner.

< Psalmet 108 >