Psalmet 108

1 Zemra ime është e prirur për mirë, o Perëndi, unë do të këndoj dhe do të kremtoj lëvdimet e tua me gjithë forcën time.

Preparado está o meu coração, ó Deus; cantarei e direi psalmos até com a minha gloria.

2 Zgjohuni, o harpa dhe qeste, unë dua të zgjoj agimin.

Desperta-te, psalterio e harpa; eu mesmo despertarei ao romper da alva.

3 Unë do të të kremtoj midis popujve, o Zot, dhe do të këndoj lëvdimet e tua midis kombeve.

Louvar-te-hei entre os povos, Senhor, e a ti cantarei psalmos entre as nações.

4 Sepse mirësia jote është e madhe, arrin deri mbi qiejtë, dhe e vërteta jote deri te retë.

Porque a tua benignidade se estende até aos céus, e a tua verdade chega até ás mais altas nuvens.

5 Qofsh i përlëvduar, o Perëndi, përmbi qiejtë dhe lavdia jote shkëlqeftë mbi gjithë tokën,

Exalta-te sobre os céus, ó Deus, e a tua gloria sobre toda a terra,

6 me qëllim që të dashurit e tu të çlirohen; shpëtomë me të djathtën tënde dhe përgjigjmu.

Para que sejam livres os teus amados: salva-nos com a tua dextra, e ouve-nos.

7 Perëndia ka folur në shenjtërinë e tij: “Unë do të triumfoj, do ta ndaj Sikemin dhe do të mas luginën e Sukothit.

Deus fallou na sua sanctidade: eu me regozijarei; repartirei a Sichem, e medirei o valle de Succoth.

8 Imi është Galaadi, imi është Manasi, Efraimi është forca e kokës sime, Juda është ligjvënësi im;

Meu é Galaad, meu é Manassés; e Ephraim a força da minha cabeça, Judah o meu legislador,

9 Moabi është legeni ku unë lahem; mbi Edomin do të hedh sandalen time, mbi Filisti do të dërgoj britma triumfi”.

Moab o meu vaso de lavar: sobre Edom lançarei o meu sapato, sobre a Palestina jubilarei.

10 Kush do të më çojë në qytetin e fortë? Kush do të më çojë deri në Edom?

Quem me levará á cidade forte? Quem me guiará até Edom?

11 A nuk je ti, o Perëndi, që na ke kthyer, dhe nuk del më, o Perëndi, me ushtritë tona?

Porventura não serás tu, ó Deus, que nos rejeitaste? E não sairás, ó Deus, com os nossos exercitos?

12 Na ndihmo ti kundër kundërshtarëve, sepse ndihma e njeriut është e kotë.

Dá-nos auxilio para sair da angustia, porque vão é o soccorro da parte do homem.

13 Me Perëndinë do të kryejmë trimëri, dhe do të jetë ai që do t’i shtypë armiqtë tanë.

Em Deus faremos proezas, pois elle calcará aos pés os nossos inimigos.