Psalmet 108

1 Zemra ime është e prirur për mirë, o Perëndi, unë do të këndoj dhe do të kremtoj lëvdimet e tua me gjithë forcën time.

Cantique. Psaume de David. Mon cœur est affermi, ô Dieu! je chanterai, et je psalmodierai, … mon âme aussi.

2 Zgjohuni, o harpa dhe qeste, unë dua të zgjoj agimin.

Éveillez-vous, luth et harpe! Je m’éveillerai à l’aube du jour.

3 Unë do të të kremtoj midis popujve, o Zot, dhe do të këndoj lëvdimet e tua midis kombeve.

Je te célébrerai parmi les peuples, ô Éternel! et je chanterai tes louanges parmi les peuplades;

4 Sepse mirësia jote është e madhe, arrin deri mbi qiejtë, dhe e vërteta jote deri te retë.

Car ta bonté est grande par-dessus les cieux, et ta vérité [atteint] jusqu’aux nues.

5 Qofsh i përlëvduar, o Perëndi, përmbi qiejtë dhe lavdia jote shkëlqeftë mbi gjithë tokën,

Élève-toi, ô Dieu! au-dessus des cieux, et que ta gloire soit au-dessus de toute la terre.

6 me qëllim që të dashurit e tu të çlirohen; shpëtomë me të djathtën tënde dhe përgjigjmu.

Afin que tes bien-aimés soient délivrés, sauve par ta droite, et réponds-moi.

7 Perëndia ka folur në shenjtërinë e tij: “Unë do të triumfoj, do ta ndaj Sikemin dhe do të mas luginën e Sukothit.

Dieu a parlé dans sa sainteté: je me réjouirai; je partagerai Sichem et je mesurerai la vallée de Succoth.

8 Imi është Galaadi, imi është Manasi, Efraimi është forca e kokës sime, Juda është ligjvënësi im;

Galaad est à moi, Manassé est à moi, et Éphraïm est la force de ma tête; Juda est mon législateur;

9 Moabi është legeni ku unë lahem; mbi Edomin do të hedh sandalen time, mbi Filisti do të dërgoj britma triumfi”.

Moab est le bassin où je me lave; sur Édom j’ai jeté ma sandale; sur la Philistie je pousserai des cris de triomphe.

10 Kush do të më çojë në qytetin e fortë? Kush do të më çojë deri në Edom?

Qui me conduira dans la ville forte? Qui me mènera jusqu’en Édom?

11 A nuk je ti, o Perëndi, që na ke kthyer, dhe nuk del më, o Perëndi, me ushtritë tona?

Ne sera-ce pas toi, ô Dieu, qui nous as rejetés, et qui n’es pas sorti, ô Dieu, avec nos armées?

12 Na ndihmo ti kundër kundërshtarëve, sepse ndihma e njeriut është e kotë.

Donne-nous du secours pour sortir de détresse; car la délivrance qui vient de l’homme est vaine.

13 Me Perëndinë do të kryejmë trimëri, dhe do të jetë ai që do t’i shtypë armiqtë tanë.

Par Dieu nous ferons des actes de valeur, et c’est lui qui foulera nos adversaires.